Η όλη κατάσταση με τον κορονοϊό και την καραντίνα έβαλαν σε πάγο τις περιοδείες και αυτό συνετέλεσε ώστε να μην χρειαστεί να περιμένουμε άλλα 10 χρόνια για μία νέα κυκλοφορία από τους Γερμανούς Industrial Metallers Rammstein. Τρία χρόνια λοιπόν μετά το προηγούμενο άλμπουμ τους οι Γερμανοί επιστρέφουν με το νέο τους χτύπημα που ακούει στο όνομα “Zeit”, το οποίο μεταφράζεται ως “χρόνος” κάτι το οποίο ίσως, σύμφωνα με τις φήμες, να αποτελεί και ένα μήνυμα από την μπάντα αναφορικά με το μέλλον τους.
Η αλήθεια είναι ότι οι Rammstein έχουν αρκετά χρόνια να μας συγκλονίσουν με ένα καινούργιο δίσκο, με την προ τριετίας κυκλοφορίας τους να φαντάζει στ αυτιά μου σαν την πιο αδύναμη στιγμή της λαμπρής τους καριέρας. Δεν θα πω ψέματα αναφορικά με το ότι μέσα μου είχα μία μικρή επιθυμία να το κάνουν ξέροντας όμως, σε μία πιο ψύχραιμη προσέγγιση, ότι δεν είναι εύκολο, αν και το πρώτο ομώνυμο single που κυκλοφόρησε δημιούργησε προσδοκίες, οι οποίες διαλύθηκαν αμέσως με την κυκλοφορία του δεύτερου single “Zick Zck”. Και αυτό γιατί το συγκεκριμένο τραγούδι αποτελεί μία σύνθεση την οποία έχουμε ακούσει δεκάδες φορές από τους Γερμανούς και έχουν την ικανότητα να γράψουν εύκολα τρώγοντας παράλληλα το πρωινό τους.
Και το “Zeit” κατά πλειοψηφία αποτελείται από τέτοιου είδους τραγούδια, χωρίς αυτό να σημειώνει ότι μιλάμε για έναν μέτριο ή κακό δίσκο απεναντίας είναι απολαυστικά καλός, μέχρι εκεί όμως. Εκτός από το ομώνυμο ξεχωρίζουν τα “Meine Tränen”, “Ok”, το μελαγχολικό “Lugen” και φυσικά το μαγευτικό “Adieu” με το οποίο πέφτει η αυλαία του άλμπουμ. Εν κατακλείδι, η παραγωγή, όπως και σε κάθε κυκλοφορία των Rammstein, είναι απλά τέλεια, ο Lindemann συγκλονιστικός, οι χαρακτηριστικές industrial κιθάρες των Γερμανών οδοστρωτήρες οπότε αν οι Rammstein αποφασίσουν τελικά να κλείσουν την καριέρας τους με “Zeit”, το κάνουν με έναν πολύ τίμιο τρόπο, έστω και αν έχουν περάσει 18 χρόνια από την τελευταία φορά που μας άφησαν με το στόμα ανοιχτό.
Trond Valfar
