H grunge ξεκίνησε και τελείωσε με τον Kurt Cobain που έφυγε σαν σήμερα

Είναι μερικοί καλλιτέχνες που στο πέρασμα τους κάνουν χαμό, ίσως και λίγη περισσότερη φασαρία από όση και οι ίδιοι θα υπολόγιζαν. Ο βασιλιάς της Grunge μουσικής μπορεί να μας άφησε νωρίς, στο πέρασμα του όμως μας παρέδωσε μια παρακαταθήκη που μέχρι και σήμερα καταφέρνει να ξεσηκώνει και να εμπνέει τους θαυμαστές του, σε ολόκληρο τον κόσμο.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 δημιούργησε τους Nirvana μαζί με τους Krist Novoselic και Dave Grohl, ενώ μαζί κατάφεραν να εκφράσουν και να ξεσηκώσουν μια ολόκληρη γενιά. Μέχρι και σήμερα κομμάτια όπως το Smells Like Teen Spirit, About a girl και Come as you are καταφέρνουν να παίζουν ασταμάτητα σαν να γράφτηκαν μόλις χθές.

Παρόλα αυτά ο Cobain δε μπόρεσε ποτέ να διαχειριστεί την διασημότητα, τους εθισμούς του και την κλονισμένη ψυχική υγεία που τον στοίχειωνε, από την παιδική του ηλικία. Ο χωρισμός των γονιών του και η μετέπειτα συμπεριφορά τους απέναντι του τον σημάδεψαν, ενώ πάντα προσπαθούσε να βρεί εναλλακτικούς τρόπους έκφρασης. Μέσα σε όλο αυτό το χάος ήρθε και η σχέση με την Courney Love η οποία ήταν ιδιαίτερα έντονη και τοξική, με ένα τέλος που μάλλον δεν κατέληξε και τόσο ονειρικά, όπως μερικοί θα περίμεναν. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο συνδυασμός των δύο, αποτέλεσε μια νεότερη εκδοχή των Sid Vicious και Nancy Spungen.

Στις 5 Απριλίου του 1994 ο Kurt αυτοκτόνησε αφήνοντας πίσω του σοκαρισμένους τους δικούς του ανθρώπους και ένα κοινό, που στο πρόσωπο του είχε καταφέρει να βρεί το δυναμισμό που τόσο είχε ανάγκη. Μέχρι και σήμερα εξακολουθεί να συγκινεί με τη μουσική και την προσωπικότητα του, ενώ κάθε χρόνο στις 5 Απριλίου οι φανατικοί οπαδοί των Nirvana τιμούν τη μνήμη του με ολονυχτία στο Σιάτλ, την πόλη της δυτικής ακτής των ΗΠΑ, που ο Cobain έβαλε στον παγκόσμιο μουσικό χάρτη.

Λίγοι καλλιτέχνες έχουν καταφέρει να εκφράσουν μια ολόκληρη γενιά και σίγουρα ο Kurt, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα σύμβολα στην ιστορία της grunge και rock σκηνής. Για όλους εμάς που μεγαλώσαμε μέσα από τα τραγούδια του, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να θυμόμαστε με αγάπη και με θαυμασμό, τον άνθρωπο που στιγμάτισε την εφηβική μας ηλικία μέσα από το ταλέντο και τον αντισυμβατικό χαρακτήρα του.