Μετά το άκρως επιτυχημένο Knives Out (ελληνιστί Στα Μαχαίρια), το Netflix πλήρωσε αδρά για να το κάνει franchise και ο Rian Johnson έκανε και πάλι υπερήφανη την Agatha Cristie με το Glass Onion.
Μπορεί ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Rian Johnson να είναι κόκκινο πανί για κάποιους φαν του Star Wars, λόγω του διχασμού που προκάλεσε το Last Jedi το 2017, αλλά αδιαμφησβήτητα μιλάμε για έναν από τους καλύτερους της γενιάς του, με ταινίες όπως το Looper και το Knives Out. Επίσης, ο Johnson έχει σκηνοθετήσει επίσης το καλύτερο επεισόδιο της κορυφαίας τηλεοπτικής σειράς όλων των εποχών, το Ozymandias του Breaking Bad.
Τα διαπιστευτήρια του, λοιπόν, τα έχει δείξει κι ας μην έχει κάνει ένα κάρο πράγματα. Αυτό στο οποίο αρέσκεται, αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει, είναι ότι παίρνει είδη και σειρές ταινιών που ο κόσμος αγαπάει και τα “πειράζει”. Όταν αρχίζουν οι ταινίες, νομίζεις ότι ξέρεις ακριβώς τι πας να δεις και κάπου στην πορεία σε μπερδεύει, χειρίζεται το σενάριο με τρόπο που δεν το έχουν κάνει άλλοι κι γι’ αυτό πολλοί τον αγαπούν κι άλλοι επιλέγουν να τον μισούν.
Το θέμα είναι ότι μέχρι το φινάλε, ο Johnson εν τέλει έχει προσφέρει μια εμπειρία ανάλογη αυτής που θα ήθελε ο καθένας μπαίνοντας σε μια συγκεκριμένη ταινία (ένα whodunnit σε αυτή την περίπτωση). Το “πρόβλημα” (σε εισαγωγικά, γιατί προσωπικά δεν βλέπω κανένα) είναι ότι βγάζει μεγάλο μέρος του κοινού από το comfort zone του στο ενδιάμεσο κομμάτι της ταινίας κι αυτό δεν αρέσει σε πολλούς. Προσωπικά, θεωρώ ότι αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα.
Όπως και στο Knives Out, έχουμε ένα σπουδαίο καστ (Daniel Craig, Edward Norton, Dave Bautista, Kate Hudson, Kathryn Hahn μεταξύ άλλων) το οποίο κάνει με το… καλησπέρα ελκυστική την ταινία. Η διάδραση που έχουν μεταξύ τους είναι εξαιρετική, χάρη στη χημεία των ηθοποιών, αλλά και τους εξαιρετικούς διαλόγους και τις χιουμοριστικές ατάκες του Rian Johnson.
Η μεγαλύτερη δύναμη της ταινίας βρίσκεται στο σενάριο και τον ιδιαίτερο τρόπο αφήγησης, με τον οποίο το μυστήριο ξεδιπλώνεται όπως δεν θα περιμένει ούτε ο πιο έμπειρος θεατής ταινιών αυτού του είδους. Αρχικά, με έκανε να ξύνω το κεφάλι μου, δημιουργώντας ακόμα περισσότερο ερωτήματα και στο τέλος με σόκαρε με απαντήσεις που ήταν τόσο εκπληκτικά κρυμμένες μπροστά στα μάτια μου.
Κάτι το οποίο κάποιοι ίσως δεν προσέχουν, ίσως δεν τους απασχολεί πολύ, αλλά για μένα παίζει μεγάλο ρόλο σε κάθε ταινία είναι η φωτογραφία. Δεν έχω κατασταλάξει αν προτιμάω το Knives Out ή το Glass Onion, είναι και τα δύο εξαιρετικά, αλλά ως ταινία του Netflix το Glass Onion είναι πιο αδιάφορο όσον αφορά τη φωτογραφία.
Ένα κομμάτι της ταινίας έχει γυριστεί στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στις Σπέτσες, οπότε καλός λόγος για να δείξουμε την οθόνη και να πούμε “Ελλάδα! Ελλάδα!”, λες και έχει καμία ιδιαίτερη σημασία.
Αν “ψήνεστε” για Netflix and chill (το ορθόδοξο, όχι το πονηρό, εμείς δεν τα ξέρουμε αυτά), θα περάσετε ευχάριστα περίπου 130 λεπτά, τα οποία περνάνε “νεράκι”.
Δημήτρης Κουντούρης
Μπορείς να βρεις περισσότερα για τον Δημήτρη στο προσωπικό του κανάλι στο Youtube !
