Madame Web – Το πηγάδι είναι απύθμενο

Μετά την κυκλοφορία της καλύτερης ταινίας της περσινής χρονιάς (Across the Spider-Verse), η Sony νοστάλγησε το 2022 και ξεπέρασε τον εαυτό της με το Madame Web, μία από τις χειρότερες υπερηρωικές ταινίες όλων των εποχών.

Αυτό το κείμενο θα είναι λιγότερο review και περισσότερο rant, ένα ξέσπασμα κατά της Sony, η οποία κάνει θαύματα όλων των ειδών στο υπερηρωικό είδος τα τελευταία δέκα χρόνια.

Δεν είναι ότι περίμενα πολλά από μια ταινία που η πρωταγωνίστριά της την έχει κοροϊδέψει δημόσια και άλλαξε ατζέντη μετά την προβολή του τρέιλερ, αλλά οι προσβολές του στούντιο προς τους φαν του Spider-Man έχουν ξεπεράσει τα όρια. Η ιδέα ενός κινηματογραφικού σύμπαντος με χαρακτήρες από τον κόσμο του… αραχνάνδρα, χωρίς τη δική του παρουσία θα μπορούσε να δικαιολογηθεί με καλές ταινίες που εξερευνούν με αγάπη αυτούς τους χαρακτήρες και τους αφήνουν να αναδειχθούν μόνοι τους.

Οι ταινίες Venom, αν και όχι με τον τρόπο που θα προτιμούσα, στέκονται μόνες τους και έχουν κερδίσει μεγάλο κομμάτι του κοινού με τη χαζομάρα και την τρομερή αλληλεπίδραση του Tom Hardy με… τον εαυτό του. Το Morbius ήταν ένα αποτυχημένο πείραμα που θεωρητικά, όμως, θα μπορούσε να δουλέψει. Μια ταινία, όμως, βασισμένη σε ένα χαρακτήρα που δεν είχε ποτέ δική του αυτόνομη σειρά στα κόμικς; Πώς γίνεται άνθρωποι που έχουν ως μοναδικό σκοπό να βγάλουν χρήματα να ρίχνουν μια τόσο κακή ιδέα στο τραπέζι;

Παρόλο που χρειάστηκε μερικά χρόνια και κάποιες καλές ερμηνείες, κυρίως σε indie ταινίες για να ξεπλύνει από πάνω της το αίσχος του FIfty Shades of Grey, πλέον η Dakota Johnson έχει μια άλλη χειρότερη ταινία στη φιλμογραφία της. Είναι ο αντίστροφος Robert Pattinson.

Την ταινία σκηνοθετεί η S.J Clarkson, η οποία έχει δουλέψει σχεδόν αποκλειστικά στην τηλεόραση και σε κάποιες πολύ μεγάλες σειρές, όπως το Succession και το Dexter, ενώ έχει και επαφή με το υπερηρωικό είδος, αφού έχει σκηνοθετήσει δύο επεισόδια του Defenders και της Jessica Jones. Αλλά η μετάβαση σε μια blockbuster ταινία υψηλού budget φαίνεται ότι την έβγαλε έξω από τα νερά της. Το μόνο που ξέρει να κάνει είναι είναι τα χειρότερα κοντινά τύπου mockumentary πλάνα και έχει βάλει τον άνθρωπο που κρατάει την κάμερα να την κουνάει λες και έχει parkinson.

Ειδική αναφορά πρέπει να γίνει και σε αυτό το συγκλονιστικό δίδυμο σεναριογράφων που ακούν στα ονόματα Matt Sazama και Burg Sharpless. Το φονικό αυτό ντουέτο που στο βιογραφικό του έχει αριστουργήματα του σύγχρονου κινηματογράφου, όπως τα Dracula Untold, Gods of Egypt και φυσικά το θρυλικό Morbius, συνεχίζουν να βρίσκουν δουλειά στο Χόλιγουντ και μάλιστα πάντα μαζί. Αχώριστοι, γιατί ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει.
Αλλά ξέρετε κάτι; Δεν φταίνε αυτοί που δεν είναι καλοί στη δουλειά τους ή που δεν είναι αρκετά ικανοί να δικαιολογήσουν ότι εργάζονται σε ταινίες με απίστευτα μεγάλο προϋπολογισμό. Φταίνε αυτοί που τους προσλαμβάνουν. Πώς μπορώ να κατηγορήσω τις αποδεδειγμένα ικανές ηθοποιούς που είναι αδιάφορες, αλλά δεν τους δίνεται τίποτα για να δουλέψουν; Πώς γίνεται να έχεις ένα από τα πιο hot ονόματα του Χόλιγουντ αυτή τη στιγμή και να επαναλαμβάνεις το trope του nerd χαρακτήρα με τα γυαλιά και το συντηρητικό ντύσιμο; Πώς είναι δυνατόν να μην αξιοποιείς τη Sydney Sweeney;

Και αφού κάνεις μια ξεπέτα, κάνε τη σωστά. Τι μία ώρα και 56 λεπτά; Οι υπόλοιπες ταινίες αυτού του σύμπαντος είναι κοντά στη μιάμιση. Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε. Σ’ αρέσουν δεν σ’ αρέσουν, τουλάχιστον δεν κουράζουν.

Τα Venom και το Morbius βγάζουν αυτή την αύρα των υπερηρωικών ταινιών της δεκαετίας του 2000, όταν ακόμα πολλοί δεν ήξεραν με ποιο τρόπο έπρεπε να μεταφέρουν αυτούς τους χαρακτήρες στη μεγάλη οθόνη. Ένιωθαν μια… ντροπή και ήθελαν να δείξουν ότι είναι “κανονικές” ταινίες. Από την άλλη, είχες αυτές που προσπαθούσαν να είναι κόμικ με το λάθος τρόπο. Όπως και να έχει, αγαπώ τα Venom γιατί μου θυμίζουν ταινίες από την εποχή που μεγάλωσα και το Morbius τουλάχιστον πήρε δημοσιότητα από τα memes και επειδή ήταν so bad it’s good. Η συγκεκριμένη ταινία θέλει τόσο πολύ να το αναπαράγει αυτό που τοποθετείται χρονικά στο 2003. Γιατί; Έλα ντε.

Για κλείσιμο, να πω και κάτι θετικό; Η φωτογραφία είναι εντάξει. Μια χαρά είναι εμφανισιακά η ταινία. Αυτό έλειπε, να πάρεις το διευθυντή φωτογραφίας του Avatar και να μην γίνει τουλάχιστον ένα πράγμα σωστά.

Δεν το λέω ποτέ αυτό, αλλά μείνετε μακριά από αυτή την ταινία.

Δημήτρης Κουντούρης