Μιας και βρισκόμαστε στην ποιο χαλαρή περίοδο της χρονιάς και έχουμε αρκετό ελεύθερο χρόνο, ας γυρίσουμε τον χρόνο πίσω, για να συναντήσουμε την επική τριλογία του Lord Of The Rings.
Λοιπόν αρχικά να πούμε ότι αυτό το review δεν ειναι ψύχραιμο. Ειναι ένα review στο οποίο θα εκθειάσουμε μια εξαιρετική ταινία, που αποτελεί μέρος μιας εξαιρετικής τριλογίας, η οποία με την σειρά της βασίζεται σε μια εξαιρετική πρώτη ύλη, την όποια αποτελούν τα βιβλία του “μέγα μάγιστρου” J. R. R. Tolkien.
Το Lord Of The Rings αποτελεί ένα πραγματικό υπερθέαμα. Οι συνδυασμοί της ταινίας που αφορούν την εξαιρετική χρήση των τεχνολογιών αλλά και της τέχνης είναι μνημειώδεις, και αξίζει να τους θυμόμαστε έως και σήμερα. Οι εναλλαγές ύφους, οι υπέροχες σκηνές μάχης αλλά και το ξεκίνημα ουσιαστικά της ιστορίας με τις αμέσως επόμενες που είναι βγαλμένες από παραμύθι, αποτελούν μια τριλογία άξια θαυμασμού. Προσωπικά έχουν μείνει χαραγμένες στο μυαλό μου, οι σκηνές στις οποίες οι απεσταλμενοι καβαλάρηδες του Sauron, ψάχνουν να βρουν τον Frodo και την παρέα του στα σκοτεινά δάση, εκεί όπου η “σκοτεινή” ατμόσφαιρα της ταινίας περνά σε άλλο επίπεδο. Ότι και να πεις για οτιδήποτε από τα σκηνικά, τις σκηνές μάχης, τα φυσικά μέρη, τα κουστούμια αλλά τα εφέ της ταινίας, είναι απλά λίγα.
Σεναριακά η ταινία, αποτελεί ένα σχεδόν πιστό adaptation των βιβλίων του Tolkien. Τώρα όσον αφορά τους παραπονεμένους φανατικούς των βιβλίων του Tolkien, νομίζω ότι όπως και σε άλλες περιπτώσεις είναι λογικό ότι προφανώς και θα υπήρχαν αλλαγές, γιατί ξεκάθαρα πρόκειται για δύο διαφορετικά είδη, άλλο η λογοτεχνία πως να το κάνουμε και άλλο ο κινηματογράφος.
Το κομμάτι της υποκριτικής στην ταινία, βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο. Αγαπώ τον Elijah Wood ως Frodo, ο Ian McKellen είναι υπέροχος ως Gandalf ο Γκρίζος, αλλά και ο Cristopher Lee στο ρόλο του Saruman. Επίσης εξαιρετικοί στους ρόλους τους είναι ο Viggo Mortensen ως Aragon, ενώ ο Orlando Bloom ως Legolas δίνει μια εξαιρετική ερμηνεία. Σε αυτό το σημείο βέβαια θα πρέπει να δώσουμε τα εύσημα και σε όλο το cast από τους πρωταγωνιστές, μέχρι το τελευταίο orc.
Τέλος τι να πει κανείς για το soundtrack του Lord Of The Rings; Πρόκειται για ένα αριστούργημα, που σε τοποθετεί τόσο έντονα μέσα στο κλίμα της εποχής που διαδραματίζονται τα γεγονότα, ενώ συνοδεύει υπέροχα τη μίξη του φανταστικού με το μεσαιωνικό στοιχείο.
Επειδή πρόκειται να ακολουθήσουν άλλα δύο reviews δεν μπορώ να πω ολοκληρωμένα την άποψη μου, αλλά συνοψίζοντας θα αναφέρω ότι σε αυτήν την ταινία, αντιλαμβανόμαστε με πόση μαεστρία έχει αντιμετωπίσει ο σκηνοθέτης το υλικό του, από τους πρωταγωνιστές, έως και τον τελευταίο τεχνικό.
Μπορούμε λοιπόν να πούμε με σιγουριά, ότι η πρώτη ταινία του Lord Of The Rings ανέβασε τον πήχη για όλες τις παραγωγές που ακολούθησαν αμέσως μετά. Αυτό όμως που θεωρώ το σπουδαιότερο από όλα, είναι ότι έκανε εμάς του μη fans του φανταστικού αλλά και του Tolkien, να τις αγαπήσουμε και να γίνουμε nerd και με τα δύο (η αλήθεια βέβαια είναι ότι κάτι αντίστοιχο έκανε και το Game Of Thrones, να τα λέμε και αυτά).
To be continued…
Βασίλης Ψιλόπουλος