Νίκος ΚαλαμπάκαςΗ παραπάνω φράση ανήκει στον Βία τον Πριηνεύς, έναν από τους επτά σοφούς και διατυπώνει άριστα τις συμφορές που κουβαλάει στο κεφάλι του ο Κωνσταντίνος Τζούμας.
Ο άνθρωπος που θέλησε να αστειευτεί με τη γυναικοκτονία, ένα παγκόσμιο πρόβλημα που ταλαιπώρησε αρκετά ΚΑΙ την Ελλάδα την χρονιά που πέρασε.
Είδαμε μέχρι και συζυγοκτόνο να βγαίνει και να κλαίει στα κανάλια επειδή τάχα μου είχαν μπει κλέφτες στο σπίτι τους και θέλησαν να σκοτώσουν τη γυναίκα του κατά τη διάρκεια της ληστείας.
Συγκλονιστήκαμε όλοι από τα περιστατικά που διαβάζαμε στα site και βλέπαμε στις ειδήσεις. Όλοι είπα; Μάλλον όχι. Για κάποιους δεν έγινε και τίποτα, οι γυναικοκτονίες είναι ένα ακόμα πεδίο για να πουλήσουν μούρη και να κάνουν την πλάκα τους.
Ο χρόνος πέρασε γρήγορα στην περίπτωση του κυρίου Τζούμα. Γνώρισε δόξα, επιτυχία, είχε δημόσιο λόγο και βήμα καθημερινά, όμως αντί να κοιτάξει να το εκμεταλλευτεί, εκείνος έδωσε μια κλωτσιά και τα γκρέμισε όλα σε λίγα δευτερόλεπτα.
Σε μια εποχή που το κίνημα κατά της βίας των γυναικών γίνεται ολοένα και πιο δυνατό, ο Τζούμας έκανε ένα τεράστιο λάθος. Είπε ότι κατά τη γνώμη του πολλές από τις γυναικοκτονίες οφείλονται στη φλυαρία των γυναικών. Δε σκέφτηκε ότι η δική του φλυαρία τον οδήγησε στην απόλυτη καταστροφή της ύπαρξής του. Δημιούργησε αντιπάθειες και μίσος, αφού δυστυχώς αυτό το τελευταίο, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας. Οι άνθρωποι πλέον αγαπούν να μισούν τους άλλους. Και αυτό το έχουν αποδεχτεί όλοι.
Στο μίσος οφείλονται και οι περισσότερες γυναικοκτονίες που μας συγκλόνισαν. Ιστορίες αγάπης που δεν πήγαν με τα νερά των ψυχοπαθών που οπλίστηκαν και σκότωσαν, επειδή η μοίρα έδωσε στις συντρόφους τους την επιλογή να αποφασίζουν για τις ζωές τους. Κι επειδή οι αποφάσεις τους δεν συμβάδιζαν με τα «θέλω» των συντρόφων τους, τους έκοψαν το νήμα της ζωής απότομα.
Αυτά σχολίασε ως φλυαρία ο Τζούμας. Ένας φλύαρος παππούς που όταν του δόθηκε η ευκαιρία να ανασκευάσει, τα έκανε χειρότερα καθοδηγούμενος από το «πολύ» εγώ του. Είναι ξεκάθαρο επίσης ότι όταν του μιλούσαν οι παρουσιαστές και προσπαθούσαν να του δώσουν να καταλάβει τι ξεστόμισε, εκείνος γεμάτος έπαρση τους έβγαζε χαζούς και επέμενε στην άποψή του.
Στριμώχτηκε για τα καλά και όμως παρέμεινε απτόητος, επισημαίνοντας ότι άλλα λέει τη μια, άλλα την άλλη. Όμως αυτό που δεν σκέφτηκε προφανώς είναι ότι όλα καταγράφονται, είτε έτσι, είτε αλλιώς και εκείνο που μένει στο τέλος δεν είναι ποτέ το όμορφο, αλλά το άσχημο!
Φρόντισε να επιβεβαιώσει την άσχημη πλευρά του, να μας κάνει να αισθανόμαστε σίγουροι ότι είναι ένας ξεκουτιασμένος υπερόπτης ο οποίος ντρέπεται α ζητήσει συγγνώμη.
Κάποιος σοφός θα έλεγε ότι τα γηρατειά είναι ένα λιμάνι που αράζουν όλες οι συμφορές. Θα παραποιούσε το νόημα της φράσης ώστε να κολλήσει «κουτί» στην περίπτωση του Τζούμα.
Επειδή όμως δεν είμαστε όλοι σοφοί, πρέπει να συμφωνήσουμε ότι είναι απλά ένας ακόμα μαλάκας που μιλάει χωρίς να σκέφτεται και όταν πλέον το σκεφτεί, γίνεται χειρότερος…
Νίκος Καλαμπάκας
