Δημήτρης ΚουντούρηςΣυγγνώμη Ellen Ripley, συγγνώμη Sarah Connor, συγγνώμη πριγκίπισσα Leia, αλλά εδώ “φτύνουμε” αλήθειες.
Τι κι αν πέρασαν εννιά ολόκληρα χρόνια από την κυκλοφορία του φανταστικού Mad Max: Fury Road; Τι κι αν φοβόμαστε ότι ίσως δεν δούμε ξανά τον Tom Hardy ως Max, εφόσον ο 79χρονος πια George Miller χρειάστηκε σχεδόν μια δεκαετία για να μας δώσει τη συγκεκριμένη ταινία, οπότε ένα sequel φαντάζει απίθανο; Η πιο badass γυναικάρα στην ιστορία του σινεμά, που αρχικά μας συστήθηκε μέσω της μοναδικής Charlize Theron, είναι και πάλι εδώ. Αυτή τη φορά, την απολαμβάνουμε στο πρόσωπο της εκπληκτικής Anya Taylor-Joy!
Όταν ανακοινώθηκε το Furiosa, σκέφτηκα “ουάου, τέλεια”, εφόσον εδώ που τα λέμε το Fury Road ανήκε σε εκείνη κι όχι τόσο στον ομότιτλο ήρωα, Mad Max. Η είδηση, όμως, ότι θα μιλάμε για ένα prequel ΧΩΡΙΣ την Charlize Theron, με έκανε να έχω δεύτερες σκέψεις. “Το κοριτσάκι από το Split θα είναι η Furiosa; Καλή, ρε παιδί μου, αλλά…”. Φυσικά, με τα χρόνια η Anya Taylor-Joy έχει εξελιχθεί σε ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα πρόσωπα του Χόλιγουντ, με μια συγκλονιστική φιλμογραφία για μια ηθοποιό μόλις 28 ετών. Κι όταν κυκλοφόρησε το πρώτο trailer το μόνο που πέρασε από το μυαλό μου ήταν “συγγνώμη, θείε George, δεν θα σε αμφισβητήσω ξανά”.
Φυσικά, το ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις, τίποτα δεν εγγυάται ένα καλό αποτέλεσμα. Κάθε ταινία με καλούς συντελεστές και μάρκετινγκ μπορεί κάλλιστα να αποτύχει. Αλλά σιγά που θα μας απογοήτευε ο γίγαντας George Miller. Το Furiosa είναι μία από αυτές τις ταινίες που αντιπροσωπεύουν το μέσο όσο λίγες. Όπως ανέφερε και ο Denis Villeneuve πριν από λίγους μήνες, το σινεμά έχει γίνει… τηλεοπτικό. Η δύναμη του κινηματογράφου είναι η εικόνα, ενώ της τηλεόρασης οι διάλογοι. Και ο George Miller το καταλαβαίνει όσο λίγοι. Δεν είναι τυχαίο ότι η Anya Taylor-Joy έχει 30 γραμμές διαλόγου σε όλη την ταινία. Ο Miller μέσω της σκηνοθεσίας του και οι ηθοποιοί του μέσω των ερμηνειών σου δίνουν ό,τι χρειάζεται να καταλάβεις και να αισθανθείς, χωρίς καν να μιλάνε και αυτό είναι κάτι που λείπει στις περισσότερες σύγχρονες ταινίες.
Το μεγαλύτερο βάρος των διαλόγων πέφτει στον κακό της ταινίας μας, που τον υποδύεται ο Chris Hemsworth, σε ένα ρόλο που δεν τον έχουμε συνηθίσει. Ο Hemsworth… μασάει τα σκηνικά όσο ακριβώς πρέπει για να μην γίνεται τέρμα καρικατούρα και να είναι απολαυστικός και δείχνει για άλλη μια φορά ότι το εύρος του σαν ηθοποιός είναι μεγαλύτερο από αυτό που ίσως νομίζαμε. Αλλά το μεγαλύτερο credit πρέπει να δοθεί στην Anya Taylor-Joy, η οποία όχι μόνο έκανε δικό της το ρόλο και δεν με ανάγκασε να κλαίω για την απουσία της Charlize Theron, αλλά με τον τρόπο που υποδύθηκε τη Furiosa τροφοδότησε εξαιρετικά το χαρακτήρα που είδαμε στο Fury Road και δεν ξέρω αν μπορώ να της κάνω μεγαλύτερο κομπλιμέντο από αυτό.
Ένα από τα πιο δυνατά κομμάτια του Fury Road ήταν οι θεότρελες και ξέφρενες σκηνές δράσης, οι οποίες κάνουν την επιστροφή τους εδώ και σε κάποια σημεία είναι ακόμα πιο εντυπωσιακές. Ο George Miller έχει μια πολύ ιδιαίτερη οπτική, που ενώ χρησιμοποιεί μια περίεργη… καρτουνίλα, καταφέρνει να σε ενθουσιάσει και να σε ξεσηκώσει, με τρόπο που ειλικρινά είμαι ανίκανος να εξηγήσω, γιατί η ιδιοφυία του είναι ασύγκριτη.
Έχει κάτι αρνητικό το Furiosa; Υποθέτω πως το γεγονός ότι δεν θα έλεγα ότι είναι καλύτερο από το Fury Road (αν και συγκρίνοντας την ΠΡΩΤΗ μου προβολή και των δύο είναι) δεν θα έπρεπε να θεωρείται αρνητικό, εφόσον τα στάνταρ είναι πολύ ψηλά. Επίσης, το ότι είχα κάποιες συγκεκριμένες απαιτήσεις στο μυαλό μου για το πώς θα είναι η ταινία και έπεσα έξω, είναι δικό μου θέμα, οπότε θα έλεγα ότι απλά υπάρχουν μικρά ψεγάδια από εδώ κι από εκεί τα οποία δεν αξίζουν καν να αναφερθούν γιατί το Furiosa FREAKING RULES, MAN!
Δημήτρης Κουντούρης
Μπορείς να βρεις περισσότερα για τον Δημήτρη στο προσωπικό του κανάλι στο Youtube !
