The Marvels – Ένα τρίο… μα τι τρίο!

Η Marvel κλείνει την κινηματογραφική της χρονιά, με τη συνέχεια μιας ταινίας του ενός δισεκατομμυρίου μεν, αλλά και με τη φήμη της ίσως πιο αδιάφορης ολόκληρου του franchise. Τα περιθώρια για βελτίωση ήταν πολλά, προσπάθησαν, όμως, αρκετά;

Χωρίς πολλά πολλά, έχω να δηλώσω περήφανα ότι μου άρεσε το The Marvels. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα απαιτήσεις από την ταινία κι αυτό δεν είναι το καλύτερο σημάδι, δεδομένου ότι κάποτε το MCU ήταν εγγύηση και ήξερες δεδομένα ότι τουλάχιστον θα περάσεις καλά για δύο ώρες. Αλλά δεν θα πω ότι ο λόγος που μου άρεσε ήταν οι χαμηλές προσδοκίες. Δεν ήταν απλά “καλύτερο από ότι περίμενα”, ήταν όντως καλό. 

Το Captain Marvel ήταν μια βεβιασμένη προσπάθεια για να μας εισάγουν από το πουθενά τον “ισχυρότερο χαρακτήρα του σύμπαντος”, λίγο πριν την τεράστια τελική μάχη του Avengers: Endgame. Δέκα χρόνια χτίσιμο στους υπόλοιπους, για να έρθει η κυρά Carol Danvers να μας πει ότι τους πατάει όλους κάτω. Ομολογουμένως, αυτό εν μέρει ισχύει, αλλά το πόσο δεν μας ένοιαζε σαν χαρακτήρας είναι κάτι πρωτοφανές. Διέλυσε το τεράστιο μητρικό πλοίο του Thanos, οι κουτουλιές του έμοιαζαν σαν χάδια μωρού για εκείνη και παρόλα αυτά η συναισθηματική μας σύνδεση μαζί της ήταν ανύπαρκτη.

Αυτή τη φορά, η Brie Larson έχει να δουλέψει με περισσότερα, παρουσιάζοντας έναν ευάλωτο συναισθηματικά, αλλά και σωματικά, χαρακτήρα, με ένα ταξίδι που αυτή τη φορά ο θεατής μπορεί να ακολουθήσει και να ταυτιστεί, να δει για πρώτη φορά κάτι από τον εαυτό του στην Captain Marvel. 

Το ίδιο ισχύει και για την Monica Rambeau της Teyonah Parris, η οποία ήταν συμπαθητική στο WandaVision, αλλά με “έχανε” όταν προσπαθούσε με το ζόρι να υπερασπιστεί τις φρίκες της Scarlet Witch.

Αυτή που δεν θέλει και πολύ για να ταυτιστείς, είναι η Kamala Khan, η Ms Marvel. Αν δεν έχετε δει την ομώνυμη μίνι-σειρά, την προτείνω αν είστε ανοιχτοί σε μια εφηβική κωμωδία με πολύ ανάλαφρο και ταιριαστό ύφος και μια πρωταγωνίστρια που ουσιαστικά είναι nerd με τους σούπερ ήρωες εντός αυτού του σύμπαντος. Μία από εμάς θα έλεγα.

Η ταινία είναι 1 ώρα και 45 λεπτά, η μικρότερη σε διάρκεια του MCU και παρόλο που η αλήθεια είναι ότι έχει κενά, γιατί μοιάζει σαν το σενάριο να παραδόθηκε σε μια πρόωρη εκδοχή του, το The Marvels βρίσκει χρόνο για στιγμές χαρακτήρων που ήταν απαραίτητες και φοβήθηκα ότι ίσως θα περάσουν στα ψιλά, όπως στο πρώτο.

Ομολογουμένως σχεδόν έχουμε δυο ταινίες σε μια. Ένα sequel του Captain Marvel και μια συνέχεια του Ms Marvel. Θα μπορούσαν να μη χωριστούν στα δυο, αλλά δεδομένου ότι η Marvel δεν ντρέπεται να κάνει ταινίες πάνω από δύο ώρες, αυτή είναι η σπάνια περίπτωση που θα ήθελα να δώσουν παραπάνω χρόνο

Η Marvel είχε για χρόνια θέμα με τους κακούς της, το οποίο έχει βελτιωθεί πολύ τα τελευταία χρόνια, με χαρακτήρες όπως Vulture (Michael Keaton), Hela (Cate Blanchett), Mysterio (Jake Gyllenhaal), Killmonger (Michael B. Jordan) και φυσικά Thanos (Josh Brolin). Αλλά ενώ στο χαρτί έχουμε κάτι ενδιαφέρον, η Zawe Ashton που υποδύεται την ανταγωνίστρια Dar-Benn (και τυγχάνει να είναι η αρραβωνιαστικιά του Tom Hiddleston που παίζει τον Loki) δίνει μία από τις πιο αδύναμες ερμηνείες που έχω δει στα 15 χρόνια του MCU.

Όταν είδα το Captain Marvel, δεν με ένοιαζε καν να δω ξανά το χαρακτήρα. Η μόνη μου ελπίδα ήταν να μου αρέσει περισσότερο στο Εndgame, αλλά δεν… Τώρα, πραγματικά ανυπομονώ να ξαναδώ τις Marvels. Το ζούσαν και οι τρεις, φαινόταν και ήταν μεταδοτικό.

Μπορεί το MCU να κάνει… στραβοπατήματα, αλλά ποτέ δεν με έχασε εντελώς. Και κρίνοντας από τις καθυστερήσεις στις επερχόμενες ταινίες, φαίνεται ότι η Marvel το πήρε το μήνυμα και το μέλλον μπορεί και πάλι να φαντάζει λαμπρό. Ο χρόνος θα δείξει…

Δημήτρης Κουντούρης