Τέσσερις δίσκοι που δεν θα ακούσεις το Πάσχα στο οικογενειακό τραπέζωμα

Stella Kola

Οι κιθάρες του Robert Thomas μαζί με τα ποιηματάκια και τη φωνή της Beverly Ketch, ντουέτο για παραγωγή από 14 προϊόντα κοπής από την Μασαχουσέτη, σε συσκευασία αναψυκτικού 330 ml. Ήχοι της ’70s psych Βritish folk σε καλοκαιρινές βραδιές με παγάκια στα ποτήρια που χορεύουν ανέμελα με τις μπουρμπουλήθρες και σε χαλαρώνουν από την μανία της πόλης. Ένα ζηλευτό ντεμπούτο με εξαίσια ενορχήστρωση που ξεδιπλώνεται για 40 λεπτά με την λεπτότητα του συνδυασμού από φλάουτο, άρπα και έγχορδα. Μην περιμένεις να ανακαλύψεις κάτι καινούργιο σε αυτό το δίσκο πέρα από να θυμηθείς τη γεύση από το δάχτυλό σου σε ένα βαζάκι μέλι να καταλήγει στο στόμα.

________________________________________________________________________

Astroturf Noise – Blazing​/​Freezing

Η παρέα των Sam Day Harmet (mandolin/electronics), Sana Nagano (violin/effects), και Zachary Swanson (upright bass) φτιάχνει έναν από τους ενδιαφέροντες δίσκους για το ’23.  Μουσικοί αυτοσχεδιασμοί πάνω στην ρίζα της αμερικάνικης μουσικής (country/bluegrass) με πειραματικά μπιλμπλίκια και πειραγμένα samples σε ένα ήχο που διεκδεικεί χώρο και ξεχωρίζει τελικά στην avant-gard σκηνή του Brooklyn και μετά από το ντεμπούτο του 2020. Στα απόνερα της πανδημίας αποτυπωμένη ακόμα η αγωνία των καλλιτεχνών και η παραμόρφωση της εικόνας σε ένα πολιτικό σχόλιο που τρέχει σαν το αίμα στο σφαγείο.
Τα Tennessee Blazes/ Brack Water Waltz/ Medium Lonely Blues/ Dying Mechanical Banjo Pt. 2 και το Prospect Freeze ξεπροβάλλουν σαν ανθάκια από αυτό το γιορτινό χάος και σκορπάνε αρώματα για να παντρευτούν την μνήμη σε μια διαδομή που ξεκινάει με ένα χορό ανατολίτικο.

________________________________________________________________________

Surgeon Oak Bank

Ο κρύος μηχανικός ήχος του Birmingham αγριεύει τούτη την υπνωτική τέκνο με dub και noise αναφορές και με ένα τρόπο ο παραγωγός επιστρέφει στην βάση του είδους, με τον ηλεκτρισμό από τα breaks να παρασέρνει την εσωτερικότητα του υλικού στα πιο δυνατά μπασίματα της μουσικής του που έχουν αρωγό την ανάγκη του για επικοινωνία. Είναι φιγούρες που φτιάνουν σχήματα από καπνούς κι έχουν οδηγό το μυαλό του Anthony Child όταν ανοίγει την πόρτα του στούντιο για να φτιάξει το καλύτερο ηλεκτρονικό πάρτυ εμπνευσμένο από όλο το σκοτάδι των live set του.

________________________________________________________________________

Insólito UniVerso – Ese puerto existe

Η Maria Fernanda Ruette, ο Raúl Monsalve και ο Edgar Bonilla Jiménez είναι μετανάστες από την Βενεζουέλα και ζουν στο Παρίσι. Κυκλοφορούν το δεύτερό τους άλμπουμ μετά από ντεμπούτο ‘La candela del río’ (2018) που άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις στο διεθνή τύπο και επιβεβαιώνουν τους καλούς οιωνούς με το ολόφρεσκο ‘Ese puerto existe’ και 8 νέα κομμάτια. Με την πυγμή των επισκεπτών που κουβαλάει αλώβητη την σπίθα της έκφρασης και του πάθος, ζωντανεύουν τις μπαγκέτες και τα βούτυρα της πόλης με ένα αισθησιακό χορό από τον οποίο τρέχει κινηματογραφικά ένας φλογερός ιδρώτας. Στο ‘El Chivo’ το cameo της Lætitia Sadier από τους Stereolab αποτελεί την πιο ευχάριστη έκπληξη σε ένα arcade ρυθμό που μπερδεύει τα βήματα του με τους ρυθμούς gaita, joropo, tamunangue και fulia.

‘Αρης Μπαγεώργος

Αρης Μπαγεώργος "Mr thriller"

Όταν ήμουν στο σχολείο μου άρεσε να γράφω περιλήψεις ή ποιήματα και έκλεβα λεφτά από τη μαμά μου για να αγοράζω cd από το Metropolis. Παιδί του Mtv αλλά με την ελληνική ποπ κουλτούρα των 90s ακομπλεξάριστα να τρέχει στο αίμα μου εξ’απαλών ονύχων.
Τραγουδάω όλη μέρα και οργανώνω ταξίδια μιας και το app της RyanAir με κρατάει στη ζωή σε συνδυασμό με το δισκογραφημένο έργο του Thom Yorke και τους υδατάνθρακες.
Έχω αυτόγραφο από τον Δημήτρη Μπάση και τον Αντώνη Βαρδή και η αγαπημένη μου συναυλία είναι των Sigur Ros το 2016 στην Αθήνα.
Μετά το τέλος του λάιβ του Matt Elliot ξέρασα όλη την τουαλέτα του Half Note από τη στεναχώρια μου και αυτό που αναζητάω περισσότερο στη ζωή μου είναι οι τρίχες. Απο ταινίες, θα ήμουν το ‘Fight Club’ του David Fincher και ελπίζω μια μέρα οι ‘Βάκχες’ του Ευρυπίδη να ανέβουν στην Επίδαυρο από τα χεράκια του Tarantino και να μην ταλαιπωρηθούν άλλο θεατές και συγγραφέας. Λατρεύω τον Βιζυηνό και τον Παπαδιαμάντη, έχω σκηνοθετήσει και έχω παίξει στο θέατρο, γράφω τραγούδια και κείμενα αλλά αρνούμαι πεισματικά να χάσω την ιδιότητα του θεατή γιατί θέλω να είμαι πάντα επισκέπτης.

Previous Story

Ο θάνατος του Coolio τον Σεπτέμβριο οφείλεται σε υπερβολική δόση φαιντανύλης

Next Story

Ευχές για ένα Heavy Metal Πάσχα: ‘Ενας μουσικός οδηγός για να επιβιώσετε τη Μεγάλη Εβδομάδα

Latest from Blog

Arch Enemy: Επίσημο μουσικό βίντεο για το νέο τραγούδι “Blood Dynasty”

Οι Σουηδοί/Καναδοί/Αμερικανοί τιτάνες του ακραίου metal Arch Enemy κυκλοφόρησαν το επίσημο μουσικό βίντεο για το ομώνυμο κομμάτι του επερχόμενου άλμπουμ τους “Blood Dynasty”. Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 28 Μαρτίου μέσω…

Οι Lacuna Coil παρουσίασαν το νέο single “Gravity”

Ενώ το 2025 έχει μόλις ξεκινήσει, οι θρύλοι του Ιταλικού metal Lacuna Coil έχουν ήδη ξεκινήσει δυναμικά με την κυκλοφορία του νέου τους single “Gravity”. Το κομμάτι, το οποίο συνοδεύεται από ένα…
Punked
Go toTop