Ιωάννα ΣπυροπούλουΗ νέα ταινία του Ira Sachs πραγματεύεται την ερωτική σχέση μεταξύ δύο ανδρών και μίας γυναίκας καθώς οδηγούνται από την έλξη στον έρωτα και τελικά στο μίσος. Ένας νεαρός σκηνοθέτης απατάει τον σύζυγό του με μία γυναίκα και στη συνέχεια δοκιμάζει να επιστρέψει στη μακροχρόνια σχέση του διατηρώντας παράλληλα τη σχέση του με την κοπέλα. Το όραμα του για μία πολυσυντροφική σχέση και με τους δύο θα τους υποβάλει σε πολλές δοκιμασίες πριν τελικά οδηγηθούν στην καταστροφή.
Η πλοκή διαδραματίζεται στο Παρίσι, όπου ο νεαρός σκηνοθέτης Τομάς (Franz Rogowski) ολοκληρώνει την ταινία του. Καταλαβαίνουμε από την πρώτη σκηνή ότι έχουμε να κάνουμε με έναν ιδιαίτερα εγωκεντρικό χαρακτήρα που δεν διστάζει να ταλαιπωρήσει και να ντροπιάσει τους γύρω του. Στο πάρτι για το τέλος των γυρισμάτων της ταινίας, ο πιο εσωστρεφής και ήπιων τόνων σύζυγός του, Μάρτιν (Ben Whishaw), αποφασίζει να γυρίσει νωρίς στο σπίτι, κάτι που αφήνει τον Τομάς ανικανοποίητο. Στη συνέχεια ο Τομάς χορεύει με τη σαγηνευτική Αγκάτ (Adèle Exarchopoulos) και καταλήγουν μαζί στο κρεβάτι του σπιτιού της.
Αυτό που για πολλούς θα ήταν ένα one-night-stand στα δικά του μάτια είναι κεραυνοβόλος έρωτας και ένα νέο που πρέπει οπωσδήποτε να μοιραστεί με τον σύντροφό του, περιμένοντας κατανόηση και επαίνους, κάτι που φυσικά θα φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα. Σύντομα οι σχέσεις των τριών χαρακτήρων περιπλέκονται καθώς ο Τομάς ταλανίζεται μεταξύ της οικείας σιγουριάς που βρίσκει στον γάμο του με τον Μάρτιν και τον περιπετειώδη ενθουσιασμό που βλέπει στο πρόσωπο της Αγκάτ.
Η αλήθεια είναι ότι παρά τα comic relief σημεία της, η ταινία δημιουργεί άβολα συναισθήματα στον θεατή και αυτό συμβαίνει γιατί μπορείς να μπεις στη θέση του καθενός από τους τρεις χαρακτήρες. Ως γυναίκα συνδέθηκα πρώτα με τον χαρακτήρα της Αγκάτ, της όμορφης νέας που που αναζητά casual σχέσεις και τελικά συναρπάζεται από τον παρορμητικό Τομάς με αποτέλεσμα να χάσει σταδιακά τη λάμψη και τη μοναδικότητα της. Πολλοί θα μπορούσαν να συμπονέσουν τον Μάρτιν, αφού ακόμα και κατά τη διάλυση του γάμου του προσπαθεί -μάταια- να σώσει ότι σώζεται και λειτουργεί με ενσυναίσθηση ακόμα και όταν ο σύζυγός του θα εγκαταλείψει τη συζυγική εστία για να συγκατοικήσει με την ερωμένη του. Το πραγματικά άβολο της υπόθεσης όμως είναι ότι και τον ίδιο τον Τομάς, όσο νάρκισσος και εγωπαθής κι αν είναι, δεν μπορείς να τον μισήσεις. Και αυτό γιατί μπορείς σε αυτόν να δεις κομμάτια του εαυτού σου. Ο Τομάς αντιπροσωπεύει μία παιδικότητα που πολλοί από εμάς καταπνίξαμε ή ξεχάσαμε μεγαλώνοντας. Τη νοοτροπία του μικρού παιδιού που σκέφτεται «Θέλω και το ένα παιχνίδι, θέλω και το άλλο, και όταν μου τα παίρνουν από τα χέρια, κλαίω».
Οι πρωταγωνιστές Rogowski, Whishaw, και Exarchopoulos κατάφεραν με τις εξαιρετικές ερμηνείες τους να μας συγκινήσουν και να ενσαρκώσουν άψογα τους ήρωες του ρομαντικού δράματος ακόμα και στις πιο τολμηρές -και οριακά πορνογραφικές- σκηνές του. Στη διάρκεια των μόλις 90 λεπτών, η ταινία του Ira Sachs καταφέρνει να διηγηθεί μία τρυφερή αλλά και σκληρή ιστορία αγάπης μεταξύ τριών ανθρώπων που πάλεψαν για τον έρωτά τους, αλλά τελικά δεν μπόρεσαν να τα βρουν γιατί απλώς ήταν άνθρωποι. Γιατί τελικά είναι στη φύση του ανθρώπου να πληγώνει και να πληγώνεται ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού.
Ιωάννα Σπυροπούλου
