Το ζήσαμε κι αυτό! Ο Hugh Jackman επιστρέφει ως Wolverine στο πλάι του Deadpool του Ryan Reynolds. Σώζεται αυτή η συνάντηση κορυφής μόνο από τη συνάντηση αυτών των δύο;
Το πολυσύμπαν και οι παράλληλες πραγματικότητες κυριαρχούν στις υπερηρωικές ταινίες τα τελευταία τρία χρόνια. Ομολογουμένως, το συγκεκριμένο εγχείρημα έχει κουράσει, αλλά γίνεται να αποτύχει όταν μας προσφέρει κάτι που ζητούσαμε από το 2016;
Η ταινία έχει ένα μεγάλο mixed bag, πολλά στοιχεία που είναι και θετικά και αρνητικά μαζί για διάφορους λόγους. Το μεγαλύτερο πρόβλημα του Deadpool & Wolverine είναι η σύνδεση με το MCU. Για την ακρίβεια, είναι η μεγαλύτερη δύναμη και αδυναμία μαζί. Ό,τι στοιχείο MCU, από χαρακτήρες, μέχρι τοποθεσίες υπάρχει στην ταινία, μου περνάει αδιάφορο. Θα προτιμούσα εκατό φορές ο Deadpool να είχε συμμετοχές σε team-up ταινίες ή να ήταν συμπρωταγωνιστής σε κάποιες και οι δικές του αυτόνομες να παρέμεναν ίδιες. Δηλαδή πιο μικρής κλίμακας, με το χιούμορ και την καρδιά των δύο προηγούμενων. Φυσικά, κατανοώ απόλυτα ότι χρειαζόταν κάποιο τέχνασμα ώστε να υπάρχει ένας variant του Logan, αλλά η συσκευή του Cable νομίζω ότι αρκούσε για να συμβεί κάτι τέτοιο.
Αλλά η συμπερίληψη του Deadpool στο MCU προσφέρει και άφθονο χιούμορ. Σαφώς και υπάρχουν τα γνωστά περιστασιακά αστεία, οι άπειρες αναφορές στην pop κουλτούρα, τα βρισίδια, η βία και τα καφριλίκια, αλλά αυτό που σίγουρα δεν χόρταιναν οι σεναριογράφοι, ένας εκ των οποίων είναι και ο ίδιος ο Ryan Reynolds είναι να ξεφτιλίζουν τη Disney. Όλο το χιούμορ περί Disney, την τωρινή κατάσταση του MCU, τον Kevin Feige και την εξαγορά της Fox είναι χρυσός και αυτό λέει πολλά, καθώς υπάρχουν δεκάδες τέτοιου τύπου αστεία.
Αν έχετε ζήσει στο πετσί σας όλη την πορεία της Marvel στον κινηματογράφο, θα δείτε κάποια πρόσωπα που η παρουσία τους ή θα σας ενθουσιάσει ή τουλάχιστον θα σας σοκάρει. Όσο ωραία κι αν ήταν, όμως, τα cameo, οι σύντομες εμφανίσεις παλιών χαρακτήρων, η παρουσία τους “σκότωνε” κάπως το ρυθμό της ταινίας, ο οποίος είναι πολύ προβληματικός στη μέση. Υπάρχει ένας συναισθηματικός πυρήνας στο ταξίδι χαρακτήρα του Deadpool και σε αυτό το κομμάτι σχεδόν το ξεχνάς, το οποίο έχει αρνητικό αντίκτυπο στην τρίτη πράξη.
Με τους κακούς, η ταινία είπε να παίξει… βρετανικά, με την Emma Corrin από το The Crown και τον Matthew Macfadyen από το Περηφάνια και Προκατάληψη να… κόβουν τα δόντια τους σε κάτι τελείως διαφορετικό. Ζήσαμε τη μέρα που ο Mr. Darcy παίζει κακό της Marvel. Ερμηνευτικά, και οι δύο είναι άψογοι. Σεναριακά, όμως, οι χαρακτήρες τους δυστυχώς δεν μου λένε πολλά, γιατί δεν τους δίνονται αρκετά.
Που είναι ο Wolverine, οέο; Ας μιλήσουμε για τον man of the hour. Στη μεγαλύτερη διάρκεια της ταινίας, ο Logan λειτουργεί ως αντίβαρο του Deadpool. Και αυτό είναι κάτι που περιμέναμε, λόγω της φύσης των δύο χαρακτήρων. Δυστυχώς περίπου μέχρι τη μέση της ταινίας, το μόνο πράγμα που κάνει, όμως, ο Wolverine είναι να λέει στον Wade να το βουλώσει και να λύνουν τις διαφορές τους μαχαιρώνοντας ο ένας τον άλλο.
Μετά από αυτό το σημείο, όμως, δίνεται αρκετό “ψωμί” στον Hugh Jackman για να μας δείξει και πάλι γιατί είναι ο ηθοποιός που έχει συνδεθεί με έναν χαρακτήρα περισσότερο απ’ όλους, μαζί με τον Robert Downey Jr. ως Iron Man. Η παρουσία του είναι επιβλητική και το πάρε δώσε με τον Ryan Reynolds είναι ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα.
Η αλήθεια είναι ότι είχα πολύ υψηλές απαιτήσεις και δεν θα έλεγα ότι η ταινία τις ικανοποίησε πλήρως. Αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι γέλασα πολύ, πέρασα πολύ καλά στην αίθουσα και η ταινία είχε αρκετή καρδιά για να με κρατήσει πέρα από το χιούμορ. Το Deadpool & Wolverine είναι το ένα καλοκαιρινό blockbuster που πρέπει να δεις στη μεγάλη οθόνη και κατά προτίμηση με παρέα και όσο περισσότερο κόσμο γίνεται.
Δημήτρης Κουντούρης
Μπορείς να βρεις περισσότερα για τον Δημήτρη στο προσωπικό του κανάλι στο Youtube !