Η μεγαλύτερη κατάντια αυτού του κόσμου, είναι οι άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν ότι μια μέρα θα πεθάνουν και αναλώνονται στην ματαιοδοξία τους και στην μεγαλεπήβολη επιθυμία για κάθε σέρβις αμερικάνικης προσδοκίας, διαδοχή από την ατάκα στην σειρά White Lotus (2021).
”You know, it’s a Japanese ethos where we are asked to disappear behind our masks as pleasant interchangeable helpers”.
Με τον πιο απλό και ουσιαστικό τρόπο, το ύφος από τους προηγούμενους του δίσκους, με τις folk κιθάρες, τα ηλεκτρονικά στοιχεία, τα ψιθυριστά φωνητικά και τους βαθυστόχαστους, μέσα στην απλότητά τους, στίχους συνθέτουν αυτό το καρφωμένο δόρι στο χιόνι μες τα αίματα.
”Searching through the snow/For the javelin I had not Meant to throw right at you/For if it had hit its mark/ There’d be blood in the place/Where you stood”.
Για ακόμα μία φορά καλεί άπαντες στην πιο ειλικρινή εξομολόγηση συναισθημάτων, αποδεικνύοντας ότι η αλήθεια ανθίζει σαν σπόρος μέσα στην καρδιά και έτσι γίνεσαι αυτόματα κτήμα του δίσκου και ο δίσκος δικό σου κτήμα.
”I’m frightened of the end I’m drowning in my self-defense/Now punish me/Think of me as what you will I grow like a cancer/I’m pressed out in thе rain/ Deliver me from thе poisoned pain”.
Παραμυθένια ποίηση σε τοπίο χειμωνιάτικο, ‘Αge of Αdz’ εισαγωγή και μια instrumental ουρά στο outro ενώνεται από την ‘τρεχάλα’ στο δεύτερο κομμάτι, για να λάμψει το φως του φεγγαριού πάνω στην λίμνη μιας και όλα μεταμορφώνονται σε κύματα.
‘We always had a running start. I jump between the trampolines use for your arms around my heart and as if to say you’re all I need”.
Ορισμός της αγάπης, είναι η φιλία και ο Sufjan ξέρει να κρατάει την ισορροπία αυτή μιλώντας για τον έρωτα. Με γρήγορα αρπέτζιο, σαν τη λύρα του Ορφέα από τον μύθo, μιλάει για την αγάπη, ως βιολογική ανάγκη για τον άνθρωπο και την περιγράφει ως κάτι ακέραιο και βαθύ μέσα στις αρμονικές του χαρακτήρα του, ως μουσικός.
”I know I know my time has come to ask you for a kiss tango, my lovely pantomime receive of me my only wish”.
Κορυφαίος στη σύγχρονη τραγουδοποιία, συνδυάζει την folk με όλη τη γνώση από την παραγωγή της ηλεκτρονικής μουσικής και εντείνει το συναισθηματικό φορτίο στις ιστορίες του από τα λόγια και τις νότες, στο ρεύμα και τους αλγόριθμους στον υπολογιστή.
Οι διθυραμβικές κριτικές για τον δίσκο από κοινό κι κριτικούς ίσως να μπερδέψουν κάποιον που δεν έχει έρθει επαφή ξανά με αυτή την μουσική και θα μπορούσε να αντιστοιχηθεί με την μελαγχολία από την ταινία Aftersun (2022) και την σύγχυση που δίνουν τα πέντε αστεράκια.
https://daily.bandcamp.com/album-of-the-day/sufjan-stevens-javelin-review
Τώρα που θα’ ρθεις στο λεπτό θα ηρεμήσω, σαν το ζεστό νερό στο εμαγιέ
Από τον θερμοσίφωνα θα κολυμπήσω με το κορμί σου αγκαλιά στον καναπέ
Θ’ αναδυθώ απ’ τους πλανήτες στην αγκαλιά του 21
Ξέρεις κολύμπησα ως εδώ για να φιλήσω εσένα
Από του μπάνιου τα νερά θα σε γνωρίσω, απ΄τη κουρτίνα που έγινε εμπριμέ
Μέσα μου ο κήπος, ανθός η βρύση να ποτίσω και οι σωλήνες του νερού ξύλα από κερασιές
Μπαγεώργος Άρης
