Tι συμβαίνει στον καιρό του Super Like, του Follow και του Block;
Κάποιοι νομίζουν ότι το διαδικτυακό φλερτ, το virtual ραντεβού και το cyber sex είναι φαινόμενα της εποχής. Κι όταν λέω της εποχής, εννοώ των τελευταίων πέντε ετών. Η αλήθεια είναι ότι οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να αναζητούν το ταίρι τους μέσω του internet εδώ και πολύ περισσότερα χρόνια, όταν ακόμη δεν υπήρχαν οι εφαρμογές για γνωριμίες όπως το Tinder και το Badoo και τα κοινωνικά δίκτυα όπως το Facebook, το Instagram και το Twitter, αλλά από εκείνα τα ανώνυμα chat rooms του MIRC στα οποία το μόνο που έβλεπε κανείς στην οθόνη του, ήταν λίστες ονομάτων -χωρίς φωτογραφίες- με τα οποία μπορούσε να μιλήσει είτε σε δημόσια θέα είτε σε ιδιωτική . Ήταν μόλις το 2005, όταν μέσα σε ένα chat room του MIRC το οποίο είχε ως θέμα τη μουσική γνώρισα έναν άντρα με τον οποίο συζήσαμε έπειτα για 1 χρόνο. Φυσικά τότε, που να το λέγαμε ότι γνωριστήκαμε εκεί μέσα, αποτελούσε taboo μια τέτοια γνωριμία.
Το πόσο έχουν διευκολυνθεί οι άντρες με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δε λέγεται. Έχουν την άνεση από το χώρο τους να λανσάρουν μια εικόνα του εαυτού τους η οποία απέχει αρκετά από την αλήθεια και μπορούν να πληκτρολογήσουν ότι θέλουν σε μια οθόνη, αφού αυτό θέλει σαφώς πολύ λιγότερα κότσια από το να τα κάνουν όλα αυτά από κοντά. Παράλληλα, μπορούν να έχουν στη διάθεσή τους ανοιχτά καμμιά δεκαριά ταμπλό και να παίζουν, αποχωρώντας πατώντας απλά και μόνο ένα κουμπί. Η τεχνολογία είναι σαφώς σύμμαχός τους, θα έλεγα και περισσότερο από όσο είναι των γυναικών, γιατί παλαιότερα ο άντρας ήταν αυτός που έκανε τη δύσκολη δουλειά και όχι η γυναίκα, επομένως, ουσιαστικά εκείνον έβγαλε από τη δύσκολη θέση. Στην πραγματικότητα οι άντρες δεν ήταν ποτέ ρομαντικοί εκ φύσεως. Οι συνθήκες τους ανάγκαζαν επειδή οι εποχές ήταν διαφορετικές και έπρεπε να γίνουν ρομαντικοί γιατί δε γινόταν αλλιώς. Και τώρα που βλέπουμε τους μεγάλους έρωτες του παρελθόντος και τους θαυμάζουμε, πρέπει να συνυπολογίζουμε ότι εξελίχθηκαν έτσι λόγω του κοινωνικού γίγνεσθαι και όχι ότι επειδή μπορούσαν να chatάρουν στο Viber δεν το έκαναν, αλλά προτιμούσαν να ανταλλάσουν γράμματα με ταχυδρομικά περιστέρια.
H αλήθεια είναι πως οι άντρες ποτέ δεν ήταν ρομαντικοί. Απλά κάποτε, τους το επέβαλλαν οι εποχές, ενώ τώρα όχι.
Αν και δεν είμαι τόσο προσκολημμένη στην δική μου εφηβεία, η οποία εξελίχθηκε μέσα στα 90s, και τότε τα αγόρια όντως έπρεπε ακόμη να προσπαθήσουν και έχω ακολουθήσει σε μεγάλο βαθμό τη ροή των πραγμάτων, πιστεύω πως ένας άντρας με λίγα παραπάνω feelings είναι πάντα καλύτερος από κάποιον ο οποίος ψάχνει το σκέτο σεξ χωρίς κανένα απολύτως συναίσθημα. Είναι κάτι τύποι ρε φίλε, που ακόμη και την καρδούλα στο Instagram σιχαίνονται να την πατήσουν, μην τυχόν και κολλήσουν…αγάπη.
Σε ένα προηγούμενο μου άρθρο, είχα γράψει κάτι το οποίο δε θα μπορούσε να ταιριαζει περισσότερο στη συγκεκριμένη περίπτωση:
Σκεφθείτε μια εποχή, που ένα αγόρι, έπρεπε να μαζέψει όλο το θάρρος του κόσμου και να πάει να μιλήσει σε μια κοπέλα, με ότι αυτό συνεπάγεται: Nα πρέπει τη βρει αρχικά μόνη της, να έχει ένα καλό θέμα να συζητήσουν, να ζητήσει το τηλέφωνό της και αυτό να είναι και σταθερό. Που σημαίνει ότι όταν θα την καλούσε, υπήρχε ένα σοβαρό ενδεχόμενο να το σήκωνε η μητέρα της ή ακόμα χειρότερα ο πατέρας της και εκείνος, να πρέπει να περάσει κι από αυτή την άβολη κατάσταση που εκείνοι θα τον ανέκριναν για τα πάντα. Η εποχή αυτή υπήρχε και όχι πολύ παλιά, μέχρι το τέλος των 90s. Και ξέρετε κάτι; Ήταν ωραία. Δε γέρασα. Απλά έμαθα να εκτιμώ κάτι που πλέον σπανίζει. Τί είναι αυτό; Ένας άντρας που προσπαθεί.


Tα ωραιότερα φιλιά ήταν αυτά που έδωσα σε κάτι σκοτεινές γωνιές του Νext Club υπό τους ήχους των Rage Against The Machine. Οι ωραιότερες βόλτες ήταν αυτές που κρατούσα την πιο σφιχτή αγκαλιά το αγόρι που έκανε σούζα και η κοτσίδα μου ακουμπούσε στην άσφαλτο. Τα ωραιότερα βράδια ήταν αυτά που κοιτούσα τα αστέρια ξαπλωμένη σε μια παραλία της Ανάφης και ο διπλανός μου έστριβε ένα τσιγάρο, μου το άναβε και μου το έβαζε στο στόμα. Όλοι οι παραπάνω είχαν προσπαθήσει. Είχαν βρει τον τρόπο. Ο καθένας τον δικό του. Δεν υπήρχε κάποιος συγκεκριμένος. Υπήρχε ένας τρόπος την κάθε φορά, για κάθε έναν απο αυτούς.
Έλενα Φάκου
Instagram: www.instagram.com/elenafakou_swkianou
Κάνε το Kink Motel δικό σου εδώ!