Punked GangΥπάρχουν κάποιες περιπτώσεις, που όταν δημιουργός κάνει κάτι με όλη του την αγάπη και χωρίς κανένα είδος φιλοδοξίας, τότε με έναν ανεξήγητο τρόπο η δουλειά του θα μείνει στην ιστορία. Μια τέτοια περίπτωση λοιπόν είναι και το Halloween του 1978.
Η ταινία διακρίνεται για την πολύ όμορφη σκηνοθεσία της, καθώς ο τρόμος, η απειλή και ο τρόπος που παρουσιάζεται στην πόλη, η βία και φυσικά η παρουσία του Michael Myers συμπληρώνουν ένα παζλ, που λάτρεψαν οι σινεφίλ έως και σήμερα. Ανατριχιαστικη βέβαια ειδικά στο σημείο όπου ο Myers βάζει στο “μάτι” την Laurie, και την ακολουθεί μανιωδώς από τετράγωνο σε τετράγωνο.
‘Οτι και να πούμε για την μουσική του Carpenter, είναι λίγο. Ο άνθρωπος έκατσε στο synthesizer και με δύο απλές νότες έφτιαξε ένα κομμάτι όπου όλος ο κόσμος το έχει συσχετίσει με τον απόλυτο τρόμο, αλλά και με την μορφή του Michael Myers. Η μουσική πραγματικά, συνοδεύει και αφηγείται κάθε σκηνή της ταινίας, ενώ υπάρχουν πολλές σκηνές, όπου το μόνο που συμβαίνει ειναι να υπάρχουν στιγμές, όπου ο θεατής αντιλαμβάνεται ακριβώς τι συμβαίνει, εξαιτίας της μουσικής.
Τώρα όσον αφορά τον Michael Myers, ο ηθοποιός είναι εξαιρετικός και με την κινησιολογία του και δίνει ένα απειλητικό ρεσιτάλ (εξαιρετική και η μάσκα, υπέροχος όμως και ο Donald Pleasence οποίος έπαιξε τεράστιο ρόλο στο να δημιουργηθεί ο μύθος του Michael Myers). Η Jamie Lee Curtis τώρα παραμένει εξαιρετική, και όχι αδίκως καθώς ο ρόλος έχει καταφέρει να την ακολουθεί έως και σήμερα.
Το πρώτο halloween, έχει καταφέρει να δημιουργήσει έναν μύθο γύρω από την κουλτούρα των ταινιών τρόμου, έχοντας δημιουργήσει ένα δικό του franchise (χωρίς να το επιδιώκει και μάλιστα η ποιότητα των ταινιών είναι φθίνουσα όσο πάει) και δεν παύει να αποτελεί μια εξαιρετική διαχρονική ταινία.
Βασιλης Ψιλοπουλος
