Πουλέν ρεπόρτερ συντάσσει, ακούσια, ομάδα με την οποία ταξιδεύει μέσα από επαρχιακούς δρόμους για να φτάσει στον Λευκό Οίκο πριν να είναι αργά και να πάρει συνέντευξη από τον πρόεδρο της Αμερικής, όταν παράλληλα οι αντάρτες έχουν ξεκινήσει τον αγώνα στην διάρκεια αυτού του εμφυλίου. Η ανάπτυξη της ταινίας σε βυθίζει στην πραγματικότητα του πολέμου και ορίζει αυτή την κούρσα στην φθορά του χρόνου που κρατάει την παρακμή της εξουσίας στην αιωνιότητα. Αποκαΐδια που αιωρούνται σαν να χορεύουν και αν κοιτάξεις πιο προσεκτικά μοιάζουν με τις πυγολαμπίδες στην Νέα Υόρκη το καλοκαίρι.
Η πρώτη μισή ώρα χτίζει με τον πιο απλό τρόπο αυτό το στόρι, όπως ακριβώς αρέσει στο αμερικανικό κοινό, παρουσιάζοντας την καθημερινότητα των χαρακτήρων που μοιάζουν περισσότερο με καλεσμένους σε κηδεία. Από το 2014 οι θεατές του Ex Machina έγιναν κοινωνοί της μαεστρίας του Alex Garland, ο οποίος επιστρέφει φέτος στο σενάριο και την σκηνοθεσία για να μιλήσει για τον πόλεμο στην επικαιρότητα της πιο εμπόλεμης περιόδου της σύγχρονης ιστορίας και να παραλληλίσει όλα όσα γίνονται στην αληθινή ζωή μέσα από την συμμαχία της Καλιφόρνιας και του Τέξας, Βλέπε: σημαία με δυο αστεράκια. Σε ένα σύνολο πολιτών που καταναλώνει στα εμπορικά έχοντας μόνιμα τον αντικατοπτρισμό από το φως της τηλεόρασης στα μάτια, τα κλικ καδράρουν το έγκλημα στην ροή του μοντάζ για να σχολιάσουν τα ηδονιστικά βλέμματα στο νούμερο ένα κωδικό pain porn που ξεπουλάει στα media.
Ο Garland μαζί με τον διευθυντή φωτογραφίας Rob Hardy αγοράζουν μια ολοκαίνουργια κάμερα που εξυπηρετεί στο έπακρο την ανάγκη του σκηνοθέτη να στήσει το φακό με τέτοιο τρόπο για να επικοινωνήσει το σώμα του φίλμ μέσα από την φυσικότητα των ηθοποιών, με το casting να είναι η πιο ευχάριστη έκπληξη και η Kirsten Dunst η απόλυτη επιστροφή στην μεγάλη οθόνη. Σε αντίθεση με όσα ανέφερα παραπάνω οι θεατές θα απολαύσουν την προβολή μην λαμβάνοντας υπόψιν τους τα credits αφού η εμπειρία στην σκοτεινή αίθουσα είναι μια διαδοχή του να αγοράσεις ένα δίσκο μόνο από το εξώφυλλο χωρίς να ξέρεις τίποτα για την μπάντα. Στην λίστα με τις αγαπημένες μου ταινίες για φέτος το Civil War γιατί μιλάει στο εδώ και τώρα και συγχρονίζεται με τους κανόνες του θεάτρου. Η σημασία της επιστήμης έχει αποδειχτεί περίτρανα παρά το πείσμα αυτών που θέλουν να ζουν στο σκοτάδι. Το ίδιο συμβαίνει και με το έργο των δημοσιογράφων, καθώς η ελευθερία του Τύπου αποτελεί το μοναδικό όπλο ενάντια στην εκάστοτε εξουσία που διαστρεβλώνει την πραγματικότητα, αποσιωπώντας την αλήθεια. Άραγε υπάρχουν ακόμα δημοσιογράφοι;
Κλικ. Κλικ. Μια στοίβα νεκροί. Κλικ. Κλικ. Καίγονται ζωντανοί.
Σκηνοθεσία/Σενάριο: Alex Garland
Παίζουν:Kirsten Dunst/Wagner Moura/Cailee Spaeny
‘Αρης Μπαγεώργος