Από την underground σκηνή της Γλασκώβης ξεπηδά ποίηση γεμάτη θυμό για τους κρατικοδίαιτους της διαφθοράς της εκάστοτε κυβέρνησης που ζουν εις βάρος του συνόλου με λαϊκή εντολή για καπιταλιστική κόλαση. Η σύγχρονη ιστορία καταγράφει τη ζούγκλα στις πόλεις με αρχηγό το κεφάλαιο και το επίκτητο χάος από μπετόν αρμέ για δομές που σκανάρουν πλούσιους ή φτωχούς και καταχωρούν αριθμούς σε λίστες.
“I have learned silence before I could talk”.
Το 2017 η αυστηρότητα των rules and regulations βρίσκεται μαζί με τα αποκαΐδια του Grenfell Tower στο ανατολικό Λονδίνο, πάνω από τις σωρούς 72 ανθρώπων στο όνομα της Περσεφόνης. “A thousand spinning plates and no one is doing dishes”. Τροφή για σκέψη για την αέναη προσπάθεια πολιτικής αφύπνισης στο διεφθαρμένο σύστημα και το παράλογο της εξουσίας σε κάτοψη αρχιτεκτονικού σχεδίου. Από το single ‘Tragic Heroin’ δίνεται η γραφή αυτού του δίσκου: ‘There are no great men, Only the great many’.
Ακατάληπτοι μονόλογοι στοιχειώνουν τον ακροατή με έναν εφιάλτη σε spoken word meta black metal μανιφέστο. Παραγωγή με ενορχήστρωση πέρα από το head bagging κάνει αναφορές στη Jazz, εξυπηρετώντας το μουσικό είδος δίχως να χάνεται η μουσική.
