Mόλις πριν λίγες ώρες, ανέβηκε στην αγαπημένη μας σελίδα “30 χρονώ ανύπαντρες” μια ανάρτηση η οποία αναφερόταν στην ταξική αλυσίδα όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις πολυκατοικίες της Κυψέλης. Η ανάρτηση έγραφε: “Υπάρχει κάτι θλιβερό στις πολυκατοικίες της Κυψέλης και αυτό είναι η έντονη ταξική διαφορά μεταξύ των ορόφων. Στα υπόγεια, ισόγεια και στους πρώτους ορόφους ζουν οι μετανάστες και οι σεξεργάτριες. Ανεβαίνοντας πιο πάνω ζει η φοιτήτρια και ο φτωχός εργάτης. Όσο ανεβαίνεις, συνήθως ανεβαίνει και η κοινωνική θέση του κατοίκου. Όταν φτάνεις πια στους τελευταίους ορόφους και στα ρετιρέ οροφοδιαμερίσματα ζει ο υψηλόμισθος, ο αστός, η εισοδηματίας. Αυτός που έχει να σκάει 800 ή 1000 ευρώ νοίκι για να κάνει μπάρμπεκιου τα σκ και να πίνει καφέ βλέποντας πιάτο την Αθήνα μέχρι και τη θάλασσα που την περιτριγυρίζει. Το έχετε παρατηρήσει; #lepidoptero”
Kαι με αφορμή αυτό το post, θα ήθελα να γράψω μια δική μου πολύ έντονη ανάμνηση που έχει να κάνει ακριβώς με αυτό: με την ταξική πλέον διαβάθμιση που είδα να συμβαίνει πριν από λίγα χρόνια σε μια πολυκατοικία μιας άλλης γειτονιάς του κέντρου, στον Άγιο Παντελεήμονα. Εκεί λοιπόν, το 2013 είχε μετακομίσει ένας πολύ καλός μου φίλος, του οποίου το οικονομικοκοινωνικό υπόβαθρο ήταν υψηλό και η ιστορία έχει κάπως έτσι:
O Σ. ήταν ένα παιδί που είχε τελειώσει ιδιωτικό σχολείο και ζούσε με τη δημοσιογράφο μητέρα του σε ένα πολύ ωραίο σπίτι στην ευρύτερη περιοχή του Κολωνακίου. Σπούδασε μάρκετινγκ και είχε ξεκινήσει να εργάζεται σε μια από τις μεγαλύτερες διαφημιστικές εταιρίες στην Αθήνα. Ήθελε να φύγει από το πατρικό του και να συζήσει με έναν κολλητό. Όταν έψαξαν τα ενοίκια διαπίστωσαν ότι στην Πλατεία Αμερικής και στις τριγύρω περιοχές μπορούσες να βρεις ένα πολύ μεγάλο και ανακαινισμένο ρετιρέ σε μια αρκετά καλή τιμή τότε, έτσι λοιπόν έπιασαν ένα στον Άγιο Παντελεήμονα το οποίο ήταν μια τεράστια μεζονέτα των δυο τελευταίων ορόφων με μεγάλα μπαλκόνια στα οποία μάλιστα μπορούσαμε να αράζουμε τα καλοκαίρια κοιτώντας τον ηθοποιό Άλκη Γιαννακά ο οποίος έμενε στο ακριβώς απέναντι διαμέρισμα κι έπινε τα ποτά του στη βεράντα.
Είχα παρατηρήσει και μου το είχε επιβεβαιώσει και ο Σ. ότι οι πολυκατοικίες της περιοχής έμοιαζαν με ταξική πυραμίδα: στα υπόγεια και στα ισόγεια έμεναν οι αφρικανικής καταγωγής πρόσφυγες και μετανάστες. Στον πρώτο και στον δεύτερο φοιτητές, αλλοδαποί που είχαν περισσότερα χρόνια στην Ελλάδα και μετανάστες από το Πακιστάν οι οποίοι στριμώχνονταν πάρα πολλοί σε ένα διαμέρισμα, στον τρίτο και στον τέταρτο όροφο κατοικούσαν Αλβανοί υπήκοοι οι οποίοι έχουν αφομοιωθεί σχεδόν απόλυτα από την ελληνική κοινωνία, και στα ρετιρέ έμεναν ακόμη όσοι Έλληνες είχαν απομείνει στην περιοχή.
Μια νύχτα που καθόμασταν στο ωραίο μεγάλο μπαλκόνι, ξεκίνησε μια άγρια συμπλοκή στο δρόμο ανάμεσα σε Aφρικανούς και η φασαρία ήταν μεγάλη. Έπεφτε ξύλο και τραβήξανε όπλα. Ο κόσμος είχε βγει στις βεράντες και στα παράθυρα ενώ κοιτούσε χωρίς όμως κανείς να τολμά να επέμβει. Τότε, ένας κύριος από την Αλβανία ένοικος του τρίτου όροφου βγήκε και τους φώναξε πολύ δυνατά νευριασμένος «Να φύγετε, να πάτε πίσω στις χώρες σας» και κάτι ακόμα βρισιές στα Αλβανικά. Οι τύποι όντως μετά από λίγο έφυγαν από κάτω, ο καυγάς διαλύθηκε και μια περίεργη ησυχία επανήλθε στη γειτονιά. Ήταν όλα και πάλι όπως πριν: όσο πιο χαμηλά τόσο πιο παράνομοι κυνηγημένοι όσο πιο ψηλά τόσο πιο ξεπεσμένοι ευγενείς.
Έλενα Φάκου
Instagram: www.instagram.com/elenafakou_swkianou
Κάνε το Kink Motel δικό σου εδώ!
*Ακολουθήστε το Punked.gr στο Google News για να ενημερώνεστε άμεσα για όλα τα νέα μας άρθρα!