ΑΦΙΕΡΩΜΑ: 80 αγαπημένα pop τραγούδια με άρωμα ‘80s

Άλλωστε η μουσική είναι μία και τα όρια προκύπτουν πάντοτε έξωθεν, ακόμη κι αν αυτό συμβαίνει προκειμένου να περιγράψουν κάτι που έχει ήδη διαμορφωθεί, ωστόσο συντηρούνται επίμονα από τους διαφόρους καθαρολόγους. Αν και είναι αλήθεια ότι οι εκάστοτε υποδιαιρέσεις της pop, της rock, της metal, της jazz, της blues, της κλασικής και κάθε άλλης παρουσιάζουν πράγματι μεγάλο ενδιαφέρον, διότι μπορείς να ανακαλύψεις πολύ όμορφα πράγματα, αυτό σταματά στο σημείο που αρχίζει να λειτουργεί εις βάρος της ίδιας της μουσικής: «Αυτός είναι το ένα και δεν είναι το άλλο, συνεπώς δε μπορείς να τον κατατάξεις εδώ, αλλά εκεί». «Το τάδε τραγούδι ανήκει στη συγκεκριμένη υποκατηγορία κι όχι στην άλλη». «Τούτο το είδος δε συνδέεται κάπως με εκείνο» κ.τ.τ..

Στις περιπτώσεις αυτές δεν είναι ασύνηθες το φαινόμενο των fans που πέφτουν από τα σύννεφα όταν τα ινδάλματά τους αποκαλύπτουν τις επιρροές που είχαν από τα πρώτα βήματα της διαδρομής τους ή και μεταγενέστερα, και τα οποία μπορεί φαινομενικά -τουλάχιστον για τους μη μουσικούς- να μην έχουν καμία σχέση με τη δική τους σταδιοδρομία. Διότι η «επιρροή» συνεπάγεται πρόσληψη στοιχείων, ακόμη και ετερόκλητων, και ομαλή ενσωμάτωσή τους σε κάτι καινούριο, που μπορεί να είναι παρεμφερές, μπορεί όμως και εντελώς διαφορετικό. Κάπως έτσι, μετά από αυτές τις εισαγωγικές επισημάνσεις, που προσδιορίζουν το γενικό πνεύμα του κειμένου, μπορούμε να προχωρήσουμε στα… ενδότερα, γιατί αυτή τη φορά ο δρόμος είναι πολύ μακρύς!

‘80s, λοιπόν. Σχεδόν αποκλειστικά, εξ ου «άρωμα» και όχι κάτι περισσότερο, διότι υπάρχουν και εξαιρέσεις: εκείνων των τραγουδιών που αν συμφωνήσουμε για την οικονομία της συζήτησης πως ήταν μπροστά από την εποχή τους, καθότι κυκλοφόρησαν στα ‘70s, τότε με ένα μαγικό τρόπο, που μας βολεύει ιδιαίτερα, μας οδηγούν στο πυρήνα του τίτλου υποστηρίζοντας τον αριθμό των κομματιών αυτής της λίστας και της δεκαετίας στην οποία επικεντρώνουμε. Εν πρώτοις αξίζει να σημειωθεί ότι το κείμενο προέκυψε εκ των υστέρων, μετά τη διαμόρφωση μιας προσωπικής playlist την οποία σκεφτόμουν ότι πρέπει να κάνω εδώ και αρκετά χρόνια, με τραγούδια που είναι βέβαιο ότι έχουν ακούσει σχεδόν οι πάντες, τουλάχιστον οι μίας κάποιας προκεχωρημένης ηλικίας (ασχέτως πώς νιώθουμε), αλλά ένας αδαής είναι πιθανό να μη γνωρίζει καν τίτλους, ούτε ποιοι τα ερμηνεύουν. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει απολύτως τίποτα ψαγμένο. Πρόκειται για -πολλά από, αλλά όχι όλα- τα πιο mainstream των mainstream τραγουδιών εκείνης της εποχής.

Περαιτέρω, προκειμένου να γίνει η σύνδεση με τα αρχικά σχόλια, όταν μιλάμε για pop culture, αναφερόμαστε στα πάντα. Τα disco κομμάτια είναι πάρα πολλά, τα pop που αγγίζουν τις παρυφές του rock ομοίως, άλλα ανήκουν στα synth ή dance-pop και όχι μόνο, κάποια φλερτάρουν με το new wave, τη soul, τη funk, την R&B, σε ελάχιστες περιπτώσεις ακόμη και με την country, ενώ υπάρχουν κι άλλες αντίστοιχες προσμείξεις. Ο κατακερματισμός όλων αυτών μπορεί να έχει σημασία σε πιο εξειδικευμένες λίστες, αλλά στη μεγάλη εικόνα θα έχανε το νόημα. Συνεπώς, χαλαρά! Ακόμη, απουσιάζουν σχεδόν εξ ολοκλήρου οι πιο αργές μπαλάντες. Ο προσανατολισμός είναι στραμμένος ως επί το πλείστον σε πιο ρυθμικά τραγούδια, με τα μπίτια να δίνουν πολύ «πόνο» σε κάποια εξ αυτών.

Σε ό,τι αφορά τον… φθίνοντα αριθμό της λίστας, μην περιμένει κάποιος να δει με αντίστροφη σειρά «τα καλύτερα»· δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, δεν ενδιέφερε ποτέ. Η επιλογή των κομματιών γίνεται βάσει προσωπικών αγαπημένων, ενώ η κατηγοριοποίησή τους σε ένα πλαίσιο εγγύτητας αυτών μεταξύ τους, προκειμένου να υπάρχει και μια στοιχειώδης ροή. Αν υποθέσει κάποιος ότι θα συναντήσει τα καλύτερα σκρολάροντας προς το τέλος, ατύχησε… και προσπέρασε κλασικά διαμάντια! Λαμβάνοντας αυτά υπ’ όψιν, τα τραγούδια χωρίζονται άτυπα και υποτυπωδώς σε δεκάδες, δίχως απαραίτητα αυτό να σημαίνει κάτι, πέραν του ότι κάπως έπρεπε να γίνει, όσο discoλο κι αν ήταν (ήταν πολύ κακό για να μην το πω, δε μπορούσα!). Σημειωτέον, οριακά περισσότερα από δέκα tracks ανήκουν στο δεύτερο μισό των ‘70s, αλλά γι’ αυτό ευθύνονται ως ένα βαθμό κάτι περίεργοι Σουηδοί, οι οποίοι μετά από 40 χρόνια απουσίας έβγαλαν νέο δίσκο το 2021, που έγινε σχεδόν αναμενόμενα no. 1 στην Αγγλία, αλλά καθόλου αναμενόμενα no. 2 στην Αμερική!

Τσιγάρο (καλύτερα όχι), καφέ (γιατί όχι;) ή ποτό ανά χείρας (better still). Ξεκινάμε!

80. Baltimora – Tarzan Boy (1985)

Το ιταλικό γκρουπάκι των Maurizio Bassi και Jimmy McShane συστήθηκε στον κόσμο με το συγκεκριμένο single, που ήταν και το τραγούδι το οποίο κατά την ίδια χρονιά άνοιξε το Living in the Background, το πρώτο εκ των δύο άλμπουμ τους. Το Tarzan Boy σημείωσε ιδιαίτερη επιτυχία τόσο στην Ευρώπη όσο στην Αμερική και τον Καναδά, φτάνοντας στο no. 3 στην Αγγλία αλλά και no. 13 στις Η.Π.Α.. Συγχρόνως αποδείχθηκε το τελευταίο hit των Baltimora, που πρόλαβαν να διαλυθούν δύο χρόνια αργότερα, ενώ ο McShane πέθανε από AIDS το 1995, σε ηλικία μόλις 37 ετών. Οι… αλαλαγμοί του Ταρζάν, πάντως, επιβιώνουν μέχρι σήμερα!

79. Righeira – Vamos a la Playa (1983)

Παραμένοντας στην Ιταλία, οι Righeira είχαν προλάβουν να ντεμπουτάρουν με το ομότιτλο άλμπουμ τους δύο χρόνια νωρίτερα, ενώ το Vamos a la Playa υπήρξε το τρίτο single που κυκλοφόρησαν. Ένα αμιγώς καλοκαιρινό disco κομμάτι, που μέχρι σήμερα εξακολουθεί να μας καλεί να πάμε παραλία, τώρα που οι θάλασσες έχουν ξαναγίνει γαλάζιες μετά τη φρίκη των ατομικών βομβών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς το ίδιο εμπνέεται από τα ‘60s. Το τραγούδι των Johnson και Michael Righeira, όπως είναι τα καλλιτεχνικά τους, κατόρθωσε να συμπεριληφθεί στα charts του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες τα πήγε ακόμη καλύτερα, και προφανείς λόγους στις μεσογειακές! Η παρουσία των δύο στο συνοδευτικό βίντεο είναι από τις κωμικές στιγμές της δεκαετίας, ωστόσο εμείς εξακολουθούμε να τους χαζεύουμε με ένα αφηρημένο, νοσταλγικό χαμόγελο!

78. Al Bano and Romina Power – Felicita (1982)

Συνεχίζοντας στη γειτονική χώρα, από το συζυγικό ντουέτο του Ιταλού Albano Carrisi και της Αμερικανίδας Romina Power, το Felicita παρουσιάστηκε ως single του ομότιτλου studio album, γνωρίζοντας σημαντική διεθνή επιτυχία ιδίως σε χώρες της κεντρικής και νότιας Ευρώπης, όντας μακράν το πλέον αναγνωρίσιμο τραγούδι του διδύμου και ίσως ο πιο χαρακτηριστικός ήχος της ιταλικής pop/disco της δεκαετίας του ’80, παρότι περιορίστηκε στη δεύτερη θέση στο μουσικό φεστιβάλ του Σαν Ρέμο κατά το έτος κυκλοφορίας του. Στην Ελλάδα προωθήθηκε ακόμη περισσότερο όταν το γκρουπ επισκέφθηκε τη χώρα στα πλαίσια τηλεοπτικού μουσικού αφιερώματος το 1983.

77. Bandolero – Paris Latino (1983)

Μπορεί οι νεότεροι να το έμαθαν το 2002 μέσα από τη δεύτερη σεζόν του γαλλικού Star Academy, όμως το Paris Latino υπήρξε το ντεμπούτο των Bandolero στην καρδιά των ‘80s. Το γκρουπ δημιουργήθηκε από τους αδερφούς Carlos και José Perez και τον Jill Merme-Bourezak, με τους δύο πρώτους να συμμετέχουν στα ‘70s στην punk rock μπάντα Guilty Razors. Το τραγούδι αυτό ήταν το πρώτο single πριν από ακόμη τέσσερα που ακολούθησαν μέχρι τη διάλυση του γαλλικού γκρουπ το 1989, αλλά το μόνο που κατόρθωσε να αντέξει στο χρόνο, με την ανωτέρω επανεκτέλεση να του έχει κάνει ομολογουμένως πολύ καλό.

76. Desireless – Voyage Voyage (1986)

Κάνοντας καριέρα ως Desireless, η Claudie Fritsch-Mentrop βρέθηκε στο peak στο ξεκίνημά της, παρουσιάζοντας το πρώτο single του παρθενικού άλμπουμ της, που θα κυκλοφορούσε τρία χρόνια αργότερα. Το Voyage Voyage σημείωσε μεγάλη εμπορική επιτυχία σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και όχι μόνο, ενώ ως remix κατόρθωσε να σκαρφαλώσει στο no. 5 των βρετανικών ταμπλόιντ το 1988. Ένα τραγούδι-ωδή για όσους αγαπούν τα ταξίδια, την ανακάλυψη πολιτισμών και τα μαγευτικά τοπία που προσφέρει απλόχερα η φύση.

75. Madonna – La Isla Bonita (1986)

Είχε ήδη προλάβει να σημειώσει τεράστια επιτυχία με τα δύο πρώτα studio albums, και το τρίτο ήρθε να παραμείνει έως σήμερα ένα από τα κορυφαία σε πωλήσεις όλων των εποχών, οι οποίες στην περίπτωση του True Blue υπολογίζονται σε 25 εκ. παγκοσμίως! Ο δίσκος (όπου «δίσκος», τα studio albums στο εξής) παρέμεινε στην κορυφή των charts σε Ηνωμένο Βασίλειο και Η.Π.Α. για έξι και πέντε εβδομάδες αντίστοιχα. Ίσως ένα από τα πιο μελωδικά κομμάτια της Madonna, και με εντονότατα latin vibes, το Isla Bonita είναι το έβδομο από τα εννιά τραγούδια του άλμπουμ, ενώ ως πέμπτο και τελευταίο single κυκλοφόρησε ένα χρόνο αργότερα, τυγχάνοντας ανάλογης εμπορικής απήχησης, με πρωτιά επί δύο εβδομάδες στην Αγγλία και τέταρτη θέση στην Αμερική.

74. Toto – Africa (1982)

Το υπέροχο αυτό τραγούδι είναι το τελευταίο του Toto IV, τέταρτου άλμπουμ της δημοφιλούς rock μπάντας. Ο δίσκος πούλησε περί τα 12 εκ. αντίτυπα, κάτι λιγότερο από τα διπλάσια συγκριτικά με τα πρώτα τρία άλμπουμ μαζί(!), ένα νούμερο που κανένα από τα επόμενα δεν κατόρθωσε να πλησιάσει. Κυρίως όμως, ως το τρίτο single του άλμπουμ, το Africa έγινε το πρώτο και τελευταίο τραγούδι του συγκροτήματος, που αναρριχήθηκε έως την πρώτη θέση των αμερικανικών charts, ενώ στο Ηνωμένο Βασίλειο βρέθηκε στην τριάδα, σημειώνοντας ασφαλώς πολύ μεγάλη επιτυχία παγκοσμίως. Σε μια λίστα στην οποία η σειρά παρουσίασης δεν προκύπτει βάσει της ποιότητας των τραγουδιών, μόνο έτσι μπορεί να βρίσκεται το Africa δίπλα στο συγκεκριμένο νούμερο. Από το 2022 αναγνωρίζεται πλέον οκτώ φορές πλατινένιο στις Η.Π.Α.(!) και άλλες τρεις στην Αγγλία, με τη δημοτικότητά του να έχει εκτοξευθεί μετά από ένα cover των Weezer το 2018.

73. Men at Work – Down Under (1981)

Μεταφερόμαστε στην Αυστραλία, για τη μεγαλύτερη επιτυχία μιας μπάντας η οποία μέσα σε οκτώ χρόνια παρουσίας και συνολικά τρία studio albums πρόλαβε να γίνει παγκοσμίως γνωστή ήδη από το παρθενικό «μεγάλο» project της. Η αρχική έκδοση του τραγουδιού κυκλοφόρησε εγχώρια το 1980 ως B-side του πρώτου single των Men at Work, το οποίο ήταν και αυτοχρηματοδοτούμενο. Όλα όμως άλλαξαν όταν την αμέσως επόμενη χρονιά υπέγραψαν με την Columbia (CBS Records). Το τέμπο τροποποιήθηκε προς το ρυθμικότερο, η ενορχήστρωση διαφοροποιήθηκε, τα reggae χαρακτηριστικά υποχώρησαν και αναδύθηκε ένας ολόφρεσκος pop rock χαρακτήρας, με πολλά νέα στοιχεία. Το Down Under υπήρξε το δεύτερο και τελευταίο single πριν από την κυκλοφορία του Business as Usual (11/1981 στην Αυστραλία και στα μέσα της επόμενης χρονιάς στις Η.Π.Α.), πρώτου δίσκου της μπάντας, αμφότερα όμως ήταν πολλά περισσότερα από αυτό.

Το άλμπουμ διατηρήθηκε στο no. 1 της Αγγλίας για πέντε εβδομάδες και επί… 15 στην κορυφή της Αμερικής(!), πριν παραχωρήσει τη θέση του στο Thriller του Michael Jackson, που έκανε το ίδιο επί 17· για αρχή. Το 1983 η πενταμελής μπάντα έγινε η πρώτη καλλιτεχνών εξ Αυστραλίας που κατόρθωναν να έχουν συγχρόνως στο no. 1 των αμερικανικών charts τόσο το δίσκο τους όσο και το συγκεκριμένο single, ενώ το ίδιο ίσχυσε και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το Down Under αναδείχθηκε πλατινένιο και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, παραμένοντας στην κορυφή επί τέσσερεις και τρεις εβδομάδες αντίστοιχα. Κατά το ίδιο έτος σκαρφάλωσε στο no. 4 μεταξύ των κορυφαίων hits της Αμερικής και στο no. 7 της Αγγλίας, σε μια απίστευτη χρονιά νέων κυκλοφοριών και τραγουδιών που εξακολουθούσαν να κάνουν θραύση. Στην πρώτη περίπτωση άφησε από κάτω το Beat It του «Βασιλιά», ενώ στη δεύτερη το Billie Jean! Είπατε τίποτα;

72. ΑΒΒΑ – Voulez-Vous (1979)

Το τραγούδι αυτό έδωσε και το όνομα στο έκτο άλμπουμ που κυκλοφόρησε το κορυφαίο ευρωπαϊκό pop συγκρότημα όλων των εποχών μετά τους Beatles. Ο δίσκος προέκυψε μετά από κενό ενός ημερολογιακού έτους, ενώ οι πέντε πρώτοι είχαν κυκλοφορήσει διαδοχικά από το 1973 και εξής. Ένα από τα πιο sexy τραγούδια των δύο σουηδικών ζευγαριών, το single έτυχε εξαιρετικής ανταπόκρισης σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, φτάνοντας στο no. 3 στην Αγγλία, παρότι συνολικά δεν ήταν το πλέον δημοφιλές του άλμπουμ. Το τελευταίο τα πήγε ακόμη καλύτερα, όντας για τέσσερεις εβδομάδες πρώτο στο Ηνωμένο Βασίλειο όπως και σε πολλές ακόμη ευρωπαϊκές και μη χώρες, ενώ στην Αμερική έγινε το τρίτο των ABBA που μπαίνει στην 20άδα (19ο). Το τραγούδι κατατάσσεται συνολικά στη 13η θέση των μεγαλύτερων hits του γκρουπ στη Μεγάλη Βρετανία, εντούτοις, ανεξαρτήτως αυτών, εμείς το αγαπάμε ιδιαίτερα για το ρυθμό και την τσαχπινιά του.

71. Bee Gees – Stayin’ Alive (1977)

Πρόκειται για το τραγούδι που ανοίγει το soundtrack μιας από τις κλασικότερες μουσικοχορευτικές ταινίες ever, ενώ συνοδεύει και τα ίδια τα opening credits αυτής. Ο λόγος βεβαίως για το Saturday Night Fever, το τετραπλό άλμπουμ του οποίου βρίσκεται μέσα στα δέκα κορυφαία σε πωλήσεις όλων των εποχών, ανεξαρτήτως κατηγορίας, που υπολογίζονται σε περισσότερα από 40 εκ. αντίτυπα! Παρέμεινε στην πρώτη θέση των Η.Π.Α. επί 24 συνεχόμενες εβδομάδες(!) και για 18 στο Μεγάλο Νησί! Η ισχυρή παρουσία των Bee Gees στο φιλμ βοήθησε ώστε να κάνουν τη μεγαλύτερη επιτυχία της καριέρας τους ως προς τα studio albums τους, δύο χρόνια αργότερα. Το Stayin’ Alive κυκλοφόρησε και ως το τρίτο single του δίσκου, μάλιστα λίγο μετά την κυκλοφορία του τελευταίου, σαρώνοντας σχεδόν σε όλο τον κόσμο, ανεβαίνοντας στο no. 4 στην Αγγλία και επί τέσσερεις εβδομάδες στην πρώτη θέση στην Αμερική, πλατινένιο και στις δύο περιπτώσεις. Αναρριχήθηκε επίσης στην τέταρτη θέση μεταξύ των κορυφαίων hits των Ηνωμένων Πολιτειών κατά την επόμενη χρονιά. Το 1978 ήταν αμιγώς οικογενειακή υπόθεση στις Η.Π.Α., καθώς στο no. 2 βρέθηκε άλλη μία τεράστια επιτυχία των τριών αδερφών Gibb από την ίδια ταινία, το Night Fever, ενώ την πρωτιά κατέλαβε το Shadow Dancing του τέταρτου και νεαρότερου, Andy Gibb!

70. Anita Ward – Ring my Bell (1979)

Στην πρώτη και τελευταία μεγάλη επιτυχία της, η Anita Ward συστήθηκε στη μουσική βιομηχανία με εμφαντικό τρόπο. Ως single του παρθενικού άλμπουμ της, Songs of Love, το Ring my Bell έγινε άμεσα μια από τις σημαντικότερες «στιγμές» της χρονιάς σε ολόκληρο τον κόσμο, παραμένοντας για δύο εβδομάδες στην κορυφή των αμερικανικών και βρετανικών charts, κατορθώνοντας επίσης να γίνει χρυσό στην Αγγλία και να μπει στο top 10 των hits στις Η.Π.Α. κατά το ίδιο έτος (9ο).

69. Olivia Newton-John – Physical (1981)

Μας άφησε πρόσφατα, σε ηλικία 73 ετών, μετά από μάχη τριών δεκαετιών με τον καρκίνο, κατά τις οποίες δεν έπαψε ποτέ να είναι καλλιτεχνικά ενεργή. Η Βρετανοαυστραλή τραγουδίστρια και ηθοποιός χάραξε εξαιρετική διαδρομή, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’70, ως μια από τις πλέον αξιόλογες ερμηνεύτριες της γενιάς της στο χώρο, με πολλά hits στο ενεργητικό της, προλαβαίνοντας κατά το διάστημα 1971-1978 να κυκλοφορήσει δέκα studio albums! Βεβαίως η καριέρα της βρέθηκε σε νέο peak μέσα από την ταινία Grease (1978) και τα τραγούδια αυτής, στην οποία συμπρωταγωνίστησε με τον John Travolta. Σε προσωπικό επίπεδο, η τεράστια επιτυχία του musical κεφαλαιοποιήθηκε κατά κάποιο τρόπο στο δίσκο Physical, που ακολούθησε τρία χρόνια αργότερα. Μπορεί να μεσολάβησε το μεγαλύτερο κενό μεταξύ των studio albums της έως εκείνη τη στιγμή, ωστόσο η όμορφη ξανθιά γαλανομάτα πρόλαβε στο μεσοδιάστημα να διακριθεί και πάλι, μέσα από το soundtrack της ταινίας Xanadu (1980), παρά την αποτυχία της τελευταίας, στην οποία και πρωταγωνίστησε.

Κάπως έτσι, ως προπομπός του ομώνυμου άλμπουμ, το 1981 κυκλοφόρησε το single Physical, εξελισσόμενο στη μεγαλύτερη επιτυχία της Olivia Newton-John, παραμένοντας στην κορυφή των αμερικανικών charts επί δέκα συναπτές εβδομάδες(!) και ισοφαρίζοντας το ρεκόρ που κατείχε από το 1977 το You Light Up My Life της Debby Boone. Οι γεμάτοι σεξουαλικά υπονοούμενα στίχοι του τραγουδιού και το γεγονός ότι σε αρκετές χώρες λογοκρίθηκε, σε συνδυασμό με το παιχνιδιάρικο συνοδευτικό βίντεο αλλά και το ευχάριστο χορευτικό του πράγματος, εγγυήθηκαν κατά κάποιο τρόπο την εντυπωσιακή επιτυχία του. Μέσα σε μόλις τρεις μήνες περίπου, το single έγινε πλατινένιο στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ το 1982 εξελίχθηκε στο μεγαλύτερο hit της χρονιάς στη χώρα(!), αφήνοντας στη δεύτερη θέση το Eye of the Tiger των Survivor (που είχε κι ένα Rocky III από πίσω).

68. Inner Circle – Bad Boys (1987)

Ο μοναδικός εκπρόσωπος της reggae στη λίστα μας έγινε ιδιαίτερα… pop όταν επανακυκλοφόρησε το 1992 στο album Bad to the Bone, ενώ η μπάντα τον είχε ήδη παρουσιάσει στο One Way, πέντε χρόνια νωρίτερα, χωρίς ανάλογη επιτυχία. Αυτό άλλαξε, όμως, όταν από το 1989 έγινε το opening theme της τηλεοπτικής σειράς Cops, η οποία συνεχίζει ακατάπαυστα έκτοτε, μετρώντας 33 σεζόν μέχρι σήμερα! Εξ ου και ο λόγος για τον οποίο το τραγούδι είδε εκ νέου το φως της δημοσιότητας, συμπεριλαμβανόμενο πλέον και στο δίσκο με το έτερο πολύ δημοφιλές τραγούδι των Inner Circle, το Sweat (A La La La La Long). Με τον τρόπο αυτό το Bad Boys ανέβηκε στο no. 8 των αμερικανικών charts και έγινε χρυσό, ενώ ακούστηκε ακόμη περισσότερο όταν χρησιμοποιήθηκε στο ομότιτλο κινηματογραφικό franchise με πρωταγωνιστές τους Will Smith και Martin Lawrence, αρχής γενομένης από την ταινία του 1995.

https://www.youtube.com/watch?v=f8HtmFtGSQo

67. Salt-N-Pepa – Push It (1987)

Τα τρία κορίτσια του αμερικανικού hip-hop γκρουπ, που έγιναν γνωστές ως Salt, Pepa και DJ Spinderella, παρουσίασαν την πρώτη δισκογραφική δουλειά τους στα τέλη του 1986, ενώ το συγκεκριμένο τραγούδι, που ήταν και το πρώτο single τους, ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε στο πρώτο τρίμηνο του επόμενου έτους. Το δε remix αυτού, που είναι λίγο μεγαλύτερο σε διάρκεια και εκείνο που άντεξε τελικά στο χρόνο, προστέθηκε μεταγενέστερα στο παρθενικό άλμπουμ τους, Hot, Cool & Vicious. Ως single κυκλοφόρησε αρχικά ως B-side του Tramp, και πολύ σύντομα ξανά, ως Push It πλέον, κατορθώνοντας να γίνει πλατινένιο στις Η.Π.Α. δύο χρόνια αργότερα. Το τραγούδι σημείωσε ευρύτερα σημαντική επιτυχία, αναρριχώμενο στο top 5 αρκετών χωρών και μάλιστα στο no. 2 του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ στην Αμερική έως τη 19η θέση.

66. Indeep – Last Night a D.J. Saved My Life (1982)

Το γκρουπ από τη Νέα Υόρκη έμελλε να έχει μόλις επτά χρόνια ζωής, ανήκοντας στην κατηγορία καλλιτεχνών του ενός hit, που πολύ συχνά προκύπτει στο ξεκίνημά του, όπως ήδη διαπιστώσαμε. Έτσι και στην περίπτωση των Indeep, το πρώτο single των οποίων τους έκανε άμεσα γνωστούς, σκαρφαλώνοντας δεύτερο στην κατηγορία Dance Club στις Η.Π.Α. και φτάνοντας έως τη δεκάδα των R&B Hip-Hop. Περαιτέρω, βρέθηκε στο top 10 πολλών ευρωπαϊκών χωρών και στο no. 13 στην Αγγλία, ενώ στην Ελλάδα έπιασε κορυφή! Όχι τίποτε άλλο, αλλά εκείνος ο D.J. έσωσε τη ζωή των κοριτσιών με ένα τραγούδι, κι αυτό ακριβώς τραγουδούν!

65. Donna Summer – Love to Love You Baby (1975)

Πριν ακόμη ξεκινήσει τη δισκογραφική σταδιοδρομία της διέμενε επί αρκετά χρόνια στο Μόναχο της Γερμανίας, όπου γνωρίστηκε με τους παραγωγούς Giorgio Moroder και Pete Bellotte, σε συνεργασία με τους οποίους πραγματοποίησε το ντεμπούτο της το 1974. Το μεγάλο άλμα έγινε την αμέσως επόμενη χρονιά, όταν η Donna Summer εξέφρασε την ιδέα της στον Moroder, που περιστρεφόταν γύρω από τη φράση “Love to love you baby”. Σύντομα ο Ιταλός συνθέτης είχε δημιουργήσει το τραγούδι και την κάλεσε στο στούντιο, με την ηχογράφηση να ξεκινά υπό πολύ ιδιαίτερες συνθήκες. Όπως έχει παραδεχτεί η Summer, η φωνή της ήταν αρκετά ισχυρή για τις ανάγκες ενός κομματιού που ξεχειλίζει από σεξουαλικότητα, και ο μόνος τρόπος να το ερμηνεύσει ήταν προσεγγίζοντάς το μέσα από τη ματιά ενός τρίτου. Στο μυαλό της φανταζόταν τη Marilyn Monroe να το τραγουδά και κάπως έτσι διαμορφώθηκε το σκηνικό μέσα στο στούντιο: Ο φωτισμός χαμήλωσε, άναψαν κεράκια και η ίδια ξάπλωσε στο πάτωμα(!) παίρνοντας μαζί και το μικρόφωνο, προκειμένου, πέραν της δημιουργίας κατάλληλης ατμόσφαιρας, να αποφεύγει και τα βλέμματα των συνεργατών της, που βρίσκονταν από την άλλη μεριά του τζαμιού. Η Summer δεν σκόπευε ποτέ να κυκλοφορήσει το τραγούδι, καθώς το θεωρούσε εξ αρχής πολύ sexy για την ίδια. Το σκεπτικό της ήταν να γίνει ένα demo, που θα δινόταν στη συνέχεια σε κάποια άλλη κοπέλα, για μια κανονική εκτέλεση.

Λίγο καιρό μετά την ηχογράφηση, κι ενώ η Αμερικανίδα τραγουδίστρια βρισκόταν εν τω μεταξύ επί ένα μήνα στο νοσοκομείο, με πρόβλημα στην καρδιά, και άλλον ένα μήνα στη συνέχεια καθηλωμένη στο κρεβάτι του σπιτιού της, ο Moroder πήρε το τραγούδι, δίχως να η ίδια να γνωρίζει οτιδήποτε, και το πούλησε στον Neil Bogart, πρόεδρο της Casablanca Records. Πριν προλάβει να συνειδητοποιήσει τι συνέβαινε, το τραγούδι βρισκόταν ήδη στον αέρα και η ίδια ετοίμαζε βαλίτσες πλέον για την επιστροφή της στην πατρίδα. Το single κυκλοφόρησε πρώτα στην Ολλανδία ως Love to Love You, με διάρκεια λίγο μεγαλύτερη των τριών λεπτών, και παγκοσμίως λίγους μήνες αργότερα, ως Love to Love you Baby, σε μια πεντάλεπτη έκδοση, ενώ είχε ήδη κυκλοφορήσει ενδιάμεσα το ομότιτλο studio album. Με το τραγούδι αυτό η Donna Summer έγινε η αδιαμφισβήτητη ιέρεια της θηλυκότητας και του αισθησιασμού, προκαλώντας παροξυσμό έκτοτε, όποτε το ερμήνευε ζωντανά. Οι ηδονικές κραυγές και τα οργασμικά βογγητά της επρόκειτο να αφήσουν εποχή, και ήταν αυτά που ώθησαν τον Bogart να ζητήσει μια πραγματικά extended version του τραγουδιού. Κάπως έτσι, ολόκληρη την πρώτη πλευρά του δίσκου καταλαμβάνει μια 17λεπτη εκτέλεσή του(!), για… απόλαυση μακράς διαρκείας! Το single ανέβηκε στο no. 2 στις Η.Π.Α. και στο no. 4 στην Αγγλία, έγινε χρυσό και στις δύο περιπτώσεις, και πλατινένιο στην καρδιά και τον νου μας, που είναι αληταριό…

https://www.youtube.com/watch?v=Zmt7rN-qdzY

64. Rufus and Chaka Khan – Ain’t Nobody (1983)

Επονομαζόμενη συχνά και ως «Βασίλισσα της Funk» η Chaka Khan συνεργάστηκε από το 1972 με το συγκρότημα Rufus. Στην τελευταία σύμπραξή τους κυκλοφόρησαν ένα τετραπλό live album, το Stompin’ at the Savoy, του οποίου η τέταρτη πλευρά παρουσίασε ισάριθμες νέες στούντιο ηχογραφήσεις. Το πρώτο τραγούδι εξ αυτών ήταν το Ain’t Nobody και υπήρξε η τελευταία μεγάλη κοινή επιτυχία τους. Κατόπιν της ηχογράφησής του, η Warner Bros, διατηρώντας τα δικαιώματα, αξίωσε να είναι άλλο το lead single του δίσκου, μετά την κυκλοφορία του τελευταίου. Τότε ο David “Hawk” Wolinski, πληκτράς του γκρουπ και δημιουργός του κομματιού, απείλησε να το δώσει στον Michael Jackson και τον παραγωγό Quincy Jones, ο οποίος το ήθελε για το Thriller, που τότε βρισκόταν στα σκαριά, καθώς όλα αυτά διαδραματίζονται ένα χρόνο νωρίτερα, το 1982. Η εταιρία υποχώρησε και τελικά το single έγινε hit, ανεβαίνοντας στην όγδοη θέση στη Μεγάλη Βρετανία και την 22η στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά στην κορυφή της κατηγορίας R&B/Hip-Hop, ενώ από το 2020 θεωρείται πλατινένιο στο Μεγάλο Νησί.

Hidden Track 2. Supertramp – The Logical Song (1979)

Χρειάστηκε να περάσουν εννιά χρόνια από την ίδρυσή του και να προηγηθούν πέντε studio albums πριν το βρετανικό συγκρότημα βρεθεί στο peak της διαδρομής του με το Breakfast in America, το οποίο σημείωσε σπουδαία επιτυχία παγκοσμίως. Έγινε το πρώτο και τελευταίο no. 1 των Supertramp στις Η.Π.Α., παραμένοντας μάλιστα στην κορυφή για έξι εβδομάδες συνολικά, ενώ αναδείχθηκε άμεσα πλατινένιο και ακόμη τρεις φορές μέσα σε πέντε χρόνια! Στη Γαλλία εξελίχθηκε μάλιστα στον κορυφαίο δίσκο της χώρας σε πωλήσεις μέχρι τότε, παραμένοντας μέχρι σήμερα στην τέταρτη θέση με 3,2 εκ. αντίτυπα! Στην Αγγλία σκαρφάλωσε έως το no. 3, σημειώνοντας την καλύτερη επίδοση της μπάντας και σ’ αυτήν την περίπτωση, ενώ έγινε επίσης το πρώτο και τελευταίο πλατινένιο άλμπουμ της εκεί.

Το Logical Song έγραψε ο εκ των ιδρυτών του σχήματος, Roger Hodgson, ο οποίος ηγείται στα φωνητικά εν προκειμένω, έχοντας εμπνευστεί τους στίχους από τα δέκα χρόνια παραμονής του σε οικοτροφείο. Παρουσιάστηκε ως lead single στο μήνα κυκλοφορίας του άλμπουμ και εξελίχθηκε στο μεγαλύτερο hit του συγκροτήματος ever, το μόνο που κατόρθωσε να μπει στο top 10 των αμερικανικών charts (no. 6) και το πρώτο εκ των δύο στα εγχώρια tabloids (no. 7), λίγο πριν από το ομώνυμο του δίσκου (no. 9). Πέραν της αμεσότητας των στίχων, την παράσταση  κλέβει ένα απολαυστικό σαξοφωνικό σόλο στο μέσο του τραγουδιού, που επανέρχεται στο τελευταίο, ορχηστρικό μέρος, με την υπογραφή του John Helliwell, ενός εκ των διαχρονικότερων στελεχών των Βρετανών, μεταξύ των πολλών που βρέθηκαν σποραδικά στη σύνθεσή του.

63. Paul McCartney and Michael Jackson – Say Say Say (1983)

Δέκα χρόνια μετά τη διάλυση των Beatles και ελάχιστα μετά τη δολοφονία του John Lennon, μια μεγάλη συνεργασία δρομολογήθηκε όταν ο ήδη σπουδαίος Michael Jackson επικοινώνησε με τον «τεράστιο» Paul McCartney, προτείνοντάς του να κάνουν κάποια πράγματα από κοινού. Η πρώτη τους δουλειά που κυκλοφόρησε μπορεί να ήταν το τραγούδι The Girl Is Mine, το οποίο συμπεριλήφθηκε στο επικό Thriller album του Jackson (1982), δεν ήταν όμως και η πρώτη φορά που βρέθηκαν στο στούντιο. Αυτό συνέβη στην περίπτωση του Say Say Say, που ηχογραφήθηκε την άνοιξη του 1981, αλλά κυκλοφόρησε δυόμισι χρόνια αργότερα, ως lead single του Pipes of Peace, τέταρτου solo studio album του McCartney. Το single σημείωσε πολύ μεγάλη επιτυχία παγκοσμίως, ανεβαίνοντας έως το no. 2 στην Αγγλία και αναδεικνυόμενο χρυσό στην Αμερική μέσα στον πρώτο χρόνο. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, εκτός από την επί έξι εβδομάδες πρώτη θέση στα charts, αναρριχήθηκε επίσης στο no. 3 των κορυφαίων hits του 1984, ενώ από το 1992 θεωρείται πλατινένιο.

62. Boney M. – Daddy Cool (1976)

Δεν επρόκειτο να είναι η σημαντικότερη επιτυχία τους, αλλά πλέον, σχεδόν μισό αιώνα αργότερα, μπορεί κάλλιστα να ισχυριστεί κάποιος ότι παραμένει η πλέον χαρακτηριστική. Το… πολυεθνικό γκρουπ, που γεννήθηκε στη Δυτική Γερμανία, συστήθηκε κατά κάποιον τρόπο μέσα από το συγκεκριμένο τραγούδι. Το Daddy Cool ήταν το δεύτερο single του παρθενικού δίσκου τους -το πρώτο είχε προηγηθεί ένα και πλέον χρόνο νωρίτερα- εξελισσόμενο σε κορυφαίο hit αρκετών ευρωπαϊκών χωρών και φτάνοντας έως το no. 6 στη Μεγάλη Βρετανία. Ένα κλασικό παράδειγμα ευρωπαϊκής disco, το επίσημο βίντεο του οποίου χαρίζει ορισμένες πολύ cult -πλην όμως απολαυστικές, το δίχως άλλο- εικόνες!

61. ABBA – Mamma Mia (1975)

Ένα χρόνο νωρίτερα είχαν βρεθεί στην κορυφή του ευρωπαϊκού διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision και είχαν γίνει γνωστοί παγκοσμίως με το Waterloo. Εν τούτοις οι ABBA καλούνταν να αποδείξουν ότι είναι κάτι περισσότερο από ένα γκρουπ της μίας επιτυχίας, καθώς ακόμη δεν είχαν καταξιωθεί στις σημαντικότερες μουσικές αγορές. Αυτό επρόκειτο να αλλάξει μόνο μερικώς στην τρίτη δισκογραφική δουλειά τους, ομότιτλη του συγκροτήματος. Παρότι το Mamma Mia ανοίγει το album ABBA, στην πραγματικότητα ηχογραφήθηκε τελευταίο. Περαιτέρω, αν και θα μπορούσε να κυκλοφορήσει τουλάχιστον ως το τρίτο single, καθώς το δύο πρώτα είχαν ήδη προηγηθεί της ηχογράφησής του, δε συνέβη κάτι τέτοιο, υποδηλώνοντας άλλες προτεραιότητες. Το τραγούδι έγινε μόλις το έκτο single του δίσκου και δεύτερο μετά το release του τελευταίου, ενώ είχε αρχίσει ήδη να τυγχάνει θερμότατης υποδοχής, η οποία και εξακολούθησε, οδηγώντας το επί δύο εβδομάδες στην πρώτη θέση των βρετανικών charts. Για τους Σουηδούς αυτό συνέβη για δεύτερη φορά μετά το προσωπικό τους… Βατερλό, ενώ είχαν μεσολαβήσει συνολικά επτά singles, η αισθητά μικρότερη απήχηση των οποίων τροφοδοτούσε τις αμφιβολίες που σημειώθηκαν προηγουμένως. Βάσει της σύγχρονης μεθόδου διαμόρφωσης των μετρήσεων, η οποία συνυπολογίζει με συγκεκριμένο τρόπο τις online προβολές/ακροάσεις των τραγουδιών, αλλά και με τη συνδρομή των δύο ταινιών Mamma Mia (2008, 2018), από το 2021 το single Mamma Mia θεωρείται πλατινένιο στην Αγγλία.

60. A-ha – The Living Daylights (1987)

Πρόκειται για το τραγούδι των τίτλων έναρξης της ομώνυμης James Bond ταινίας, με πρωταγωνιστή τον Timothy Dalton για πρώτη φορά, το οποίο ανοίγει βεβαίως και το σχετικό soundtrack. Η νορβηγική μπάντα συνεργάστηκε με τον διαχρονικότερο μουσικοσυνθέτη του franchise, John Barry, αλλά όχι δίχως προβλήματα, καθώς τα μέλη της επέμειναν να χρησιμοποιηθεί μια ελαφρώς πιο aggressive και ελάχιστα μεγαλύτερη σε διάρκεια version του τραγουδιού, την οποία είχαν επιμεληθεί. Κάτι τέτοιο δε συνέβη όμως, κι έτσι η συγκεκριμένη -που ακούμε παρακάτω- συμπεριλήφθηκε τελικά στο Stay on These Roads, τρίτο studio album των Σκανδιναβών, που παρουσιάστηκε την αμέσως επόμενη χρονιά. Το single προέκυψε 40 μέρες μετά την κυκλοφορία του soundtrack και ανέβηκε έως το no. 5 στο Ηνωμένο Βασίλειο.

59. Duran Duran – A View to a Kill (1985)

Πρόκειται για το τραγούδι των εναρκτήριων τίτλων της ομότιτλης τελευταίας James Bond ταινίας με πρωταγωνιστή τον Roger Moore. Σε ένα πάρτι, ο μπασίστας της αγγλικής μπάντας, John Taylor, προσέγγισε μεθυσμένος τον παραγωγό του franchise, Albert Broccoli, ρωτώντας τον πότε επιτέλους θα παρουσιάσουν ένα αξιοπρεπές Bond theme, θεωρώντας ότι είχαν περάσει αρκετά χρόνια από την τελευταία φορά. Αντί απάντησης, ο Broccoli έφερε το συγκρότημα σε επαφή με τον John Barry και κάπως έτσι γεννήθηκε το συγκεκριμένο κομμάτι. Το A View to a Kill παραμένει μέχρι σήμερα το μοναδικό Bond song που έχει αναρριχηθεί στην κορυφή των αμερικανικών charts, ενώ το single έφτασε έως τη δεύτερη θέση στη Μεγάλη Βρετανία.

58. Roxette – The Look (1988)

Μόλις στο δεύτερο studio album τους, το Look Sharp!, το σουηδικό ντουέτο σημείωσε τεράστια εμπορική επιτυχία, ενώ η άμεση συνέχεια στα ‘90s επρόκειτο να είναι ακόμη καλύτερη. Οι πωλήσεις του δίσκου υπολογίζονται πλέον των 9 εκ. αντιτύπων παγκοσμίως(!), ο ίδιος ανέβηκε έως το no. 4 στην Αγγλία, ενώ μέσα σε δύο χρόνια έγινε πλατινένιος τόσο εκεί όσο και στην Αμερική, μεταξύ αρκετών ακόμη χωρών. Σάρωσε αυτονοήτως τα πάντα στη Σουηδία μεν, αλλά και στον Καναδά, όντας έξι φορές πλατινένιος σε κάθε περίπτωση (600 χιλ. αντίτυπα καθ’ εκάστη). Το Look κυκλοφόρησε Ιανουάριο του 1989, ως το δεύτερο single μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ και τέταρτο συνολικά, κι ενώ στη Μεγάλη Βρετανία αναρριχήθηκε έως το no. 7, έγινε το πρώτο no. 1 των Roxette στα αμερικανικά charts.

57. Pet Shop Boys – Domino Dancing (1988)

Παρουσιάστηκε ως lead single του Introspective, το μοναδικό πριν από την κυκλοφορία του τρίτου studio album του γκρουπ. Το αγγλικό synth-pop ντουέτο επέστρεφε για τρίτη συνεχόμενη χρονιά στη δισκογραφική παραγωγή, στοχεύοντας στην επανάληψη της επιτυχίας των δύο προηγούμενων. Παρότι δε συνέβη κάτι τέτοιο στην ίδια κλίμακα, αυτό δεν εμπόδισε το νέο εγχείρημά τους να γίνει δύο φορές πλατινένιο στο Μεγάλο Νησί και χρυσό στην Αμερική. Σε ό,τι αφορά το Domino Dancing, οι Neil Tennant και Chris Lowe ήλπιζαν ότι θα τους χάριζε την τέταρτη πρωτιά στα εγχώρια charts, συνεπώς μόνο απογοητευμένοι μπορούσαν να αισθάνονται όταν το τραγούδι δεν ανέβηκε ψηλότερα από την έβδομη θέση, ενώ με τη 18η στις Η.Π.Α. έμελλε να είναι το τελευταίο τους που θα κατόρθωνε να μπει στην 20άδα. Εμείς όμως το αγαπάμε ιδιαίτερα και το αναδεικνύουμε.

56. Eurythmics – Sweet Dreams (Are Made of This) [1983]

Το ομότιτλο δεύτερο studio album του γκρουπ ήταν εκείνο που τους έκανε παγκοσμίως γνωστούς, κατορθώνοντας μεταξύ άλλων να γίνει πλατινένιο στην Αγγλία και χρυσό στην Αμερική, ενώ η συνέχεια έμελλε να είναι ακόμη πιο εντυπωσιακή. Το ίδιο το τραγούδι ήταν αυτό που έκανε το «μπαμ» για το βρετανικό δίδυμο των Annie Lennox και Dave Stewart, οι οποίοι συνέχιζαν την κοινή πορεία τους μετά τη διάλυση των Tourists (1976-1980), αλλά στο ντεμπούτο τους ως Eurythmics και μέχρι εκείνο το σημείο φάνταζαν σε τέλμα. Αν και το πλέον αναγνωρίσιμο κομμάτι τους, όπως αποδείχθηκε σε ορίζοντα δεκαετιών, το single ήταν μόλις το τέταρτο του δίσκου και μάλιστα το μοναδικό μετά το release του. Συγχρόνως, ωστόσο, έγινε όχι μόνο το πρώτο single που κυκλοφόρησαν επίσης στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και το μοναδικό που θα ανέβαινε έως την πρώτη θέση των charts, συμπληρώνοντας μάλιστα τη δεκάδα των κορυφαίων hits της χρονιάς. Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού έγινε σύντομα χρυσό, ενώ στο Μεγάλο Νησί, όπου ανέβηκε έως το no. 2, θεωρείται δύο φορές πλατινένιο από το 2021.

55. Orchestral Manoeuvres in the Dark – If You Leave (1986)

Το τραγούδι ακούγεται στην τελευταία σκηνή της ταινίας Pretty in Pink, ενώ ανοίγει το σχετικό soundtrack, παραμένοντας μέχρι σήμερα ένα από τα δύο χαρακτηριστικότερα κομμάτια των OMD. Κυκλοφόρησε ως το δεύτερο single μετά το release της μουσικής του film, με τη μπάντα να το… σκαρώνει μέσα σε λιγότερο από 24 ώρες, υπό ασφυκτικά χρονικά περιθώρια. Τελευταία στιγμή είχε αποφασιστεί να αλλάξει το φινάλε της ταινίας, με συνέπεια το τραγούδι που είχαν ήδη παραδώσει, Goddess of Love, να μην ταιριάζει πλέον. Το συγκεκριμένο συμπεριλήφθηκε τελικά στο έβδομο studio album των Άγγλων, The Pacific Age, που παρουσιάστηκε λίγους μήνες αργότερα. Το If You Leave έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία του συγκροτήματος στην Αμερική, σκαρφαλώνοντας έως την τέταρτη θέση.

54. Men at Work – Who Can It Be Now (1981)

Το δισκογραφικό ντεμπούτο των Αυστραλών με το Business as Usual ήταν αδιανόητο. Σε διάστημα μηνών το album είχε ήδη προλάβει να γίνει πλατινένιο στις Η.Π.Α., στο χρόνο επάνω και στη Μεγάλη Βρετανία, ενώ ήδη από το 1984 θα αναδεικνυόταν τετράκις platinum στις Ηνωμένες Πολιτείες και δέκα χρόνια αργότερα εξάκις! Οι δε πωλήσεις του ξεπέρασαν τα 10 εκ. αντίτυπα παγκοσμίως! Το τραγούδι ήταν ο προπομπός αυτού που θα ακολουθούσε, και μάλιστα όχι η κορυφαία του στιγμή, καθώς θα έπετο το Down Under. Οι στίχοι του περιγράφουν την αγωνία και το φόβο του εκ των ιδρυτών και lead vocalist της μπάντας, Colin Hay, ο οποίος εκείνη την περίοδο διέμενε σε διαμέρισμα διπλανό διακινητών ναρκωτικών, με συνέπεια διάφοροι… ενδιαφερόμενοι να χτυπούν εκ παραδρομής τη δική του πόρτα ανά πάσα ώρα και στιγμή. Το hook που παίζει στο ξεκίνημα ο σαξοφωνίστας της μπάντας, Greg Ham, και επαναλαμβάνεται τακτικά κατά τη διάρκεια του κομματιού, παραμένει ένας από τους χαρακτηριστικότερους ήχους μιας ολόκληρης εποχής. Ως lead single, το Who Can It Be Now κυκλοφόρησε πρώτα στην Αυστραλία και μόλις έντεκα μήνες αργότερα στην Αμερική, αναρριχώμενο έως την κορυφή.

53. Daryl Hall and John Oates – Maneater (1982)

Οι δύο Αμερικανοί είχαν μπει αρκετά δυναμικά στη δεκαετία με τις δισκογραφικές δουλειές τους κατά τα δύο προηγούμενα χρόνια, ενώ η άμεση συνέχεια θα αποδεικνυόταν ακόμη καλύτερη. Το τραγούδι ανοίγει το 11ο studio album τους, υπό τον ευρηματικό τίτλο H₂O, ενώ κατά την ίδια περίοδο κυκλοφόρησε και ως single, εξελισσόμενο στη μεγαλύτερη επιτυχία τους. Έγινε κατά χρονική σειρά το πέμπτο no. 1 των Hall & Oates στα εγχώρια charts, αλλά το μόνο που παρέμεινε στην κορυφή επί τέσσερεις εβδομάδες, χρυσό σε Ηνωμένο Βασίλειο και Αμερική. Οι στίχοι του Maneater γράφτηκαν με τη σκέψη στη Νέα Υόρκη των ‘80s, την απληστία της εποχής, τη φιλαργυρία των ανθρώπων της και τον άνομο πλουτισμό. Καθώς όμως οι ακροατές δύσκολα θα μπορούσαν να το συνειδητοποιήσουν, όπως έχει παραδεχτεί ο Oates, πόσο μάλλον να ταυτιστούν, το σημείο αναφοράς απέκτησε τα χαρακτηριστικά μιας γυναίκας. Το κομμάτι ανέβηκε στην έβδομη θέση των κορυφαίων hits της αμέσως επόμενης χρονιάς στις Η.Π.Α..

Hidden Track 1. Cutting Crew – (I Just) Died in Your Arms (1986)

Πρόκειται για κλασικό παράδειγμα της μίας επιτυχίας. Στο ντεμπούτο της η βρετανική μπάντα κατέγραψε την πρώτη και τελευταία αξιοσημείωτη στιγμή της, με ένα χαρακτηριστικό τραγούδι της δεκαετίας, που κυκλοφόρησε ως lead single τρεις μήνες πριν από το Broadcast, παρθενικό studio album των Cutting Crew. Το (I Just) Died in Your Arms έγινε no. 1 στην Αμερική για δύο εβδομάδες, στην Αγγλία ανέβηκε έως την τέταρτη θέση, ενώ μπήκε στο top 10 αρκετών ακόμη χωρών, κινούμενο στο χώρο του pop rock. Στην εποχή της ψηφιοποίησης πλέον, θεωρείται μάλιστα πλατινένιο στο Μεγάλο Νησί.

52. Genesis – Invisible Touch (1986)

Εντάξει, το ξέρουμε. Rock μπάντα οι Genesis, εξερεύνησαν ένα ευρύ φάσμα του χώρου, ξεκινώντας από το progressive στα τέλη της δεκαετίας του ’60. Στο ομότιτλο προτελευταίο άλμπουμ με τον Phil Collins σε φωνητικά και βεβαίως drums σημείωσαν τεράστια εμπορική επιτυχία παγκοσμίως, την οποία θα ξεπερνούσε μόνο το αμέσως επόμενο, We Can’t Dance, πέντε χρόνια αργότερα, παρότι δε θα έφτανε την απήχηση του Invisible Touch στις Ηνωμένες Πολιτείες, στις οποίες υπερέβη κάθε προσδοκία, σπάζοντας μια σειρά από ρεκόρ. Το album Invisible Touch παρουσίασε ως single πέντε από τα οκτώ κομμάτια του, εκ των οποίων μόνο το ομότιτλο κυκλοφόρησε προ του δίσκου. Με αυτά οι Άγγλοι έγιναν τόσο η πρώτη μπάντα όσο και οι πρώτοι αλλοεθνείς καλλιτέχνες, των οποίων -και τα- πέντε singles του ίδιου άλμπουμ ανέβηκαν στο top 5 των αμερικανικών charts, ενώ το Invisible Touch έγινε το πρώτο και τελευταίο no. 1 των Genesis στην Αμερική.

Κάπως έτσι η μπάντα ισοφάρισε το ρεκόρ που τότε κατείχαν ο Michael Jackson με πέντε singles του Thriller (1982/83), η Janet Jackson με ισάριθμα του Control (1986/87) και η Madonna με άλλα τόσα από το True Blue (1986/1987). Μέσα στον πρώτο χρόνο ο δίσκος έγινε τρεις φορές πλατινένιος στην Αμερική και ισάριθμες στην Αγγλία (στην κορυφή της οποίας διατηρήθηκε για τρεις εβδομάδες), ενώ οι αριθμοί αυτοί αυξήθηκαν σε έξι και τέσσερεις αντίστοιχα εντός δεκαετίας. Σε ό,τι αφορά το τραγούδι καθ’ αυτό, είναι ίσως εκείνο με τα εντονότερα vibes από την προσωπική δισκογραφία του Collins, φέροντας έναν έντονο pop rock προσανατολισμό. O ίδιος το έχει χαρακτηρίσει το αγαπημένο του από Genesis(!), ενώ οι στίχοι, τους οποίους και επιμελείται, αναφέρονται εν πολλοίς στην πρώτη γυναίκα του… και όχι για πρώτη φορά.

51. Pet Shop Boys – Always on My Mind (1987)

Μια πολυτραγουδισμένη μπαλάντα από το 1972, όταν και κυκλοφόρησε αρχικά με τη φωνή της Gwen McCrae, άμεσα με της Brenda Lee και εν συνεχεία, εντός του ίδιου έτους, από τον «τεράστιο» Elvis Presley. Το 1979 ακολούθησε η προσέγγιση του John Wesley Ryles και το 1982 εκείνη του Willie Nelson, πριν έρθουν τελικά οι Pet Shop Boys για μια διασκευή που άλλαξε πλήρως την ταυτότητα του τραγουδιού, προσαρμόζοντάς το πλέον στα δικά τους synth-pop γνώριμα χαρακτηριστικά. Με αφορμή τα δέκα χρόνια από το θάνατο του Elvis, το γκρουπ ερμήνευσε σε σχετική τηλεοπτική εκπομπή αυτή τη version, η οποία έτυχε τόσο θερμής ανταπόκρισης, ώστε αποφασίστηκε να ηχογραφηθεί και να κυκλοφορήσει… με κάθε επισημότητα. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, μάλιστα, θεωρείται μια από τις καλύτερες διασκευές όλων των εποχών! Το Always on My Mind ακούγεται μεταξύ άλλων στο σουρεαλιστικό musical It Couldn’t Happen Here, απ’ όπου και το σχετικό συνοδευτικό βίντεο. Η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1987, με πρωταγωνιστές το ίδιο το δίδυμο των Neil Tennant και Chris Lowe, οι οποίοι υποδύονται τους εαυτούς τους! Την ίδια περίοδο κυκλοφόρησε και το σχετικό single, που έγινε χρυσό στη Μεγάλη Βρετανία, παραμένοντας μάλιστα επί τέσσερεις εβδομάδες στην κορυφή των charts. Στην Αμερική ανέβηκε έως το no. 4, σημαίνοντας την πέμπτη και τελευταία μεγάλη επιτυχία της μπάντας (top 10) στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

50. Belinda Carlisle – Heaven Is a Place on Earth (1987)

Το Heaven on Earth έγινε το δεύτερο solo studio album της Αμερικανίδας ερμηνεύτριας αλλά και το πλέον επιτυχημένο εμπορικά, πλατινένιο στην Αμερική μέσα σε ελάχιστους μήνες, στο χρόνο επάνω δις platinum στο Μεγάλο Νησί και άλλη μία φορά εντός εξαετίας. Το τραγούδι παρουσιάστηκε ως lead single και μοναδικό πριν από την κυκλοφορία του δίσκου, ενώ έγινε πλατινένιο και παρέμεινε για δύο εβδομάδες στο no. 1 στην Αγγλία. Συγχρόνως έμελλε να είναι το πρώτο και τελευταίο της Belinda Carlisle που αναρριχήθηκε στην κορυφή είτε των αμερικανικών είτε των βρετανικών charts. Μεταξύ των κορυφαίων hits της επόμενης χρονιάς στις Η.Π.Α., το Heaven Is a Place on Earth κατέλαβε την έβδομη θέση.

49. The Pointer Sisters – I’m So Excited (1982)

Ένα γκρουπ-οικογενειακή υπόθεση, διαμορφώθηκε στις αρχές των ‘70s, παρουσιάζοντας στο διάστημα 1973-1993, ούτε λίγο-ούτε πολύ, 15 studio albums(!), εξερευνώντας μάλιστα πολλές εκφάνσεις της μουσικής στη διαδρομή τους. Στο δισκογραφικό ντεμπούτο των Pointer Sisters συμμετείχαν τέσσερις αδερφές, οι Bonnie, June, Anita και Ruth, ωστόσο στις μεγαλύτερες στιγμές τους απουσίαζε η πρώτη, έχοντας επιλέξει να ακολουθήσει solo καριέρα, αλλά χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Το τραγούδι κυκλοφόρησε αρχικά το 1982 και εν συνεχεία το 1984, αλλά μόνο στη δεύτερη περίπτωση κατόρθωσε να γίνει hit. Παρουσιάστηκε εν πρώτοις στο album So Excited!, ενώ ως δεύτερο single του δίσκου διατέθηκε περίπου τρεις μήνες αργότερα. Την αμέσως επόμενη χρονιά το συγκρότημα παρουσίασε το album Break Out, που αποδείχθηκε όνομα και πράμα, όντας το… δέκα το καλό για τις αδερφές. Μέχρι το 1985 ο δίσκος είχε γίνει τρεις φορές πλατινένιος στις Η.Π.Α.(!), ενώ αυτό που ενδιαφέρει εν προκειμένω είναι ότι, καθώς τα αντίτυπα εξαντλούνταν και έπρεπε να επανεκδοθεί, τούτο συνέβη συμπεριλαμβάνοντας από το 1984 μια ελαφρώς τροποποιημένη και λίγο μεγαλύτερη σε διάρκεια version του I’m So Excited. Το νέο single έγινε το έκτο του γκρουπ που κατόρθωσε να μπει στο top 10 της Αμερικής (9ο), ενώ στην Αγγλία έφτασε έως το no. 11, θεωρούμενο χρυσό από το 2021.

48. Laura Branigan – Self Control (1984)

Η Αμερικανίδα ερμηνεύτρια έφυγε από ανεύρυσμα εγκεφάλου πολύ νωρίς, το 2004, σε ηλικία μόλις 52 ετών, όχι όμως πριν μας χαρίσει τις μεγαλύτερες επιτυχίες της ήδη από τα πρώτα βήματά της, οι οποίες συμπτωματικά ήταν… ιταλικής εσοδείας και original προέλευσης. Το Self Control γεννήθηκε στη μεσογειακή χώρα και παρουσιάστηκε αρχικά από τον τραγουδιστή και συνθέτη Raffaele Riefoli, ευρύτερα γνωστό ως Raf, ενώ εντός του ίδιου έτους ακολούθησε και η version της Laura Branigan. Συμπεριλήφθηκε στο ομότιτλο και τρίτο studio album της, που αποδείχθηκε το πλέον επιτυχημένο της διαδρομής της, φτάνοντας να γίνει άμεσα χρυσό στις Η.Π.Α. και πλατινένιο μετά από έντεκα χρόνια. Ως lead single, το τραγούδι κυκλοφόρησε λίγο μετά το δίσκο· παρότι όμως άντεξε περισσότερο στο χρόνο, έχοντας εξ αρχής μεγαλύτερη απήχηση στον υπόλοιπο κόσμο, στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν έφτασε το προ διετίας no. 2 και πλατινένιο Gloria. Παρά ταύτα, συμπλήρωσε την 20άδα των κορυφαίων hits της χρονιάς στη χώρα, ενώ το Gloria, που έκανε γνωστή τη Branigan, κινήθηκε αντιστοίχως πολύ χαμηλότερα. Το Self Control σκαρφάλωσε έως το no. 4 στα αμερικανικά charts και στο no. 5 στη Μεγάλη Βρετανία, όντας χρυσό σε Γαλλία και Γερμανία (500 χιλ. αντίτυπα ανά χώρα).

47. Peter Gabriel – Sledgehammer (1986)

Ήταν ο τραγουδιστής των Genesis στα πρώτα έξι studio albums της μπάντας, που κυκλοφόρησαν ετησίως στο διάστημα 1969-1974, συνεχίζοντας να γράφει ιστορία έκτοτε μέσα από την προσωπική δισκογραφία του. Το 1986 βρέθηκε στο peak της καριέρας του παρουσιάζοντας το So, πέμπτο προσωπικό άλμπουμ του, που σάρωσε σε Αμερική και Αγγλία, ανεβαίνοντας στο no. 2 και για δύο εβδομάδες στο no. 1 αντίστοιχα. Μέσα στον πρώτο χρόνο ο δίσκος έγινε δύο φορές πλατινένιος σε αμφότερες τις χώρες, και συνολικά πέντε και τρεις αντίστοιχα εντός δεκαετίας! Ως lead single, παρότι στο Μεγάλο Νησί ανέβηκε έως την τέταρτη θέση, το Sledgehammer εξελίχθηκε στο μεγαλύτερο hit του Peter Gabriel, όντας το μοναδικό no. 1 που έχει μέχρι σήμερα στις Η.Π.Α. και μάλιστα εκείνο που εκθρόνισε το Invisible Touch της πρώην μπάντας του!

Το βίντεο του τραγουδιού διατηρεί από το 1987 το ανυπέρβλητο ρεκόρ των εννέα κατακτήσεων στα MTV Awards(!), μεταξύ αυτών και το βραβείο του καλύτερου της χρονιάς. Ένα βίντεο, το οποίο είναι ό,τι κοντινότερο μπορεί να φανταστεί κάποιος, σε μια pop-ανάλαφρη εκδοχή του ασφαλώς, στον αμίμητο σκηνοθέτη και δημιουργό David Lynch. Ο αστικός θρύλος αναφέρει ότι ο Gabriel παρέμεινε ξαπλωμένος κάτω από ένα τζάμι για έξι μέρες επί 16 ώρες καθ’ εκάστη, γυρίζοντας ένα καρέ τη φορά σε σκηνοθεσία Stephen Johnson. Τέλος, στην ίδια διαδικασία του MTV ο Άγγλος μουσικός παρέλαβε και το βραβείο Video Vanguard Award, που απονέμεται σε ανθρώπους οι οποίοι συνεισέφεραν εξόχως και επηρέασαν βαθύτατα τόσο την ειδική κατηγορία των βίντεο όσο και την pop κουλτούρα γενικότερα. Ενδεικτικά, μεταξύ των καλλιτεχνών που είχαν ήδη λάβει τη συγκεκριμένη διάκριση από το 1984, όταν και ξεκίνησαν τα MTV Awards, ήταν οι Beatles, ο David Bowie και η Madonna!

46. Wham! – Wake Me Up Before You Go-Go (1984)

George Michael και Andrew Ridgeley συμπορεύτηκαν μαζί για πέντε χρόνια (1981-1986), πριν ο πρώτος εξακολουθήσει εξελισσόμενος σ’ έναν από τους σημαντικότερους pop καλλιτέχνες όλων των εποχών, αλλά ήταν περισσότερα απ’ όσα χρειάζονταν προκειμένου να κατακτήσουν τον κόσμο! Ως δεύτερο και τελευταίο studio album των Wham!, το Make It Big σάρωσε τα πάντα, όντας no. 1 στις περισσότερες χώρες, αυτονόητα σε Ηνωμένο Βασίλειο και Αμερική, και πάγια εντός του top 5! Τέσσερα από τα οκτώ τραγούδια παρουσιάστηκαν ως singles και όλα κατόρθωσαν να ανέβουν στο top 5 τόσο στο Μεγάλο Νησί όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες! Το τελευταίο εξ αυτών ήταν το Everything She Wants, που ως double A-side συμπεριλάμβανε εκείνο που θα γινόταν ένα από τα δημοφιλέστερα χριστουγεννιάτικα κομμάτια των τελευταίων 40 ετών. Το Last Christmas παραμένει ένα τραγούδι-σταθμός στην pop μουσική των ‘80s, και αποκλειστικά λόγω… θεματικής δε συμπεριλαμβάνεται στη λίστα μας… προοριζόμενο για άλλη! Μέσα από ένα νέο mix, σε άλμπουμ παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη συλλογή Music from the Edge of Heaven (1986), που κυκλοφόρησε αποκλειστικά σε Βόρεια Αμερική και Ιαπωνία.

Το Make It Big έγινε πλατινένιο σε πολλές περιοχές του πλανήτη, τέσσερεις φορές στην Αγγλία μέσα σε 2,5 χρόνια και ισάριθμες σε μόλις 14 μήνες στην Αμερική(!) συν άλλες δύο εντός δεκαετίας, ενώ οι συνολικές πωλήσεις ξεπέρασαν τα 10 εκ. παγκοσμίως! Το Wake Me Up Before You Go-Go κυκλοφόρησε ως lead single έξι ολόκληρους μήνες πριν από το δίσκο, κι έγινε το πρώτο no. 1 των Wham! στις δύο αυτές χώρες, παραμένοντας στην κορυφή για δύο εβδομάδες στο Αγγλία και τρεις στις Η.Π.Α., όπως ακριβώς συνέβη και στην περίπτωση του ίδιου του άλμπουμ! Σε αμφότερες τις χώρες έγινε άμεσα χρυσό, πλατινένιο στις Ηνωμένες Πολιτείες εντός οκταετίας, ενώ στη γενέτειρά του θεωρείται δις platinum από το 2022. Η απήχηση του τραγουδιού ήταν τέτοια στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ώστε κατέλαβε την τρίτη θέση μεταξύ των κορυφαίων hits του 1985… κι ακόμη το γκρουπ δεν είχε πει την τελευταία του λέξη για εκείνη τη χρονιά!

45. Irene Cara – Flashdance… What a Feeling (1983)

Ένα από τα πιο εμβληματικά pop τραγούδια της δεκαετίας προέρχεται από την ταινία Flashdance, το soundtrack της οποίας σάρωσε στη Βόρεια Αμερική και αρκετές ακόμη χώρες του κόσμου, όντας για δύο εβδομάδες no. 1 και έξι φορές πλατινένιο στις Η.Π.Α., εννιά φορές στον Καναδά, platinum και στη Γερμανία, ενώ στην Ιαπωνία οι πωλήσεις του υπολογίστηκαν πλέον του ενός εκατομμυρίου! Το Flashdance… What a Feeling κυκλοφόρησε ως lead single λίγες εβδομάδες πριν από το release του album, σε σύνθεση του υπερδραστήριου -στο χώρο του κινηματογράφου και όχι μόνο- Giorgio Moroder, στίχους του μουσικού και παραγωγού Keith Forsey και της ίδιας της τραγουδίστριας. Η υποδοχή του ήταν κάτι παραπάνω από εντυπωσιακή, σε όλα τα επίπεδα. Βρέθηκε στην κορυφή σε πολλές χώρες του κόσμου, αυτονόητα στις Η.Π.Α., ενώ στην Αγγλία ανέβηκε έως το no. 2. Στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου οι πωλήσεις του υπερέβησαν τις 700 χιλ., ενώ αναδείχθηκε πλατινένιο στη Γαλλία και χρυσό στις Ηνωμένες Πολιτείες. Κυρίως, όμως, μεταξύ πολλών άλλων διακρίσεων, το τραγούδι πήρε Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα, κάτι που ίσχυσε για δεύτερη φορά μέσα σε τρία χρόνια στην περίπτωση της Irene Cara(!), ενώ παρέμεινε επί έξι εβδομάδες στην πρώτη θέση των αμερικανικών charts! Στο τέλος της χρονιάς τερμάτισε στο no. 3 των μεγαλύτερων hits, αφήνοντας στην τέταρτη θέση το Down Under των Men at Work και στην πέμπτη το Beat It του Michael Jackson!

44. Stevie Wonder – I Just Called to Say I Love You (1984)

Είναι μακράν το πιο «γλυκό» τραγούδι της λίστας μας. Το παιδί-θαύμα που ανακάλυψε σε ηλικία μόλις 11 ετών η Tamla Records, παράρτημα της Motown, και δύο χρόνια αργότερα (1963) έγινε ο νεαρότερος που ανεβαίνει στην κορυφή των αμερικανικών charts με το Fingertips(!), έγραψε το συγκεκριμένο κομμάτι για το soundtrack της ταινίας The Woman in Red, σαρώνοντας σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Ως lead single κυκλοφόρησε σχεδόν ένα μήνα πριν από το άλμπουμ, έγινε το πρώτο και τελευταίο no. 1 του Stevie Wonder στο Ηνωμένο Βασίλειο, παραμένοντας στην κορυφή επί έξι διαδοχικές εβδομάδες(!), και το όγδοο στις Η.Π.Α. για 21 μέρες, χαρίζοντάς του Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα. Στο Μεγάλο Νησί μάλιστα το τραγούδι αναδείχθηκε δεύτερο μεγαλύτερο hit της χρονιάς! Το δε soundtrack, επιμέλειας του ίδιου του καλλιτέχνη, αναρριχήθηκε έως τη δεύτερη θέση των βρετανικών charts και την τέταρτη στην Αμερική, άμεσα πλατινένιο και στις δύο περιπτώσεις. Η ουσία των στίχων του I Just Called to Say I Love You συνοψίζεται στο refrain, περιγράφοντας σε τελική ανάλυση ότι δε χρειάζεται να συμβαίνει τίποτα συνταρακτικό γύρω σου, για να αισθάνεσαι την ανάγκη να μιλήσεις στον άνθρωπό σου και να του πεις ότι τον αγαπάς! Ένα τραγούδι γεμάτο χρώματα και αρώματα, το οποίο σε ελάχιστες χώρες του κόσμου δεν ανέβηκε στην πρώτη θέση, ενώ έγινε άμεσα πλατινένιο στην Αγγλία και χρυσό στις Ηνωμένες Πολιτείες.

43. The Weather Girls – It’s Raining Men (1982)

Παρότι δεν το έβαλαν γρήγορα κάτω, σε ορίζοντα αρκετών δεκαετιών αποδείχθηκαν ελάχιστα τα τραγούδια του γκρουπ που μπορούν να χαρακτηριστούν επιτυχίες, κι αυτά κυρίως στην κατηγορία Dance Club των αμερικανικών charts. Στην περίπτωση του συγκεκριμένου τα πράγματα ήταν λίγο διαφορετικά. Το κομμάτι γράφτηκε από τον έμπειρο Paul Jabara και τον Paul Shaffer, με τον πρώτο να έχει προλάβει να κερδίσει Όσκαρ, Χρυσή Σφαίρα και Grammy για το τραγούδι Last Dance στην ταινία Thank God It’s Friday (1978), με ερμηνεύτρια και πρωταγωνίστρια τη Donna Summer, στην πρώτη, αλλά όχι τελευταία μεγάλη κοινή επιτυχία τους. Το It’s Raining Men κυκλοφόρησε ως μοναδικό single του επικείμενου Success, τρίτου studio album των Weather Girls, σκαρφαλώνοντας στη δεύτερη θέση των βρετανικών charts, όπου και έγινε χρυσό. Οι στίχοι και -ακόμη περισσότερο- το βίντεο του κομματιού συνιστούν μια από τις πιο καλτ στιγμές των ‘80s!

42. Irene Cara – Fame (1980)

Ξεκίνησε ως ηθοποιός και χορεύτρια, όμως η αυλαία των ‘80s της επεφύλασσε το μεγάλο άλμα και την παγκόσμια καταξίωση, που δε θα ήταν παρά μόνο η αρχή. Στην ομότιτλη ταινία ανέλαβε έναν εκ των πρωταγωνιστικών ρόλων, ενώ ερμήνευσε τέσσερα τραγούδια, τα δύο εκ των οποίων ήταν υποψήφια για Όσκαρ, κάτι που συνέβαινε πρώτη φορά για ένα φιλμ. Σε μουσική του Michael Gore και στίχους του Dean Pitchford το Fame κατέκτησε τόσο το χρυσό αγαλματίδιο όσο και Χρυσή Σφαίρα. Το soundtrack ανέβηκε έως το no. 7 και έγινε πλατινένιο στην Αμερική, ενώ το παρθενικό single της Irene Cara έφτασε έως την τέταρτη θέση. Δύο χρόνια αργότερα, αμφότερα γνώρισαν επιπλέον επιτυχία στο Ηνωμένο Βασίλειο, όταν ξεκίνησε η -βασισμένη στην ταινία- τηλεοπτική σειρά Fame, που διήρκησε έξι σεζόν και συνολικά 136 επεισόδια. Έγιναν χρυσά και παρέμειναν στην κορυφή των charts, για τρεις εβδομάδες το single και για δύο το soundtrack. Κυρίως, όμως, το τραγούδι εκτοξεύθηκε στη δεύτερη θέση των κορυφαίων hits της Μεγάλης Βρετανίας για το 1982!

41. Eddie Murphy – Party All the Time (1985)

Ποιος είπε ότι δεν τραγουδάει; Στο How Could It Be, τρίτο studio album του, ο σπουδαίος κωμικός ηθοποιός παρουσίασε το μεγαλύτερο hit της μουσικής διαδρομής του, με υπογραφή Rick James, ο οποίος συμμετέχει και στα φωνητικά. Το Party All the Time κυκλοφόρησε ως lead single δύο μήνες μετά το δίσκο, αναρριχώμενο στη δεύτερη θέση των αμερικανικών charts, ενώ το άλμπουμ περιλάμβανε και αφιέρωση προς τον Richard Pryor, φίλο και συνάδελφο του Eddie Murphy, με αφορμή ένα στοίχημα 100 χιλ. δολαρίων ότι ο δεύτερος δε μπορεί να τραγουδήσει! Το κομμάτι έγινε μια από τις σπουδαιότερες επιτυχίες της επόμενης χρονιάς στις Η.Π.Α., ανεβαίνοντας στο no. 7 και αφήνοντας από κάτω το Burning Heart των Survivor, που γράφτηκε για το Rocky IV.

40. A-ha – The Sun Always Shines on T.V. (1985)

Οι Νορβηγοί βρέθηκαν στο peak της καριέρας τους ήδη από το δισκογραφικό ντεμπούτο τους με το Hunting High and Low, που ξεχώρισε άμεσα τόσο στην Αμερική όσο και στις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές αγορές, ανέβηκε στο no. 2 στην Αγγλία και έγινε δύο φορές πλατινένιο μέσα σε ένα χρόνο, ενώ ακόμη μία εντός επταετίας. Συγχρόνως παραμένει μέχρι σήμερα το μοναδικό άλμπουμ της μπάντας που μπήκε στον 20άδα στην Αμερική (15ο) και έγινε πλατινένιο. Ο δίσκος περιλαμβάνει τα δύο σημαντικότερα hits της σταδιοδρομίας των A-ha, ένα εκ των οποίων είναι το Sun Always Shines on T.V.. Το τραγούδι ακολούθησε το release του άλμπουμ, ως το τρίτο single συνολικά, παραμένοντας για δύο εβδομάδες no. 1 στη Μεγάλη Βρετανία. Αξίζει να σημειωθεί, επίσης, ότι τα πρώτα δευτερόλεπτα του συνοδευτικού βίντεο λειτουργούν ως επίλογος του αντίστοιχου της πρώτης και μεγαλύτερης επιτυχίας τους.

39. Pet Shop Boys – Heart (1987)

Το τραγούδι συμπεριλαμβάνεται στο Actually, δεύτερο studio album του γκρουπ, και αρχικά υπήρχαν σκέψεις να το προτείνουν στη Madonna, αλλά τελικά αποφάσισαν να το κρατήσουν για τους ίδιους. Στις αρχές του επόμενου έτους κυκλοφόρησε ως το τέταρτο και τελευταίο single του δίσκου, για τις ανάγκες του οποίου μάλιστα έγινε ένα νέο mix, που έχει επικρατήσει μέσα από το επίσημο βίντεο· την παράσταση σ’ αυτό κλέβει σε ρόλο Nosferatu ο Ian McKellen! Παρά ταύτα, στην αγγλική έκδοση της συλλογής PopArt: The Hits (2003) των Pet Shop Boys συμπεριλήφθηκε η version του άλμπουμ, ενώ στην αμερικανική εκείνη του single. Μέσα σ’ ένα χρόνο ο δίσκος έγινε τρις πλατινένιος(!) και no. 2 στο Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ το single διατηρήθηκε στην κορυφή επί τρεις εβδομάδες, το τέταρτο και τελευταίο no. 1 του γκρουπ μέχρι σήμερα. “My heart starts missing a beat… Everytime”!

38. ABBA – Gimme! Gimme! Gimme! (A Man After Midnight) [1979]

Πρόκειται για την πιο ιδιαίτερη περίπτωση τραγουδιού στην εμβληματική ιστορία του σουηδικού γκρουπ, καθώς δεν ανήκει σε κανένα από τα studio albums των ABBA, αλλά συμπεριλαμβάνεται ως ολοκαίνουριο κομμάτι στη συλλογή τους Greatest Hits Vol. 2, τέσσερα χρόνια μετά το πρώτο μέρος αυτής. Και η ιδιαιτερότητα εντείνεται συνυπολογίζοντας ότι, 40 και πλέον χρόνια αργότερα, το Gimme! Gimme! Gimme! είναι οπωσδήποτε από τα πλέον αναγνωρίσιμα μεταξύ αμέτρητων άλλων επιτυχιών του συγκροτήματος αλλά και γενικότερα. Όπως ακριβώς είχε συμβεί εντός του ίδιου έτους και με το release του άλμπουμ Voulez-Vous, η συλλογή έγινε πλατινένια στην Αγγλία, ενώ το κομμάτι παρουσιάστηκε ως single δύο εβδομάδες πριν από την κυκλοφορία της, ανεβαίνοντας στο no. 3 της χώρας. Θεματικά οι στίχοι κινούνται οπωσδήποτε κοντά στο Voulez-Vous, ωστόσο τώρα αναδεικνύεται περισσότερο η έννοια της συντροφικότητας, καθώς η γυναίκα του τραγουδιού βρίσκεται μόνη της στο σπίτι, η τηλεόραση «παίζει» σχεδόν ως εξαναγκαστική παρέα, ενώ έξω φυσά ένας φθινοπωρινός άνεμος.

37. Tears for Fears – Shout (1984)

Βρέθηκαν στο peak της καριέρας τους με το δεύτερο studio album τους, το Songs from the Big Chair, που κυκλοφόρησε στις αρχές του 1985, σημειώνοντας τεράστια επιτυχία παγκοσμίως, ιδιαίτερα στη… γενέτειρά του αλλά και τη Βόρεια Αμερική. Μέσα στον πρώτο χρόνο αναδείχθηκε τέσσερεις φορές πλατινένιο στις Η.Π.Α. (και άλλη μία εντός δεκαετίας), τρεις φορές στη Μεγάλη Βρετανία και συνολικά επτά στον Καναδά, με τις πωλήσεις του ανά την υφήλιο να υπολογίζονται περί τα 9 εκ. αντίτυπα! Παρότι no. 2 στο Νησί, στην Αμερική έγινε το πρώτο και τελευταίο no. 1 των Tears for Fears, παραμένοντας στη θέση αυτή για πέντε εβδομάδες συνολικά! Ομοίως, ενώ το Shout ανέβηκε στην Αγγλία έως το no. 4, στις Η.Π.Α. διατηρήθηκε στην κορυφή για τρεις εβδομάδες, όντας το δεύτερο και τελευταίο τραγούδι των Άγγλων που τα κατάφερε τόσο καλά. Περίπου ενάμιση μήνα νωρίτερα, στη θέση αυτή είχε βρεθεί για 15 μέρες το Everybody Wants to Rule the World, το έτερο μεγάλο hit του δίσκου. Το Shout παρουσιάστηκε ως δεύτερο single στα τέλη του 1984, ωστόσο η album version είναι κατά 2,5 λεπτά μεγαλύτερη και την αγαπάμε περισσότερο, γιατί το τραγούδι δε χορταίνεται! Το ίδιο το συνοδευτικό βίντεο κινείται εγγύτερα στη δεύτερη.

36. Daryl Hall and John Oates – Out of Touch (1984)

Η συμπόρευση των δύο Αμερικανών ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του ’60, ενώ η δισκογραφική πορεία τους στις αρχές της επόμενης. Από το 1972 έως το 1982 παρουσίασαν σε ετήσια βάση έντεκα studio albums, ενώ μετά από ένα χρόνο απουσίας επανήλθαν με το Big Bam Boom. Γενικότερα, στο πρώτο μισό των ‘80s είχαν τις κορυφαίες στιγμές της καριέρας τους και ο 12ος δίσκος ήρθε προς επίρρωσιν αυτού, ιδίως στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όπου ανέβηκε στο top 5 κι έγινε δύο φορές πλατινένιος σε ένα χρόνο. Της κυκλοφορίας του προηγήθηκε το Out of Touch ως lead single, που ήταν μακράν το μεγαλύτερο hit του άλμπουμ, ανεβαίνοντας στην κορυφή των αμερικανικών charts για δύο εβδομάδες, ενώ το τραγούδι κατέλαβε την έκτη θέση μεταξύ των κορυφαίων επιτυχιών του 1985, σε μια εκπληκτική χρονιά κρίνοντας από το top 10!

35. Duran Duran – The Wild Boys (1984)

Μετρούσαν ήδη τρία studio albums πριν η αγγλική μπάντα αποφασίσει να παρουσιάσει το πρώτο live album της, ονόματι Arena, στο οποίο συμπεριέλαβε και το συγκεκριμένο ολοκαίνουριο τραγούδι, ηχογραφημένο σε στούντιο, που προηγήθηκε ως lead single δύο εβδομάδες νωρίτερα. Το άλμπουμ τα πήγε εξαιρετικά: μέσα σ’ ένα χρόνο έγινε δις πλατινένιο και ανέβηκε στο no. 4 στις Η.Π.Α., στην καλύτερη επίδοση ever των Duran Duran εκεί, πλατινένιο και no. 6 στη Μεγάλη Βρετανία. Οι στίχοι του Wild Boys εμπνέονται από την ομώνυμη νουβέλα του William S. Burroughs (1971) και τη σχετική σύνοψη που παρείχε στο συγκρότημα ο μετέπειτα σκηνοθέτης του συνοδευτικού βίντεο, Russell Mulcahy. Το single βρέθηκε στις πρώτες θέσεις πολλών ευρωπαϊκών χωρών και όχι μόνο, ανεβαίνοντας έως το no. 2 σε Αγγλία και Αμερική, στην οποία και έγινε χρυσό εντός δεκαετίας, ενώ στη Γερμανία μέσα σ’ ένα χρόνο (500 χιλ. αντίτυπα).

34. Chris Isaak – Blue Hotel (1987)

Ο Αμερικανός -καταρχήν ροκαμπιλάς- δημιουργός, κιθαρίστας και τραγουδιστής με την υπέροχη φωνή ξεκίνησε τη δισκογραφική πορεία του δύο χρόνια νωρίτερα, ενώ ακολούθησε το self-titled άλμπουμ του, στο οποίο και περιλαμβάνεται το συγκεκριμένο τραγούδι, το πρώτο ιδιαίτερα αναγνωρίσιμό του μέχρι σήμερα, αν κι αυτό δεν έμελλε να συμβεί από την πρώτη μέρα. Το album Silvertone (1985) κινήθηκε σε πολύ ρηχά νερά στις μεγάλες αγορές της μουσικής βιομηχανίας, εν τούτοις το Chris Isaak πήγε λίγο καλύτερα, μπαίνοντας οριακά στα αμερικανικά charts και κατορθώνοντας να γίνει πλατινένιο στη Γαλλία μεν, αλλά σε ορίζοντα οκταετίας. Το Blue Hotel έγινε ευρύτερα γνωστό τέσσερα χρόνια αργότερα, ως μέρος του Wicked Game, μιας συλλογής με έντεκα κομμάτια από τα τρία πρώτα studio albums του καλλιτέχνη. Κάπως έτσι αναρριχήθηκε έως το no. 17 των βρετανικών charts, ωστόσο εμείς το αγαπάμε πολύ, κι ακόμη περισσότερο για τη συναρπαστική κιθάρα που παίζει ο James Calvin Wilsey, ο οποίος συνεργάστηκε στους πρώτους τέσσερεις δίσκους με τον Isaak, χαρίζοντας έναν απίστευτο ήχο στα τραγούδια του. Η ιστορία του Wilsey είναι εξαιρετικά θλιβερή, καθώς περιλαμβάνει εξάρτηση από ναρκωτικά, ένα διαζύγιο, διάγνωση με ηπατίτιδα C και κίρρωση του ήπατος, έξωση ενώ είχε επανενωθεί με τη σύζυγό του, αστεγία και θάνατο από οργανική ανεπάρκεια σε ηλικία 61 ετών, την παραμονή των Χριστουγέννων του 2018. Πόσο πιο άσχημο να γίνει…;

33. Pet Shop Boys – It’s A Sin (1987)

Ως lead single κυκλοφόρησε τρεις μήνες πριν από το album Actually, όντας η πρώτη μεγάλη επιτυχία του τελευταίου και δεύτερη συνολικά για το γκρουπ. Ένα εντυπωσιακό κομμάτι, με εκρηκτική μουσική και δεικτικούς στίχους, που όμως δεν πρέπει να λαμβάνονται τοις μετρητοίς, όπως έχει ομολογήσει ο lead vocalist, Neil Tennant. Θα μπορούσε να αποτελεί καταγγελία ή ωδή στην αυτομεμψία ως ενοχή, αλλά εκείνος έγραψε το τραγούδι μέσα σε μόλις 15 λεπτά(!), περισσότερο ως αστείο, το οποίο σίγουρα θα εκτιμούσε καλύτερα κάποιος με χιούμορ, που μεγάλωσε σε καθολικό-εκκλησιαστικό περιβάλλον, όπως ο ίδιος! Το It’s A Sin ανέβηκε στο no. 1 σε πολλές χώρες του κόσμου, παραμένοντας στην κορυφή επί τρεις εβδομάδες στην Αγγλία. Στην Αμερική έγινε το τρίτο single των Pet Shop Boys που μπήκε στη δεκάδα (9ο), ενώ στο Μεγάλο Νησί συμπεριλήφθηκε επίσης στο top 10 των κορυφαίων hits της χρονιάς (8ο).

32. Orchestral Manoeuvres in the Dark – Enola Gay (1980)

Ήταν ένα από τα πρώτα αντιπολεμικά τραγούδια της δεκαετίας για τον Β΄ Παγκόσμιο αλλά και το πρώτο hit των OMD, ανήκοντας στο δεύτερο studio album τους, Organisation, που ανέβηκε έως την 6η θέση στην Αγγλία. Οι στίχοι αφορούν ασφαλώς το ομώνυμο πολεμικό αεροσκάφος που έριξε την ατομική βόμβα στη Χιροσίμα, έχοντας «βαφτιστεί» έτσι από τον πιλότο του, Paul Tibbets, στο όνομα της μητέρας του. Ελέω θεματολογίας, το κομμάτι ήταν λίγο-πολύ καταδικασμένο να πάει άπατο στις Ηνωμένες Πολιτείες, για ευνόητους λόγους, αν και τρύπωσε στο no. 34 της κατηγορίας Dance Club. Στο Μεγάλο Νησί τα πράγματα ήταν διαφορετικά: στο περιθώριο ενός ευρύτερου αντιπυρηνικού κινήματος, που γιγαντώθηκε από τις πρώτες ενέργειες της Margaret Thatcher ως πρωθυπουργού, η οποία ενέκρινε την εγκατάσταση αμερικανικών πυραύλων σε βρετανικό έδαφος στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου, το Enola Gay ως μοναδικό single του δίσκου μπήκε στη δεκάδα (8ο). Ακόμη εντυπωσιακότερη ήταν η γενικότερη απήχηση της οποίας έτυχε, με τις συνολικές πωλήσεις του να υπολογίζονται πλέον των 5 εκ. παγκοσμίως!

31. A-ha – Take On Me (1985)

Χρειάστηκε να περάσει από αρκετά κύματα πριν τελικά κατακτήσει τον κόσμο, το μεγαλύτερο hit της μπάντας μέχρι σήμερα, ήδη από το παρθενικό studio album της, Hunting High and Low. Εν πρώτοις αξίζει να σημειωθεί ότι το χαρακτηριστικό riff του τραγουδιού γεννήθηκε όταν οι δύο εκ των τριών ιδρυτών των A-ha, Paul Waaktaar-Savoy και Magne Furuholmen, συνυπήρχαν στα μικράτα τους στους Bridges, την πρώτη μπάντα τους (1978-1981), αλλά τότε το είχαν απορρίψει, θεωρώντας ότι παραείναι pop για τα γούστα τους. Το Take On Me κυκλοφόρησε για πρώτη φορά ως single το 1984, ερμηνευμένο από τον τρίτο της παρέας, Morten Harket, με την εντυπωσιακή και ευρύτατης έκτασης φωνή, ανεβαίνοντας στο no. 3 της Νορβηγίας, αλλά παραμένοντας άφαντο στη γειτονική Αγγλία, ενώ στο συνοδευτικό βίντεο οι Σκανδιναβοί ερμήνευαν σε ένα απλό μπλε φόντο. Η μπάντα επέστρεψε στο στούντιο και το ηχογράφησε εκ νέου στις αρχές του επόμενου έτους, όμως και η δεύτερη προσπάθειά τους αποδείχθηκε αποτυχημένη. Το breakthrough έγινε το φθινόπωρο του 1985, όταν το δεύτερο single επανακυκλοφόρησε, αλλά συνοδευόμενο από ένα επαναστατικό για την εποχή βίντεο, που ήταν υποψήφιο για οκτώ βραβεία MTV το 1986 και έκανε ρεκόρ κερδίζοντας τα έξι(!), μεταξύ των οποίων εκείνο της επιλογής των θεατών. Μια επίδοση που θα βελτίωνε την αμέσως επόμενη χρονιά ο Peter Gabriel με το Sledgehammer!

Το σημείο καμπής για την εξέλιξη αυτή, μετά τις πρώτες αποτυχημένες απόπειρες, είχε προηγηθεί λίγο καιρό νωρίτερα, όταν, ερχόμενοι οι A-ha στην Αγγλία στην προσπάθειά τους να κάνουν το άλμα, υπέγραψαν αφενός με τον Andrew Wickham για λογαριασμό της Warner Bros. Records, αφετέρου άλλαξαν producer κατόπιν πρότασης των ίδιων των Νορβηγών, που έγινε αποδεκτή. Αυτός που τους ανέλαβε ήταν ο Alan Tarney, ο οποίος είχε γράψει το We Don’t Talk Anymore του Cliff Richard (1979), που είχε γίνει hit παγκοσμίως και no. 1 για τέσσερεις εβδομάδες στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τότε έγινε η νέα ηχογράφηση, ενώ το γεγονός ότι του… τελικού single προηγήθηκε το βίντεο, αντέστρεψε πλήρως τα δεδομένα. Το συγκεκριμένο αξιοποιεί μια τεχνική που ονομάζεται rotoscoping, συνδυάζοντας υποδειγματικά κινούμενα σχέδια και live-action, ενώ το concept του, για το οποίο επίσης βραβεύτηκε, έχει χαρακτηριστικά ταινίας μικρού μήκους… αλλά ως προς αυτό είναι προτιμότερο να μιλήσει η ίδια η εικόνα.

Η σύλληψη της ιδέας ανήκει στον Jeff Ayeroff, creative director, ο οποίος για σκηνοθέτη πρότεινε στη μπάντα τον Steve Barron. Οι Νορβηγοί, που εν τω μεταξύ πίστευαν ότι βρίσκονται ένα βήμα προτού η Warner τους παρατήσει πριν καλά-καλά ξεκινήσουν… ψιλοζαλίστηκαν όταν συνειδητοποίησαν ποιος τους προτείνεται: ο σκηνοθέτης των βίντεο του Billie Jean του Michael Jackson(!), του Africa των Toto, του Baby Jane από Rod Stewart (1983), του Electric Avenue από Eddy Grant (1983) αλλά και του τραγουδιού που έμελλε να «κλέψει» τελικά στα MTV Awards το βραβείο του καλύτερου βίντεο της χρονιάς από το ίδιο το Take On Me: του Money for Nothing των Dire Straits! Το single σημείωσε τεράστια επιτυχία παγκοσμίως, μπαίνοντας στο top 10 σχεδόν όλων των χωρών που… μπορεί να έχουν έστω και δευτερεύουσα σημασία, όντας στην κορυφή πολλών εξ αυτών, της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης! Στην Αγγλία αναρριχήθηκε έως το no. 2, αλλά έγινε χρυσό μέσα σε ένα μήνα(!), ενώ από το 2020 -στην εποχή των ψηφιακών καταστημάτων- θεωρείται δύο φορές πλατινένιο. Στην Αμερική έγινε το πρώτο και τελευταίο no. 1 στην ιστορία των A-ha, συμπληρώνοντας μάλιστα τη δεκάδα των κορυφαίων hits του 1985 στη χώρα, ενώ αντίστοιχα στο Νησί ανέβηκε στο no. 9. Μεταξύ των τραγουδιών της λίστας μας, το βίντεο του Take On Me βρίσκεται στην πρώτη θέση σε δημοτικότητα, καθώς οι προβολές του στο YouTube υπερβαίνουν το 1,5 δις!

Intermezzo No.2. Giorgio Moroder – Chase (1978)

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: Στην πρώτη του χολιγουντιανή παρουσία, και δεύτερη συνολικά στο χώρο του κινηματογράφου, κέρδισε -μεταξύ άλλων βραβείων- Όσκαρ Καλύτερης Μουσικής για την ταινία Midnight Express, ενώ μέχρι το 1986 κατέκτησε ακόμη δύο, Καλύτερου Τραγουδιού αυτή τη φορά, για το Flashdance…What a Feeling στην ταινία Flashdance και το Take My Breath Away στο πρώτο Top Gun film, που μετά από 36 χρόνια υποδέχτηκε ένα sequel (2022). Παράλληλα, από τα μέσα της δεκαετίας του ‘70 ανθούσε η συνεργασία του σπουδαίου Ιταλού συνθέτη με τη Donna Summer. Το Chase λειτούργησε ως main theme του Εξπρές του Μεσονυκτίου, ενώ θεωρείται ένας από τους πρεσβευτές του Hi-NRG, παρακλαδιού της disco, μαζί με το I Feel Love (1977), ένα από τα μεγάλα hits του διδύμου Moroder-Summer, επάνω στο οποίο «πάτησε» ο πρώτος κατά παραγγελία του Alan Parker, σκηνοθέτη της ταινίας. Σε αντίθεση με το single, στο οποίο υπερβαίνει οριακά τα 3,5 λεπτά, στο soundtrack η διάρκειά του αγγίζει τα 8,5. Η μελωδία του παραμένει τόσο οικεία και ζωντανή σήμερα, ώστε… ή είναι πράγματι διαχρονική ή απλά μας έχουν ξεχάσει οι δεκαετίες που πέρασαν!

30. Taylor Dayne – Tell It to My Heart (1987)

Βρέθηκε στο peak της καριέρας της ήδη από το δισκογραφικό ντεμπούτο της με το ομότιτλο άλμπουμ, το οποίο ήταν το μόνο που κατόρθωσε να πλασαριστεί στα βρετανικά charts (24ο), ενώ και στα αμερικανικά έφτασε έως την 21η θέση. Ως lead single, το τραγούδι κυκλοφόρησε δύο μήνες πριν από το δίσκο και σημείωσε γρήγορα επιτυχία· ανέβηκε στην τρίτη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ στις Η.Π.Α. σκαρφάλωσε έως το no. 7 και έγινε gold μέσα σε ενάμιση χρόνο.

29. Michael Sembello – Maniac (1983)

Ήταν υποψήφιο για Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα στην ταινία Flashdance, αλλά «σκόνταψε» επάνω στο ακόμη μεγαλύτερο hit εκείνης, το Flashdance…What a Feeling, που κέρδισε και τα δύο! Εν τούτοις κατόρθωσε και αυτό να ανεβεί στην κορυφή των αμερικανικών charts για δύο εβδομάδες, ακολουθώντας ως δεύτερο single του soundtrack. Την αρχική ιδέα για τους στίχους του τραγουδιού είχε ο Dennis Matkosky, όταν είδε στην τηλεόραση μια είδηση για έναν σειριακό δολοφόνο και σκέφτηκε ότι, με την τύχη που κουβαλά, είναι πιθανόν ο δολοφόνος να μένει δίπλα του! Κάπως έτσι σχημάτισε το στιχάκι “He’s a maniac. He just moved in next door. He’ll kill your cat and nail it to the floor”! Μαζί με τον Michael Sembello άρχισαν να σκαρώνουν τη μουσική, εμπλουτίζοντας παράλληλα τους στίχους, με τον Matkosky να αντλεί περαιτέρω έμπνευση από τη slasher ταινία Maniac (1980). Το demo που ηχογράφησαν εστάλη στον παραγωγό Phil Ramone, ο οποίος εν τω μεταξύ αναζητούσε τραγούδια για το επικείμενο φιλμ, φτάνοντας κάποια στιγμή και στα αυτιά του Adrian Lyne, σκηνοθέτη του Flashdance. Στον τελευταίο άρεσε η μουσική βάση του κομματιού, που σχηματίζει αυτή τη χαρακτηριστική σειρήνα, κι έτσι ο Ramone ζήτησε από τους δύο μουσικούς να δημιουργήσουν στίχους σχετικούς με το περιεχόμενο της ταινίας που βρισκόταν «στα σκαριά», όπως και έγινε. Το Maniac αναδείχθηκε 9ο μεγαλύτερο hit του 1983 στις Ηνωμένες Πολιτείες, αφήνοντας από κάτω το Sweet Dreams (Are Made Of This) των Eurythmics.

28. Dead or Alive – You Spin Me Round (Like a Record) [1984]

Το Youthquake, δεύτερο από τα επτά studio albums που παρουσίασαν στα 16 χρόνια συστηματικής παρουσίας τους (1984-2000), αποδείχθηκε μακράν το πλέον επιτυχημένο, περιλαμβάνοντας το ένα και μοναδικό πολύ μεγάλο hit της διαδρομής τους. Ο δίσκος είναι ο μόνος που μπήκε στο top 10 των βρετανικών charts (9ο), έγινε άμεσα χρυσός, ενώ το ίδιο συνέβη σε ορίζοντα δεκαετίας και στις Η.Π.Α.. Το You Spin Me Round (Like a Record) παρέμεινε no. 1 για δύο εβδομάδες στο Νησί, ενώ από το 2021 θεωρείται πλατινένιο. Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού ανέβηκε έως την 11η θέση. Δυστυχώς, τα δύο πιο εμβληματικά μέλη των Dead or Alive, ο lead vocalist Pete Burns και ο drummer Steve Coy, πέθαναν το 2016 από καρδιακή ανακοπή και το 2018 από σοβαρή ασθένεια, αντίστοιχα, σε ηλικίες μόλις 57 και 56 ετών. Μας άφησαν όμως αυτό το τραγούδι, προκειμένου να εξακολουθούμε να χτυπιόμαστε εξαιτίας τους… όσο αντέχουμε!

27. Samantha Fox – Nothing’s Gonna Stop Me Now (1987)

Εκτός από ένα από τα μεγαλύτερα sex symbols της δεκαετίας και όχι μόνο, και τις γνωστές φωτογραφίσεις της σε διάφορα περιοδικά… περιοδικά η Samantha Fox ασχολήθηκε και με το τραγούδι, με συστηματικότερη παρουσία στο δεύτερο μισό των ‘80s, όπου και οι μεγαλύτερες επιτυχίες της. Ένα χρόνο μετά το ντεμπούτο της, ακολούθησε το self-title album, στο οποίο το συγκεκριμένο κομμάτι προσπάθησε να λειτουργήσει ως «κράχτης». Για τη δημιουργία του απαιτήθηκε κατ’ αρχάς η άσκηση έντονης πίεσης από τη δισκογραφική Jive Records προς τους παραγωγούς Mike Stock, Matt Aitken, και Pete Waterman, που είναι ευρύτερα γνωστοί ως SAW από τα αρχικά των επιθέτων τους, προκειμένου να συνεργαστούν με την ερμηνεύτρια, καθώς είχαν ορκιστεί για το αντίθετο, ελέω των γυμνόστηθων φωτογραφίσεών της. Η εντύπωσή τους για το άτομό της άλλαξε άρδην όταν συζήτησαν για πρώτη φορά μαζί της, με τον Stock να στιχουργεί εμπνεόμενος από αναφορές της Fox για την προσπάθειά της να απεξαρτηθεί από τη μανατζερική ανάμειξη του πατέρα της. Εν τέλει, οι επιδόσεις του άλμπουμ δεν έδειξαν καταλυτική βοήθεια από το Nothing’s Gonna Stop Me Now, ωστόσο το συγκεκριμένο lead single κατάφερε να μπει στο top 10 των βρετανικών charts (8ο) και να τα πάει ακόμη καλύτερα σε άλλες χώρες.

26. Cyndi Lauper – Girls Just Want to Have Fun (1983)

Βρέθηκε στο peak της καριέρας της ήδη από το δισκογραφικό ντεμπούτο της ως solo καλλιτέχνις, κατορθώνοντας να γίνει η πρώτη τραγουδίστρια της οποίας -τα πρώτα- τέσσερα singles από το παρθενικό studio album της, She’s So Unusual, ανέβηκαν στο top 5 των αμερικανικών charts, χαρίζοντάς της -και όχι μόνο γι’ αυτό- το βραβείο Grammy Best New Artist. Ο δίσκος τα πήγε ασύλληπτα καλά, με τις πωλήσεις του να υπερβαίνουν τα 16 εκ. παγκοσμίως! Στην Αμερική αναρριχήθηκε έως το no. 4, ωστόσο ακόμη σημαντικότερο είναι ότι έγινε τέσσερεις φορές φορές πλατινένιος μέσα σε ενάμιση χρόνο(!) και ακόμη δύο έως τα τέλη της επόμενης δεκαετίας.

Το συγκεκριμένο τραγούδι γράφτηκε και ηχογραφήθηκε το 1979 από τον Robert Hazard, έχοντας πολύ πιο rock χαρακτηριστικά, εν τούτοις η version της Cyndi Lauper ήταν αυτή που έκανε διάσημο τόσο το κομμάτι όσο και την ίδια. Η τελευταία μάλιστα τροποποίησε κάποιους από τους αρχικούς στίχους, προκειμένου να ανταποκρίνονται σε γυναικεία οπτική. Ως lead single που κυκλοφόρησε ένα μήνα πριν από το άλμπουμ, το Girls Just Want to Have Fun αποδείχθηκε το δημοφιλέστερο τραγούδι στην καριέρα της Lauper, έγινε πλατινένιο στην Αμερική μέσα σε δύο χρόνια, ενώ από το 2019 θεωρείται το ίδιο και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Σε αμφότερες τις χώρες ανέβηκε έως το no. 2, επίδοση που στην Αγγλία παρέμεινε η καλύτερή της. Ένα τραγούδι-σύμβολο της γυναικείας απελευθέρωσης και της ισότητας των δύο φύλων, το βίντεο του οποίου καταλαμβάνει την 4η θέση μεταξύ των κομματιών της λίστας μας, καθώς οι προβολές του στο YouTube αγγίζουν το 1,1 δις!

25. Phil Collins – Sussudio (1985)

Πρόκειται για έναν εκ των σπουδαιότερων καλλιτεχνών που έχει αναδείξει το Ηνωμένο Βασίλειο, κι αυτό οριοθετεί από μόνο του κάθε περαιτέρω συζήτηση. Το No Jacket Required, τρίτο studio album του Phil Collins, τον ανέβασε στην κορυφή του κόσμου, μαρτυρώντας για μία ακόμη φορά το πραγματικό μέγεθός του και έχοντας απευθυνθεί από το ξεκίνημα της προσωπικής του διαδρομής σε μια σαφώς ευρύτερη κλίμακα κόσμου σε σχέση με την ταυτότητα των «τεράστιων» Genesis. Ο δίσκος είναι ένας από τους κορυφαίους όλων των εποχών σε πωλήσεις, οι οποίες υπολογίζονται άνω των 25 εκ. παγκοσμίως! No. 1 σε όλο τον πλανήτη, εκτός από την… Αυστρία, παρέμεινε στην κορυφή των αμερικανικών charts για επτά μη συνεχόμενες εβδομάδες, ενώ στα βρετανικά για πέντε διαδοχικές. Στις Η.Π.Α. αναδείχθηκε πεντάκις platinum μέσα σ’ ένα χρόνο και άλλες επτά μέχρι το 2001(!), λαμβάνοντας τη σχετική πιστοποίηση ως diamond! Στην Αγγλία έγινε έξι φορές πλατινένιο εντός τετραετίας και στη Γερμανία τρεις συνολικά.

Το Sussudio κυκλοφόρησε ως lead single ένα μήνα πριν από το άλμπουμ, αλλά δε φάνηκε να συγκινεί ιδιαίτερα τους Βρετανούς (12ο), σε αντίθεση με το One More Night που ακολούθησε (no. 1). Τα δύο τραγούδια κυκλοφόρησαν με αντίστροφη σειρά στις Ηνωμένες Πολιτείες, αμφότερα ανέβηκαν στην κορυφή, ενώ το Sussudio έγινε χρυσό το 1990. Μια από τις κριτικές που ασκήθηκαν στον Collins ήταν ότι το κομμάτι θυμίζει αρκετά το 1999 του Prince (1982), ομοιότητα την οποία ο ίδιος δεν αρνήθηκε ποτέ, αντιθέτως, παραδέχτηκε τότε ότι είναι ένα από τα αγαπημένα του τραγούδια και πήρε το τέμπο του. Η δε προσθήκη τόσο του μπάσου όσο και των πνευστών, άλλαξε ακόμη περισσότερο το τελικό αποτέλεσμα. Εν ολίγοις: “Just say the woOOORD”!

24. Whitney Houston – I Wanna Dance with Somebody (Who Loves Me) [1987]

Δίπλα στο όνομά της πρέπει μόνο η λέξη «φαινόμενο». Κατέκτησε τον κόσμο ήδη από το ξεκίνημά της εν έτει 1985 και εξακολούθησε να κάνει πράγματα και θαύματα μέχρι τον πρόωρο θάνατό της από ένα συνδυασμό παραγόντων το 2012, σε ηλικία μόλις 48 ετών. Οι συνολικές πωλήσεις της υπολογίζονται σε περισσότερα από 200 εκ. παγκοσμίως(!), ενώ το self-title album στο ντεμπούτο της πούλησε περισσότερα από 22 εκ. αντίτυπα! Πολύ κοντά κινήθηκε και το δεύτερο, το Whitney, υπερβαίνοντας τα 20 εκ.! Ο δίσκος έγινε no. 1 σχεδόν σε όλο τον κόσμο, με ασήμαντες εξαιρέσεις, παραμένοντας στην κορυφή των βρετανικών charts επί έξι εβδομάδες και των αμερικανικών για έντεκα συνεχόμενες(!), ενώ την προηγούμενη χρονιά είχαν προηγηθεί οι συνολικά 14 του album Whitney Houston! Το… sequel ξεκίνησε ως έξι φορές πλατινένιο σε Η.Π.Α. και Αγγλία μέσα στον πρώτο χρόνο, ωστόσο από το 2020 θεωρείται το δεύτερο διαμαντένιο της Αμερικανίδας τραγουδίστριας στη χώρα της (10 εκ.), έχοντας προσθέσει εν τω μεταξύ ακόμη μία πλατίνα στο Μεγάλο Νησί.

Συνεχίζοντας ένα σερί που έτρεχε από τον πρώτο δίσκο της, το I Wanna Dance with Somebody (Who Loves Me) έγινε για δύο εβδομάδες -ως lead single του Whitney– το τέταρτο κατά σειρά no. 1 της Houston στην εγχώρια αγορά σε σύνολο επτά(!), κατέχοντας έκτοτε το σχετικό ρεκόρ. Σε συνδυασμό με τα επόμενα τρία, η ερμηνεύτρια έγινε η πρώτη που κατόρθωσε να έχει τέσσερα no. 1 τραγούδια από το ίδιο άλμπουμ! Το συγκεκριμένο παρέμεινε επίσης στην κορυφή των βρετανικών charts για 15 μέρες, ενώ πιστοποιήθηκε άμεσα ως πλατινένιο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Από το 2022, ωστόσο, θεωρείται πλέον έξι φορές platinum και τρεις στη Μεγάλη Βρετανία! Το I Wanna Dance with Somebody (Who Loves Me) κατατάσσεται στην τέταρτη θέση των κορυφαίων hits της Αμερικής για το 1987 και την τρίτη εκείνων της Αγγλίας. Έγινε γενικότερα η μεγαλύτερη επιτυχία της Whitney Houston και παρέμεινε έτσι μέχρι τον ερχομό του «θηριώδους» I Will Always Love You (1992). Το τελευταίο θα αποτελούσε νέα εκτέλεση του από το 1974 υπέροχου τραγουδιού της μοναδικής Dolly Parton, για τις ανάγκες πλέον του soundtrack της ταινίας Bodyguard, στην οποία, πλάι στον Kevin Costner, συμπρωταγωνίστησε η ίδια η Whitney Houston, στο κινηματογραφικό ντεμπούτο της. Το soundtrack θα γινόταν το τρίτο μεγαλύτερο σε πωλήσεις άλμπουμ όλων των εποχών(!), με περισσότερα από 45 εκ. αντίτυπα… αλλά ήδη ξεφύγαμε!

23. James Brown – Living In America (1985)

Βάσει συνολικών επιδόσεων, έγινε το μεγαλύτερο hit του σπουδαίου δημιουργού και ερμηνευτή, υπερβαίνοντας ακόμη και το all-time classic It’s a Man’s Man’s Man’s World (1966), το οποίο ωστόσο παραμένει διαχρονικότερο, όπως επίσης το I Got You (I Feel Good) [1965]. Ο -θεωρούμενος ως- ιδρυτής της funk τραγούδησε το Living in America για το soundtrack της ταινίας Rocky IV, όπου και ακούστηκε για πρώτη φορά, πριν κυκλοφορήσει ως το δεύτερο single του άλμπουμ μετά από ένα μήνα και συμπεριληφθεί επίσης στον… 53ο προσωπικό του δίσκο(!), το Gravity, σε μια μεγαλύτερη version πλέον, την αμέσως επόμενη χρονιά. Αποδείχθηκε μάλιστα το πρώτο και τελευταίο τραγούδι του James Brown εντός του top 10 των βρετανικών charts (5ο), ενώ στις Η.Π.Α. έφτασε έως την τέταρτη θέση.

22. Rockwell – Somebody’s Watching Me (1984)

Τι μπορεί να συμβεί όταν πατέρας σου είναι ο Mr. Motown και παιδικός σου φίλος ο Michael Jackson; Απλούστατα, να σου κάνει… φωνητικά ο «Βασιλιάς της Pop» και το τραγούδι σου να γίνει επιτυχία! Από τη μία υπήρχε η προσπάθεια του ίδιου του δημιουργού να αποκρύψει την ταυτότητά του, προκειμένου να μη θεωρηθεί ότι ξεκινά καριέρα με «τις πλάτες» του μπαμπά, κάνοντας έτσι ντεμπούτο με το καλλιτεχνικό όνομα Rockwell, και έχοντας «δέσει» μάλιστα την υλοποίηση του project εν αγνοία του πατέρα του σε πρώτη φάση. Από την άλλη υπήρχε η προκατάληψη -ή διορατικότητα;- του ιδρυτή της θρυλικής δισκογραφικής, Berry Gordy, ότι «δεν κάνει γι’ αυτή τη δουλειά το παιδί», ο οποίος εν τω μεταξύ είχε πετάξει τον γιο του απ’ το σπίτι, λόγω κακής συμπεριφοράς! Όλα αυτά είχαν ως συνέπεια να  δρομολογηθούν τα πράγματα υπό συγκεκριμένες συνθήκες, σίγουρα όχι τις πλέον ευνοϊκές, ενώ ο κατά κόσμον Kennedy William Gordy φιλοξενούταν προσωρινά από την πρώην… μητριά του! Μύλος! Γενικά, οι στίχοι του τραγουδιού μόνο άσχετοι δεν ήταν με την πνευματική κατάσταση και ψυχική ισορροπία του τότε 19χρονου στιχουργού και συνθέτη.

Γνώμη και συναισθήματα του… πατρός Gordy άλλαξαν ριζικά έναντι του γιου του όταν άκουσε εν τέλει το τραγούδι, που του το πήγε μάλιστα η ίδια η παραγωγός και πρώην γυναίκα του, Ray Singleton, συνειδητοποιώντας βεβαίως ότι η φωνή που δεσπόζει στη μόνιμη επωδό είναι αυτή του Michael Jackson! Ο τελευταίος είχε παρουσιάσει το… Thriller την προηγούμενη χρονιά, ενώ για λογαριασμό της Motown είχε να ηχογραφήσει από το 1975, καθώς έκτοτε μεταπήδησε στην Epic. Το Somebody’s Watching Me κυκλοφόρησε ως lead single 15 μέρες πριν από την παρουσίαση του ομότιτλου άλμπουμ, αποτελώντας την μοναδική επιτυχία του Rockwell. Ο δίσκος σκαρφάλωσε έως τη 15η θέση στις Η.Π.Α., ενώ το τραγούδι έγινε άμεσα χρυσό (και για δεύτερη φορά το 2012), ανεβαίνοντας έως το no. 2 αλλά και την έκτη θέση στα βρετανικά charts. Μέσα στα επόμενα δύο χρόνια ο Kennedy Gordy κυκλοφόρησε δύο ακόμη τελευταίους δίσκους, η εμπορική αποτυχία των οποίων ήρε και την… αποδοχή του πατέρα του.

21. Michael Jackson – Smooth Criminal (1987)

Ένα τραγούδι-σταθμός στην pop κουλτούρα, εμβληματικό στη διαδρομή του κορυφαίου pop star όλων των εποχών, αν και το δεύτερο δεν αποτελεί είδηση, καθώς υπήρχαν ουκ ολίγα τέτοια· κι όλα αυτά, ακόμη κι αν το Smooth Criminal στον καιρό του απείχε πολύ από το να χαρακτηριστεί ένα από τα μεγαλύτερα hits του Bad, έβδομου studio album του Michael Jackson. Σήμερα όμως λογίζεται από τα δημοφιλέστερα του ασύγκριτου καλλιτέχνη, συμπληρώνοντας επίσης την πεντάδα των κορυφαίων σε προβολές βίντεό του στο YouTube, ενώ είναι πρώτο μεταξύ των κομματιών του συγκεκριμένου δίσκου (751 εκ.). Και υπάρχει καλός λόγος γι’ αυτό: το ίδιο το 9,5 λεπτών βίντεο είναι εκπληκτικό σε σύλληψη -που ανήκει στον χορογράφο και σκηνοθέτη Vincent Paterson, του οποίου τη γνώμη ζήτησε εξ αρχής ο Jackson- και υλοποίηση, ενώ αυτά που κάνει ο Michael ανά δευτερόλεπτο είναι αδιανόητα, εισάγοντας ως επιστέγασμα την παγκοσμίως γνωστή φιγούρα του στην οποία από στάση προσοχής γέρνει αλύγιστα το σώμα του 45 μοίρες προς τα εμπρός και το επαναφέρει με τον ίδιο τρόπο!

Το Bad κυκλοφόρησε πέντε χρόνια μετά τον… Τιτάνα που εξαπέλυσε ο Jackson, και μόνο… κακό δεν το λες! Γράφοντας ιστορία με το ακατάρριπτο ρεκόρ των πέντε no. 1 τραγουδιών στα αμερικανικά charts, όλα στο top 5 και των βρετανικών, το άλμπουμ αναδείχθηκε εκ των κορυφαίων σε πωλήσεις όλων των εποχών (άνω των 35 εκ. παγκοσμίως!)… αλλά δεύτερο στην προσωπική συλλογή του «βασιλιά»! Παραμένοντας στην κορυφή των δύο χωρών επί έξι και πέντε συνεχόμενες εβδομάδες αντίστοιχα, είναι ελάχιστες εκείνες στις οποίες δεν πιστοποιήθηκε πλατινένιο, και μάλιστα πολλαπλά κατά κανόνα. Μέσα σ’ ένα χρόνο έγινε οκτώ φορές platinum στην Αγγλία και έξι στην Αμερική(!), ενώ στην πορεία του χρόνου αναγνωρίστηκε ως diamond και στις δύο περιπτώσεις (1991 και 2017), όντας πλέον 14 και 11 φορές πλατινένιο αντίστοιχα, μέχρι σήμερα! Μέσα σ’ όλα αυτά, το Smooth Criminal -που κυκλοφόρησε ως όγδοο single, 15 μήνες μετά το release του Bad(!)- το λες και… «αποτυχία»(!), τηρουμένων των αναλογιών, καθώς μπήκε απλώς στο top 10 των Η.Π.Α. (7ο) και του Ηνωμένου Βασιλείου (8ο). Έχοντας όμως ισχυροποιηθεί σημαντικά στην εποχή της ψηφιοποίησης, από το 2018 θεωρείται δις platinum στην πρώτη περίπτωση και platinum από το 2020 στη δεύτερη.

Intermezzo No.1. Guru Josh – Infinity (1989)

Μπορεί οι νεότεροι να το έμαθαν μέσα από το εξαιρετικό remix του 2008, που σημείωσε και τη μεγαλύτερη επιτυχία, ωστόσο το αυθεντικό Infinity κυκλοφόρησε ως single δύο εβδομάδες πριν εκπνεύσει η δεκαετία του ’80! Αυτό ήταν και το μοναδικό hit του Βρετανού Guru Josh, ο οποίος κατά το επόμενο έτος συμπεριέλαβε το κομμάτι στο ομότιτλο, πρώτο και τελευταίο studio album του. Το single μπήκε στο top 10 σχεδόν κάθε ευρωπαϊκής χώρας, ενώ στη Μεγάλη Βρετανία ανέβηκε έως την πέμπτη θέση. Το σήμα κατατεθέν του τραγουδιού παραμένει βεβαίως το χαρακτηριστικό riff που παίζει το σαξόφωνο του Ben Castle, καταλαβαίνοντας άπαντες άμεσα περί τίνος πρόκειται.

20. Chris Isaak – Wicked Game (1989)

Διατέθηκε ως single ένα μήνα μετά την κυκλοφορία του Heart Shaped World, τρίτου studio album του καλλιτέχνη, και εξελίχθηκε στο μεγαλύτερο hit της καριέρας του, κάτι που δε συνέβη από την πρώτη στιγμή. Μεσολάβησε ένας χρόνος έως ο one-of-a-kind σκηνοθέτης David Lynch να επιλέξει μια ορχηστρική version του τραγουδιού στην ταινία Wild at Heart, με πρωταγωνιστές τον Nicolas Cage και το “tidbit”, τη Laura Dern, προκειμένου το Wicked Game να αρχίσει να αναδεικνύεται. Σ’ αυτό συνέβαλε ο Lee Chesnut, μουσικός διευθυντής αμερικανικού ραδιοφωνικού σταθμού, ο οποίος τύχαινε να είναι λάτρης του Lynch, αγάπησε το τραγούδι κι άρχισε να το επαναλαμβάνει στον αέρα. Στην Αμερική το άλμπουμ έμελλε να είναι το μοναδικό του Καλιφορνέζου δημιουργού που θα έμπαινε στο top 10, ανεβαίνοντας έως την έβδομη θέση. Το 1991 έγινε το παρθενικό… εντός έδρας πλατινένιο του, και για δεύτερη φορά μετά από πέντε χρόνια.

Στις αρχές του 1991 κυκλοφόρησε αποκλειστικά σε Ευρώπη και Αυστραλία το Wicked Game, ο πρώτος συλλεκτικός δίσκος του καλλιτέχνη, με τραγούδια από τα τρία studio albums του έως τότε. Ο συγκεκριμένος ανέβηκε έως το no. 3 στην Αγγλία, έγινε εντός μηνών ο πρώτος και τελευταίος πλατινένιος του Isaak εκεί, και για δεύτερη φορά το 2009. Ως προς το υπέροχο ομώνυμο τραγούδι, είναι η επιτομή της ερωτικής μπαλάντας και τελικά απογοήτευσης, ενώ το συνοδευτικό βίντεο ο ορισμός του αισθησιασμού στην πλέον καλλιτεχνική έκφανσή του, με τη συμμετοχή της πανέμορφης 22χρονης Δανής Helena Christensen. Η ονειρική κιθάρα του James Calvin Wilsey μαγεύει, η σαγηνευτική φωνή του Chris Isaak ταξιδεύει και το Wicked Game χαράσσεται παντοτινά στην καρδιά μας. Μέχρι σήμερα παραμένει το μοναδικό του Αμερικανού στο top 10 είτε των εγχώριων είτε των βρετανικών charts, έχοντας ανέβει έως το no. 6 στην πρώτη περίπτωση και έως το no. 10 στη δεύτερη.

19. Roxette – Listen to Your Heart (1988)

Παρουσιάστηκε ένα μήνα προ του Look Sharp!, ως δεύτερο single του άλμπουμ, ωστόσο σε πρώτη φάση πέρασε σχεδόν απαρατήρητο. Αυτό άλλαξε όταν επανακυκλοφόρησε την επόμενη χρονιά ως double A-side μαζί με το Dangerous, και πλέον έγινε πολύ μεγάλη επιτυχία, όντας το δεύτερο no. 1 του δίσκου στα αμερικανικά charts, ενώ στη Μεγάλη Βρετανία σκαρφάλωσε έως την έκτη θέση. Μια δυναμική μπαλάντα του σουηδικού γκρουπ,  με την οποία ξεπέρασαν σε πρωτιές στις Η.Π.Α. τους συμπατριώτες τους, ABBA, πολύ-πολύ νωρίς… ενώ θα υπήρχε και συνέχεια. Δυστυχώς, ο θάνατος της Marie Fredriksson το 2019 σε ηλικία μόλις 61 ετών, μετά από 17χρονη μάχη με τον καρκίνο του εγκεφάλου, διέκοψε βίαια τη δισκογραφική παραγωγή των Roxette, οι οποίοι είχαν επανέλθει δυναμικά κατά τη δεκαετία του ’10, με τρία studio albums έως το 2016.

18. Foreigner – I Want to Know What Love Is (1984)

Η αμερικανική ροκ μπάντα είχε ήδη μια εντυπωσιακά επιτυχημένη παρουσία από το ξεκίνημά της το 1977, ωστόσο μόλις από το… 4, το τέταρτο studio album της, εν έτει 1981, κατόρθωσε να διεισδύσει ουσιαστικά και στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Στο επίπεδο αυτό η συνέχεια ήταν ανάλογη και με τον πέμπτο δίσκο των Foreigner, Agent Provocateur, όντας ο μόνος που αναρριχήθηκε στην κορυφή των βρετανικών charts (για τρεις εβδομάδες) και έγινε άμεσα πλατινένιος, ενώ στις Η.Π.Α. έφτασε έως το no. 4, παρότι πιστοποιήθηκε δις platinum μέσα σε μήνες και άλλη μία φορά το 2000. Το συγκεκριμένο τραγούδι κυκλοφόρησε ως lead single ένα μήνα πριν από το άλμπουμ και εξελίχθηκε στο μεγαλύτερο hit της μπάντας, μπαίνοντας στο top 10 της συντριπτικής πλειοψηφίας των χωρών. Κυρίως, όμως, έγινε το μοναδικό no. 1 των Foreigner τόσο στην Αμερική (για δύο εβδομάδες) όσο και στην Αγγλία (για τρεις εβδομάδες), άμεσα χρυσό αμφοτέρως, ενώ από το 2014 δις πλατινένιο στην πρώτη περίπτωση και πλατινένιο από το 2020 στη δεύτερη. Το 1985 σκαρφάλωσε στην τέταρτη θέση μεταξύ των κορυφαίων hits της Αμερικής!

17. Starship – Nothing’s Gonna Stop Us Now (1987)

Μετά από διάφορα ζητήματα νομικής φύσεως, που περιλάμβαναν και μια αλλαγή ονόματος, σ’ αυτό με το οποίο έγιναν τελικά πιο δημοφιλείς, τα τότε μέλη της μπάντας -από τις δεκάδες που παρήλασαν- είχαν το μεγαλύτερό τους hit στο No Protection, δεύτερο studio album τους, δύο χρόνια μετά το προηγούμενο. Το τραγούδι κυκλοφόρησε ως lead single πέντε μήνες προ του δίσκου, ενώ ενδιάμεσα ακούστηκε και στην ταινία Mannequin. Η επιτυχία του ήταν εντυπωσιακή, καθώς αναδείχθηκε για τέσσερεις εβδομάδες το μοναδικό no. 1 των Starship στην Αγγλία, όντας άμεσα χρυσό και από το 2020 πλατινένιο. Στην Αμερική έμελλε να είναι για δύο εβδομάδες το τρίτο και τελευταίο no. 1 της μπάντας και χρυσό εντός διετίας. Οι στίχοι του Nothing’s Gonna Stop Us Now, όπως έχει σημειώσει ο Albert Hammond, ο οποίος τους υπογράφει, αφορμώνται από την οριστικοποίηση του διαζυγίου με την πρώην γυναίκα του, που του έδωσε το δικαίωμα να παντρευτεί την επί επτά χρόνια σύντροφό του. Έγινε το δεύτερο μεγαλύτερο hit του Ηνωμένου Βασιλείου για το 1987, ενώ συμπλήρωσε την αντίστοιχη πεντάδα στις Η.Π.Α.!

16. Tina Turner – The Best (1989)

Το τραγούδι είχε κυκλοφορήσει ένα χρόνο νωρίτερα με τη φωνή της Ουαλής Bonnie Tyler, ως lead single για το έβδομο studio album της, ωστόσο απέτυχε… εντυπωσιακά να γίνει hit οπουδήποτε, πέρα από ένα top 10 στη… Νορβηγία. Η ολόφρεσκη version της Tina Turner ήταν εκείνη που το απογείωσε, καθιστώντας το ένα από τα πολύ κλασικά κομμάτια της δεκαετίας. Συνεπώς, το αποτέλεσμα ήταν εντελώς διαφορετικό, αλλά η αφετηρία ίδια: Η Αμερικανίδα τραγουδίστρια το παρουσίασε ως lead single 20 μέρες πριν από την κυκλοφορία του έβδομου δίσκου της, Foreign Affair. Το άλμπουμ έκανε κακό πλασάρισμα στα αμερικανικά charts (no. 31), ενώ τα δύο προηγούμενα είχαν ανέβει στην τρίτη και τέταρτη θέση κατά σειρά. Αυτό δε θα ήταν αξιοσημείωτο, αν την ίδια στιγμή δε γινόταν το μοναδικό no. 1 της Turner στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου και τα δύο προηγούμενα είχαν πάει επίσης εξαιρετικά (no. 2 αμφότερα). Μέσα σε δύο χρόνια το άλμπουμ έγινε πεντάκις πλατινένιο στην Αγγλία(!) και συνολικά δύο στη Γερμανία μεταξύ άλλων χωρών, ενώ χρυσό στις Η.Π.Α.. Το ίδιο το τραγούδι αναρριχήθηκε έως το no. 5 στο Μεγάλο Νησί, κινούμενο σε ανάλογα επίπεδα στις περισσότερες χώρες. Η Bonnie Tyler σχολίασε ότι η εκτέλεση της συναδέλφου της ήταν διαφορετική και πολύ καλύτερη, ωστόσο αποκατέστησε την αυτοπεποίθησή της ότι ξέρει να επιλέγει τα σωστά κομμάτια για τους δίσκους της.

15. Wham! – Careless Whisper (1984)

Κυκλοφόρησε ως δεύτερο single, τέσσερεις μήνες πριν από το album Make It Big, ενώ βαθμιαία άρχισε να προωθείται με το όνομα του George Michael, όταν σύντομα κατέστη σαφές ότι είναι εκείνος που θα ακολουθήσει solo καριέρα. Το υπέροχο riff που παίζει στο σαξόφωνο ο Steve Gregory είναι οπωσδήποτε το σημείο αναφοράς του τραγουδιού. Η ιστορία των στίχων που έγραψε ο Michael παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς αφορά μια περιπέτεια της εφηβικής του ηλικίας, όταν είχε σχέση με δύο κοπέλες συγχρόνως, εκ των οποίων η δεύτερη ήταν ένας ανεκπλήρωτος παιδικός του έρωτας, ενώ οι αδερφές του τον επέπλητταν καθώς συμπαθούσαν πραγματικά την πρώτη. Στον πυρήνα βρίσκεται και αποτυπώνεται ανάγλυφα η βαθιά μεταμέλειά του για τη συμπεριφορά του απέναντι στο πρώτο κορίτσι, με το οποίο συνήθιζαν να χορεύουν πολύ, και αφορά το υποθετικό σενάριο κατά το οποίο μάθαινε την αλήθεια, κάτι που δε συνέβη ποτέ: “I’m never gonna dance again / Guilty feet have got no rhythm / Though it’s easy to pretend / I know you’re not a fool. / Should’ve known better than to cheat a friend / And waste a chance that I’ve been given / So I’m never gonna dance again / The way I danced with you”.

Η επιτυχία του Careless Whisper ήταν σαρωτική παγκοσμίως. Διατηρήθηκε για τρεις εβδομάδες στην κορυφή των βρετανικών και αμερικανικών charts, έγινε άμεσα πλατινένιο στην πρώτη περίπτωση και από το 1992 στη δεύτερη, ανέβηκε στο top 3 των περισσότερων χωρών, ενώ οι πωλήσεις του single ξεπέρασαν τα 6 εκ.! Το 1984 συμπλήρωσε την πεντάδα των κορυφαίων hits της Αγγλίας, την επόμενη χρονιά αναδείχθηκε no. 1 των Ηνωμένων Πολιτειών(!), ενώ και η τρίτη θέση ανήκε στους Wham! με το Wake Me Up Before You Go-Go!

14. Phil Collins – Another Day In Paradise (1989)

Αγγίζοντας ζητήματα ευρύτερου κοινωνικού ενδιαφέροντος, τo …But Seriously είναι το άλμπουμ του καλλιτέχνη που έγινε no. 1 όπου υπάρχει… ανθρώπινη γλώσσα! Τέσσερα χρόνια μετά την τελευταία φορά, ο Phil Collins επανήλθε με τον τέταρτο προσωπικό δίσκο του, ο οποίος μπορεί παγκοσμίως να μην έκανε τις απίστευτες πωλήσεις του προκατόχου του, αλλά συνέχισε επάξια την -κάτι παραπάνω από- χρυσή περίοδο του δημιουργού. Το άλμπουμ παρέμεινε συνολικά επί τέσσερεις εβδομάδες στην κορυφή των αμερικανικών charts και επί 15 στη Μεγάλη Βρετανία(!), και ήταν ο τρόπος με τον οποίο πέρασε αφενός στην ιστορία η δεκαετία του ’80, ξεκίνησε αφετέρου η δεκαετία του ’90 στις δύο χώρες. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι 15 εβδομάδες στην κορυφή του Νησιού ήταν επίδοση-ρεκόρ για μεμονωμένο καλλιτέχνη τότε. Στο παρελθόν, ο μόνος που τα είχε πάει ακόμη καλύτερα ήταν ο Elvis Presley, και μάλιστα δύο φορές (22 και 18 εβδομάδες αντίστοιχα), με τα soundtracks των ταινιών G.I. Blues (1960) και Blue Hawaii (1961), στις οποίες και πρωταγωνίστησε. Μέσα στον πρώτο χρόνο το …But Seriously πιστοποιήθηκε οκτώ φορές πλατινένιο στην Αγγλία(!) συν ακόμη μία το 2016, ενώ στην Αμερική τρεις συν μία το 1994.

Το Another Day In Paradise κυκλοφόρησε ως lead single δύο εβδομάδες πριν από το album και λογίζεται δικαίως μέσα στο top 5 των επιτυχιών της solo καριέρας του Collins. Στην Αγγλία ανέβηκε έως τη δεύτερη θέση, ενώ στις Ηνωμένες Πολιτείες έγινε το έβδομο και τελευταίο no. 1 του, παραμένοντας στην κορυφή για τέσσερεις εβδομάδες, περισσότερο από κάθε άλλο τραγούδι του. Ο καλλιτέχνης εμπνέεται στιχουργικά και θέτει τον προβληματισμό από εικόνες που αντικρίζουμε όλοι όταν περπατάμε στο δρόμο, προσποιούμενοι πολλές φορές ότι δεν είδαμε, δεν ακούσαμε, δεν καταλάβαμε ή που απλώς αγνοήσαμε, εικόνες οι οποίες στην περίπτωσή του ενισχύθηκαν ως αντίφαση όταν τις συνάντησε μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά από το Καπιτώλιο της Ουάσιγκτον. Θίγει έτσι με ευαισθησία το πανανθρώπινο ζήτημα της αστεγίας, που αφορά κυρίως και κατ’ εξοχήν όσους θεωρούν ότι δεν τους αφορά καθόλου. Παρά ταύτα το τραγούδι δέχτηκε αντικρουόμενες κριτικές, εκ των οποίων οι αρνητικές καταλόγιζαν στον Phil Collins υποκριτική στάση και διάθεση εμπορευματοποίησης του προβλήματος για ίδιον όφελος. Η λεπτομέρεια είναι ότι ο ίδιος, μέσα από τους στίχους του, δε δηλώνει ποτέ αθώος… Το single έγινε χρυσό μόλις το 2022 στη Μεγάλη Βρετανία, αλλά άμεσα στις Η.Π.Α., στις οποίες μάλιστα αναδείχθηκε έβδομο μεταξύ των κορυφαίων hits της χρονιάς για το 1990.

13. Tina Turner – We Don’t Need Another Hero (Thunderdome) [1985]

Ως lead single κυκλοφόρησε ένα μήνα πριν από το soundtrack της ταινίας Mad Max Beyond Thunderdome, τελευταίας της σχετικής τριλογίας, στην οποία η Tina Turner συμπρωταγωνίστησε στο πλευρό του Mel Gibson. Το κομμάτι αποδείχθηκε ιδιαίτερα επιτυχημένο, καθώς αναρριχήθηκε έως τη δεύτερη θέση στην Αμερική, την τρίτη στην Αγγλία αλλά και στο top 3 των περισσοτέρων χωρών. Ο ίδιος ο τίτλος του τραγουδιού συνιστά μια πολύ χαρακτηριστική μουσική φράση στη διαδρομή της κορυφαίας ερμηνεύτριας, ενώ η εκρηκτική φωνή της χαρίζει ένα αξιομνημόνευτο αποτέλεσμα.

12. Bonnie Tyler – Total Eclipse of the Heart (1983)

Βρέθηκε στο peak της καριέρας της όταν κυκλοφόρησε το Faster Than the Speed of Night, τέταρτο studio album της, στην πρώτη δισκογραφική δουλειά της υπό τη σκέπη της CBS/Columbia και τη συνεργασία της με τον παραγωγό Jim Steinman, ο οποίος μάλιστα έγραψε και το συγκεκριμένο τραγούδι. Ο δίσκος είναι ο μοναδικός της Bonnie Tyler που αναρριχήθηκε στην κορυφή της Μεγάλης Βρετανίας και μπήκε στο top 5 των αμερικανικών charts (4η θέση), ενώ στη δεύτερη περίπτωση έγινε άμεσα πλατινένιος. Το Total Eclipse of the Heart κυκλοφόρησε ως lead single δύο μήνες πριν από το άλμπουμ και αποδείχθηκε το μεγαλύτερο hit στη διαδρομή της Ουαλής ξανθιάς με τα πανέμορφα γαλανά μάτια και τη χαρακτηριστική βραχνάδα της φωνής της. Μεταξύ αρκετών ακόμη χωρών, είναι το μοναδικό no. 1 της τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στο Ηνωμένο Βασίλειο, παραμένοντας στην κορυφή επί τέσσερεις και δύο εβδομάδες αντίστοιχα. Έγινε άμεσα χρυσό και στις δύο περιπτώσεις, ενώ αμφοτέρως λογίζεται platinum από το 2001 και το 2019, κατά σειρά. Ακόμη περισσότερο, το τραγούδι κατατάσσεται ως το έκτο μεγαλύτερο hit του 1983 στις Η.Π.Α., κάτω από το Beat It του Michael Jackson(!) και πάνω από το Maneater των Daryl Hall και John Oates, ενώ στο Μεγάλο Νησί συμπληρώνει το αντίστοιχο top 5. Μια υπέροχη, δυναμική μπαλάντα, της οποίας η μελωδία αλλά και η ίδια η Bonnie Tyler παραπέμπουν σε διαδοχικές ηφαιστειακές εκρήξεις με ενδιάμεσες παύσεις.

11. Phil Collins – Against All Odds (Take a Look at Me Now) [1984]

Πρόκειται για ένα ακόμη τραγούδι του Collins, το οποίο εμπνέεται από το διαζύγιο με την πρώτη γυναίκα του, το 1980, προσαρμοσμένο πλέον στις ανάγκες της ταινίας. Ανοίγει το soundtrack της ομότιτλης ταινίας με πρωταγωνιστές τη Rachel Ward, τον Jeff Bridges και τον James Wood, ως η μοναδική, αλλά κορυφαία συνεισφορά του καλλιτέχνη στο άλμπουμ. Ως lead single, το Against All Odds υπήρξε κατά χρονική σειρά το τρίτο μεγάλο hit του Phil Collins σε προσωπικό επίπεδο μετά το θρυλικό In the Air Tonight (1981) και την επανεκτέλεση του από το 1966 You Cant’t Hurry Love των Supremes (1982). Ήταν όμως συγχρόνως η πρώτη σπουδαία επιτυχία του στην Αμερική με original κομμάτι και μάλιστα το παρθενικό του no. 1. Πέραν αυτών, το τραγούδι ήταν υποψήφιο για Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα, αλλά έχασε δις από το I Just Called To Say I Love You του -ομολογουμένως «τεράστιου»- Stevie Wonder για την ταινία The Woman in Red, που το λες και… αδικία στην περίπτωση αυτή.

Γενικότερα, η όλη διαδικασία της απονομής των Oscars εκείνης της χρονιάς ήταν… αποθαρρυντική, αν όχι εχθρική προς τον Βρετανό -σχεδόν νεοεισαγόμενο σε αμερικανικό έδαφος, από άποψη επιτυχίας- solo artist, καθώς δεν του επετράπη καν να ερμηνεύσει την υπέροχη αυτή ερωτική μπαλάντα του, σε αντίθεση με άλλους υποψηφίους συναδέλφους του και όχι μόνο. Αντ’ αυτού, η παραγωγή αποφάσισε να ανεβάσει επί σκηνής τη χορεύτρια και ηθοποιό Ann Reinking, η οποία έκανε μια εντελώς ανέμπνευστη ερμηνεία… σχεδόν εξ ολοκλήρου με… lip sync(!), πλαισιώνοντας το ακραία κωμικοτραγικό σκηνικό με ένα χορευτικό ντουέτο. Ανεξαρτήτως αυτών, μεταξύ των κορυφαίων hits της χρονιάς στις Η.Π.Α. το Against All Odds αναδείχθηκε πέμπτο, ενώ το… αντίπαλό του περιορίστηκε στην 25η θέση. Τέλος, έγινε άμεσα χρυσό στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ στην Αγγλία το 1988 και πλατινένιο από το 2022. Ο Phil Collins καταθέτει όλο του τον εαυτό μέσα σ’ αυτή τη μελωδία, και στη θέση της καρδιάς μας δε μπορεί ποτέ να υπάρξει “just an empty space”. Όχι, όσο η τελευταία του solo “Not Dead Yet” περιοδεία εξακολουθεί να είναι αλήθεια.

10. Barbra Streisand/Donna Summer – No More Tears (Enough Is Enough) [1979]

Με την υπογραφή των Paul Jabara και Bruce Roberts, το τραγούδι γράφτηκε για το… 21ο studio album της υπέροχης Barbra Streisand, που μετρούσε ήδη δέκα δίσκους στο top 10 των αμερικανικών charts(!), εκ των οποίων δύο πρώτες θέσεις. Το άλμπουμ λέγεται Wet, κι επειδή ο τίτλος κάθε τραγουδιού έπρεπε να παραπέμπει στο υγρό στοιχείο, ο αρχικός “Enough is Enough” εμπλουτίστηκε με έναν ακόμη στίχο. Παραγωγοί του τραγουδιού ήταν οι Giorgio Moroder και Gary Klein, με τον πρώτο να συνεργάζεται ήδη επί χρόνια με τη Donna Summer, και τον δεύτερο να έχει αντίστοιχο ρόλο στα δύο προηγούμενα άλμπουμ της Streisand, το πρώτο εκ των οποίων (Superman, 1977) είχε ανέβει στο no. 3 στην Αμερική. Ως ένα από τα δύο νέα tracks, η Summer συμπεριέλαβε την ίδια χρονιά μια extended version του κομματιού, που αγγίζει τα δώδεκα λεπτά, στη συλλογή On the Radio: Greatest Hits Volumes I & II, με επιτυχίες της από το 1975 και εξής.

Παρότι το No More Tears (Enough Is Enough) ξεκινά ως μια πολύ αργή μπαλάντα, γνώριμη του ήχου της Streisand, μετά τα πρώτα 100 δευτερόλεπτα μεταμορφώνεται σ’ ένα γρήγορο disco κομμάτι, χώρο με τον οποίο η ίδια δεν ήταν εξοικειωμένη. Το τελικό αποτέλεσμα βεβαίως δικαίωσε τους πάντες και το τραγούδι θεωρείται πλέον all-time classic, αν και ο αστερίσκος παρέμεινε: δεν το ερμήνευσαν ποτέ ζωντανά μαζί. Το Wet της Streisand μπήκε στο top 10 των Η.Π.Α. (7ο) και έγινε άμεσα πλατινένιο, ενώ χρυσό στην Αγγλία. Η μοναδική συνεργασία των δύο καλλιτεχνίδων έγινε πολύ μεγάλο hit, ανεβαίνοντας στην τρίτη θέση στη Μεγάλη Βρετανία, ενώ στην Αμερική παρέμεινε στην κορυφή για δύο εβδομάδες. Ήταν το τέταρτο no. 1 της Streisand σε σύνολο πέντε, ενώ το τέταρτο και τελευταίο της Summer, που είχε ήδη ακόμη δύο εντός του 1979! Ως lead single, το τραγούδι πιστοποιήθηκε άμεσα χρυσό στις Η.Π.Α., πλατινένιο από το 1997, και είναι εκείνο που μας αφιερώνουν όσοι κουράζονται με τους αριθμούς!

9. Michael Jackson – Thriller (1982)

Αν η έννοια του thriller ταυτίζεται με την αγωνία, εν προκειμένω η αγωνία έγκειται στον τρόπο προσέγγισης του Thriller! Πρόκειται για το κορυφαίο άλμπουμ όλων των εποχών, μακράν του δεύτερου, εκείνο που έστεψε τον Michael Jackson «Βασιλιά της Pop», ενώ το Bad, που ακολούθησε το 1987, του έδωσε και το βασιλικό σκήπτρο ανά χείρας. Οι αριθμοί ζαλίζουν: πωλήσεις που υπολογίζονται πλέον των 70 εκ. παγκοσμίως μέχρι σήμερα(!), στην κορυφή των αμερικανικών charts επί 37 εβδομάδες(!), νούμερα-ρεκόρ και στις δύο περιπτώσεις για μεμονωμένο καλλιτέχνη ή μπάντα. Από το 1982 ο κόσμος της ευρύτερης pop κουλτούρας δεν ήταν πλέον ίδιος. Το προσωπικό breakthrough του Jackson είχε γίνει τρία χρόνια νωρίτερα, όταν παρουσίασε το Off the Wall, πέμπτο solo studio album του, πρώτο υπό τη σκέπη της Epic Records και πρώτη δισκογραφική δουλειά του με τον Quincy Jones σε ρόλο παραγωγού. Ακόμη και τότε, όμως, ο Michael δεν ήταν ευχαριστημένος από το τελικό αποτέλεσμα, παρότι ο δίσκος βρισκόταν ήδη στα 10 εκ. πωλήσεων -και έμελλε να υπερβεί τα 20 εκ.(!), αποφασίζοντας μάλιστα να αλλάξει μάνατζερ.

Εν όψει του Thriller, στόχος του ασυναγώνιστου pop star ήταν να βγάλει ένα δίσκο, κάθε τραγούδι του οποίου θα βρίσκεται στο ίδιο κορυφαίο επίπεδο με τα υπόλοιπα και δε θα γεμίζει απλώς το χώρο. Ως τέτοιο παράδειγμα θεωρούσε τις συνθέσεις του μοναδικού Pyotr Ilyich Tchaikovsky στο Nutcracker Suite, οι οποίες και τον ενέπνευσαν ως προς αυτό! Το single του ομότιτλου τραγουδιού κυκλοφόρησε έβδομο και τελευταίο σε σύνολο εννιά, ένα χρόνο μετά το release του άλμπουμ, κι ενώ ήδη είχε επικρατήσει πανικός! Ακόμη κι έτσι όμως, το timing ήταν υποδειγματικό, καθώς σύντομα άνοιξε ένας νέος κύκλος 17 διαδοχικών εβδομάδων με το δίσκο στην πρώτη θέση των εγχώριων charts(!), ενώ στους προηγούμενους πέντε μήνες είχε βρεθεί μόλις δύο φορές στο no. 1. Στην Αγγλία το single συμπλήρωσε απλώς το top 10 και έγινε platinum μόλις το 2014, ενώ στις Η.Π.Α. αναρριχήθηκε έως την τέταρτη θέση. Στην τελευταία περίπτωση όμως έγινε άμεσα πλατινένιο, ενώ από το 2022 θεωρείται diamond!

Το Thriller υπογράφει ο Rod Temperton, ο οποίος ήδη από το προηγούμενο άλμπουμ είχε αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση, ενός έντονου και δημιουργικού ανταγωνισμού με τον Michael Jackson, ωθώντας και τους δύο να βελτιώνονται, όπως έχει ομολογήσει ο ίδιος ο θρύλος της μουσικής, έχοντας γράψει μεταξύ άλλων το Rock with You, ένα από τα δύο no. 1 του Off the Wall στην Αμερική. Το zombie apocalypse σκηνικό των στίχων αποτυπώνεται στο συνοδευτικό βίντεο του τραγουδιού, που έχει τα χαρακτηριστικά ταινίας μικρού μήκους διάρκειας 13,5 λεπτών, ενώ υπάρχει και η version που… επικεντρώνεται στο τραγούδι καθ’ αυτό, αγγίζοντας τα 3,5 λεπτά. Οι δύο μαζί υπερβαίνουν σε προβολές στο YouTube το 1 δις(!), και κατατάσσουν το Thriller στην πέμπτη θέση μεταξύ των κορυφαίων της λίστας μας. Το βίντεο -που έμελλε να έχει ιδιαίτερο αντίκτυπο στη μετέπειτα pop κουλτούρα αλλά και την ίδια την εξέλιξη του συγκεκριμένου τομέα- σκηνοθετεί ο John Landis, σε σενάριο του ίδιου και του Jackson. Η επιβλητική φωνή που απαγγέλλει κατά τη διάρκεια του τραγουδιού ανήκει στον εξαιρετικό ηθοποιό Vincent Price (1911-1993), με έφεση στις ταινίες τρόμου.

8. Rick Astley – Never Gonna Give You Up (1987)

Βρέθηκε στο peak της μουσικής σταδιοδρομίας του με το «καλημέρα». Το Whenever You Need Somebody, παρθενικό album του Άγγλου ερμηνευτή και δημιουργού, κατέγραψε τις καλύτερες επιδόσεις σε όλα τα επίπεδα, φτάνοντας στην κορυφή των βρετανικών charts και μπαίνοντας στο top 10 των αμερικανικών, ενώ οι πωλήσεις του ξεπέρασαν τα 5 εκ. παγκοσμίως. Μέσα σε ένα χρόνο είχε γίνει τετράκις πλατινένιο στη Μεγάλη Βρετανία και μία φορά στις Η.Π.Α., συν ακόμη μία εντός τετραετίας. Ως lead single του δίσκου, το Never Gonna Give You Up έδειξε εξ αρχής το δρόμο της επιτυχίας, σαρώνοντας τις πρωτιές σε όλον τον πλανήτη, παραμένοντας δε επί πέντε συνεχόμενες εβδομάδες στην κορυφή των βρετανικών charts και επί δύο στο no. 1 των αμερικανικών. Στο Νησί εξελίχθηκε στη μεγαλύτερη επιτυχία της χρονιάς, ενώ την αμέσως επόμενη ανέβηκε στο no. 4 των κορυφαίων hits στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στην Αγγλία έγινε άμεσα χρυσό, ενώ από το 2020 λογίζεται platinum. Εν έτει 2022 η αρμόδια Ένωση στην Αμερική (RIAA) το ανακήρυξε διαμιάς πεντάκις πλατινένιο! Στη λίστα μας βρίσκεται στη δεύτερη θέση μεταξύ των τραγουδιών με τις περισσότερες προβολές του σχετικού YouTube video, οι οποίες εν προκειμένω πλησιάζουν το 1,3 δις!

7. Kylie Minogue – I Should Be So Lucky (1987)

Είναι το τραγούδι με το οποίο η Αυστραλή τραγουδίστρια συστήνεται με τον πλέον επίσημο τρόπο στην παγκόσμια μουσική βιομηχανία σε ηλικία 19 ετών, ενώ το κομμάτι κατακτά την τρίτη θέση μεταξύ των κορυφαίων hits της Αγγλίας για το 1988. Ως lead single και εκείνο που ανοίγει το παρθενικό studio album της, Kylie, το I Should Be So Lucky έγινε αμέσως επιτυχία σε πολλές χώρες του κόσμου και χρυσό στο Μεγάλο Νησί, ανεβαίνοντας στην κορυφή των βρετανικών charts επί πέντε διαδοχικές εβδομάδες, ενώ ο ίδιος ο δίσκος επί έξι. Το Kylie τα πήγε εκπληκτικά στο Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς μέσα σε λίγους μόλις μήνες πιστοποιήθηκε έξι φορές πλατινένιο(!) κι έγινε ο πέμπτος καλύτερος δίσκος σε πωλήσεις για ολόκληρη τη δεκαετία του ’80(!), αφήνοντας απίστευτα άλμπουμ από κάτω, σ’ ένα top 10 που αξίζει να αναφερθεί αναλυτικά: no. 1: Dire Straits – Brothers in Arms (1985), no. 2: Michael Jackson – Bad (1987), no. 3: Michael Jackson – Thriller (1982), no. 4: Queen – Greatest Hits (1981), no. 6: Whitney Houston – Whitney (1987), no. 7: Fleetwood Mac – Tango in the Night (1987), no. 8: Phil Collins – No Jacket Required (1985), no. 9: U2 – The Joshua Tree (1987), no. 10: Madonna – True Blue (1986).

6. Samantha Fox – Touch Me (I Want Your Body) [1986]

Είναι το τραγούδι με το οποίο η Αγγλίδα εισέρχεται στο χώρο της δισκογραφίας με τον πλέον επίσημο τρόπο, συνεχίζοντας κατά κάποιον τρόπο από εκεί ακριβώς που ολοκληρώθηκε η τριετής καριέρα της ως γυμνόστηθο μοντέλο για λογαριασμό της εφημερίδας Sun. Το ομότιτλο debut studio album της πήγε καλύτερα από κάθε επόμενο, έγινε χρυσό στις Η.Π.Α., ενώ αντίστοιχα βεβαίως το lead single αποδείχθηκε το μεγαλύτερο hit της μουσικής σταδιοδρομίας της, ανεβαίνοντας στην τρίτη θέση στη Μεγάλη Βρετανία και την τέταρτη στην Αμερική, ευρισκόμενο επίσης στο top 5 πολλών χωρών του κόσμου.

5. Michael Jackson – Beat It (1982)

Ανοίγει τη δεύτερη πλευρά του… θρυλικού Thriller· του άλμπουμ που μέσα σε δύο χρόνια πιστοποιήθηκε… 20 φορές πλατινένιο στις Ηνωμένες Πολιτείες(!), ενώ από το 2021 έχει φτάσει τις 34(!) και στην Αγγλία τις 15 μετά τις πρώτες εννιά εντός των ‘80s. Michael Jackson και Quincy Jones ήθελαν να συμπεριλάβουν ένα πιο rock κομμάτι στο δίσκο, ίσως στην πιο προχωρημένη έκφραση της αλλαγής κατεύθυνσης που πραγματοποιούσε το άλμπουμ σε σχέση με το προηγούμενο του καλλιτέχνη, Off the Wall, που είχε έντονα disco χαρακτηριστικά. Προκειμένου να συμβεί κάτι τέτοιο όμως, ήταν αποφασισμένοι να απευθυνθούν στους καλύτερους! Γι’ αυτό και επιστράτευσαν εν πρώτοις… τους μισούς Toto(!), με τον Steve Lukather να είναι ο lead guitarist του κομματιού και τους αδερφούς Jeff και Steve Porcaro στα drums και το synthesizer, αντίστοιχα. Οι τρεις συμμετέχουν και σε άλλα τραγούδια του album, όχι όμως σε όσα συμπεριλαμβάνονται στη δική μας λίστα. Το φανταστικό solo της ηλεκτρικής κιθάρας παίζει ο «τεράστιος» Eddie Van Halen, η βοήθεια του οποίου ζητήθηκε αποκλειστικά για το συγκεκριμένο. Μάλιστα ο ίδιος δεν αξίωσε την παραμικρή αμοιβή γι’ αυτά τα 30 δευτερόλεπτα, που έγραψαν ιστορία μαζί με το υπόλοιπο τραγούδι.

Το Beat It κυκλοφόρησε ως το τρίτο single του Thriller, στους 2,5 μήνες μετά το άλμπουμ. Στα βρετανικά charts αναρριχήθηκε έως την τρίτη θέση, ωστόσο παρέμεινε για τρεις εβδομάδες στην κορυφή των αμερικανικών, ως το δεύτερο και τελευταίο no. 1 του δίσκου. Στις Η.Π.Α. ξεκίνησε άμεσα ως gold, εν τούτοις εν έτει 2022 το κομμάτι θεωρείται ήδη οκτώ φορές πλατινένιο(!), και μία στην Αγγλία. Στις περισσότερες χώρες του κόσμου βρέθηκε στο top 3, ενώ το 1983 συμπλήρωσε την πεντάδα των κορυφαίων hits των Ηνωμένων Πολιτειών· όμως το άλμπουμ δεν είχε πει την τελευταία του λέξη! Ανεξαρτήτως αυτού, το τραγούδι θεωρείται από πολλούς το καλύτερο του Thriller και δε βρίσκουμε ιδιαίτερο λόγο να διαφωνήσουμε.

Στο συνοδευτικό βίντεο ένας από τους δύο βασικούς χορευτές-αρχηγούς των δύο συμμοριών που εμφανίζονται, είναι ο Vincent Paterson, ο οποίος στο μέλλον θα είχε τη σκηνοθετική και χορογραφική επιμέλεια του Smooth Criminal. Ως μέλη των συμμοριών, πέραν των επαγγελματιών χορευτών, ο Michael Jackson αποφάσισε να προσλάβει περί τους 80 πραγματικούς συμμορίτες του Λος Άντζελες(!), των φατριών Crips και Bloods, σε μια προσπάθεια να τους φέρει πιο κοντά, όχι με όπλα και μαχαίρια αυτή τη φορά. Εν τούτοις τα παρατράγουδα δεν απουσίασαν, και λίγο έλειψε η Αστυνομία, που είχε τη γενική επίβλεψη, να κλείσει την αποθήκη που χρησιμοποιούταν για να χωρέσει όλος αυτός ο κόσμος. Εν τέλει ο σκηνοθέτης, Bob Giraldi, τους έπεισε, και τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν κανονικά.

4. Donna Summer – Hot Stuff (1979)

Παρουσιάστηκε ως το lead single, λίγο πριν από την κυκλοφορία του Bad Girls, έβδομου δίσκου της, στην τελευταία δουλειά της καλλιτέχνιδος υπό το σκέπη της Casablanca Records. Ο συγκεκριμένος αποδείχθηκε ο κορυφαίος της καριέρας της, το μοναδικό studio album της που ανέβηκε στην κορυφή των αμερικανικών charts, και μάλιστα για έξι εβδομάδες συνολικά, έγινε άμεσα platinum και για δεύτερη φορά το 1993. Το Bad Girls περιλαμβάνει δύο από τα τέσσερα no. 1 τραγούδια της Summer στις Η.Π.Α., το ομότιτλο και το Hot Stuff, για πέντε και τρεις εβδομάδες αντίστοιχα. Εμείς αγαπάμε λίγο περισσότερο το δεύτερο, παρότι οι πέντε από τις έξι εβδομάδες του άλμπουμ στην πρώτη θέση των Ηνωμένων Πολιτειών οφείλονται χρονικά στο single του Bad Girls. Summer, Moroder και Bellotte ενώνουν για μία ακόμη φορά τις δυνάμεις τους, συνεχίζοντας μια ξέφρενη πορεία επιτυχιών από το 1975 και εξής. Στην προκειμένη περίπτωση προστίθεται μάλιστα και μια rock νότα, καθώς στο Hot Stuff ο Jeff Baxter παρουσιάζει ένα εξαιρετικό κιθαριστικό σόλο, «ανοίγοντας» σε ακόμη περισσότερο κόσμο, ενώ οι στίχοι κινούνται ακριβώς στο ύφος που καταξίωσε τη Donna Summer από την πρώτη στιγμή. Το single έγινε αμέσως platinum στην Αμερική, ενώ στο τέλος της χρονιάς κατέλαβε την έβδομη θέση μεταξύ των μεγαλύτερων hits, την ίδια στιγμή που το Bad Girls κατατάχθηκε δεύτερο! Η «Βασίλισσα της Disco» τα είχε καταφέρει ξανά!

3. Madonna – Like a Virgin (1984)

Είναι η αδιαμφισβήτητη «Βασίλισσα της Pop». Εκείνη που σε 14 studio albums μετρά από εννιά no. 1 σε Ηνωμένες Πολιτείες και Μεγάλη Βρετανία και από 13 top 3, δίχως να υπολογίζονται τα soundtracks και οι συλλογές, που ανεβάζουν αυτούς τους αριθμούς! Οι πωλήσεις της υπερβαίνουν τα 300 εκ. αντίτυπα παγκοσμίως και την κατατάσσουν στην έκτη θέση των κορυφαίων καλλιτεχνών όλων των εποχών, ως την πρώτη γυναίκα! Η… καλή μέρα είχε φανεί από το πρωί, όταν η Madonna παρουσίασε το ομώνυμο debut studio album της, για να επανέλθει την αμέσως επόμενη χρονιά με το Like a Virgin, το οποίο έσπασε σε βάθος χρόνου το φράγμα των 20 εκ. αντιτύπων, αλλά δεν έμελλε να είναι και το κορυφαίο της! Η εκθετική αύξηση των πωλήσεων της πολυτάλαντης δημιουργού και performer σε παγκόσμια κλίμακα κατά τους πρώτους τρεις δίσκους ήταν κάτι παραπάνω από εντυπωσιακή, και βεβαίως υπήρχε λαμπρή συνέχεια.

Το album Like a Virgin έγινε το πρώτο no. 1 της Madonna σε Η.Π.Α. και Αγγλία, για τρεις και δύο εβδομάδες αντίστοιχα, ενώ πιστοποιήθηκε έξι και τρεις φορές πλατινένιο κατά περίπτωση μέσα στον πρώτο χρόνο! Από το 1998 θεωρείται διαμαντένιο στην Αμερική! Το μόνο single που κυκλοφόρησε πριν από το δίσκο ήταν αυτό του ομότιτλου τραγουδιού, προετοιμάζοντας το έδαφος για ό,τι θα επακολουθούσε. Ανέβηκε στην τρίτη θέση των βρετανικών charts και ήταν το παρθενικό no. 1 της Madonna στα αμερικανικά, παραμένοντας στην κορυφή για έξι διαδοχικές εβδομάδες, επάνω στην αλλαγή του χρόνου. Και στις δύο χώρες έγινε άμεσα χρυσό, ενώ στο τέλος του 1985 κατέλαβε τη δεύτερη θέση μεταξύ των κορυφαίων hits της Αμερικής, κάτω μόνο από το Careless Whisper των Wham! Μόνο «άβγαλτο» δεν το λες!

2. Prince and the Revolution – Kiss (1986)

Το τεράστιο «μπαμ» είχε γίνει δύο χρόνια νωρίτερα, με το έκτο studio album του Prince και τη συμμετοχή της μπάντας του, την οποία είχε δημιουργήσει αρχικά για τα live από το 1979, αλλά πλέον είχε ήδη εμφανιστεί σε δύο δίσκους. Επρόκειτο τότε για το Purple Rain, που είχε αποτελέσει συγχρόνως και το soundtrack της ομότιτλης ταινίας, όπου και πρωταγωνίστησε ο ίδιος ο καλλιτέχνης, και μάλιστα για πρώτη φορά στην καριέρα του. Το 1986 ο Prince επιχείρησε κάτι παρόμοιο, με το όγδοο studio album του αυτή τη φορά, το Parade, που ήταν και το soundtrack της ταινίας Under the Cherry Moon. Στην περίπτωση αυτή ο σπουδαίος δημιουργός και ερμηνευτής πήγε ένα βήμα παραπέρα: εκτός από τον πρωταγωνιστικό ρόλο, ανέλαβε και σκηνοθετικά καθήκοντα, αλλά δίχως ανάλογα της μουσικής του αποτελέσματα, καθώς η ταινία σάρωσε στα… Χρυσά Βατόμουρα! Ανεξαρτήτως αυτών, το Kiss αποδείχθηκε ένα από τα πλέον εμβληματικά και διαχρονικά αναγνωρίσιμα τραγούδια του Prince. Το single παρέμεινε επί δύο εβδομάδες στην κορυφή των αμερικανικών charts και έγινε άμεσα χρυσό, έφτασε έως το no. 6 στην Αγγλία, ενώ από το 2022 θεωρείται πλατινένιο εκεί, έχοντας γνωρίσει νέα απήχηση μετά το θάνατο του Πρίγκιπα το 2016.

1. Gloria Gaynor – I Will Survive (1978)

Ένα τραγούδι. Τόσο χρειαζόταν προκειμένου το όνομα της Gloria Gaynor να συμπεριληφθεί στο πάνθεον της ιστορίας της μουσικής, με έναν ύμνο του φεμινισμού και της γυναικείας χειραφέτησης μετά από μια σχέση που κατέληξε άδοξα, στιχουργική ερμηνευτική κατεύθυνση την οποία πήρε σύντομα μετά την κυκλοφορία του, ακόμη κι αν πρωτογενώς δε γεννήθηκε ως κάτι τέτοιο. Όπως έχει παραδεχτεί ο κύριος στιχουργός του κομματιού, Dino Fekaris, η φράση “I will survive” σχηματίστηκε στο μυαλό του ακούγοντας συμπτωματικά ένα τραγούδι που είχε γράψει για την ταινία Generation (1969), μετά την κοινοποίηση της απόλυσής του από τη Motown στα μέσα της δεκαετίας του ‘70, στην οποία εργαζόταν για περίπου επτά χρόνια. Η δε τραγουδίστρια βίωνε την πρόσφατη απώλεια της μητέρας της, ενώ μόλις είχε εγχειριστεί στη σπονδυλική στήλη, με συνέπεια να ηχογραφεί φορώντας ένα ειδικό υποστήριγμα πλάτης!

Το οξύμωρο του πράγματος είναι ότι το single κυκλοφόρησε αρχικά με το I Will Survive ως B-side του Substitute, καθώς οι… φωστήρες της δισκογραφικής Polydor δε μπορούσαν αφενός να δουν ότι ήταν το τραγούδι που θα γινόταν hit, παρά την επιμονή των δημιουργών του, αφετέρου ότι το «δικό τους» θα πήγαινε άπατο στα charts! Έχοντας κυκλοφορήσει ένα μήνα πριν από το Love Tracks, έκτο studio album της Gaynor, στο οποίο και συμπεριλήφθηκαν, ήταν τέτοια η πίεση που ασκήθηκε στην παραγωγή από την τεράστια επιτυχία του I Will Survive, ώστε υποχρεώθηκαν να επανακυκλοφορήσουν το single… με τη σωστή σειρά των κομματιών αυτή τη φορά! Το τραγούδι έγινε το μοναδικό της ερμηνεύτριας που ανέβηκε στο no. 1 σε Αμερική και Αγγλία, παραμένοντας εκεί για τρεις και τέσσερεις εβδομάδες αντίστοιχα. Μέσα σε ελάχιστους μήνες αναγνωρίστηκε ως πλατινένιο στην πρώτη περίπτωση και χρυσό στη δεύτερη, ενώ από το 2022 θεωρείται platinum και στη Μεγάλη Βρετανία. Μεταξύ των κορυφαίων hits τόσο των Ηνωμένων Πολιτειών όσο και της Αγγλίας για το 1979, κατέλαβε αμφοτέρως την έκτη θέση.

0. Michael Jackson – Billie Jean (1982)

Το σημείο μηδέν στην ιστορία της pop μουσικής -και όχι μόνο- κουλτούρας της δεκαετίας του ’80 δε βρίσκεται παρά στο συγκεκριμένο τραγούδι. Ακούγοντας το Beat It, που ανοίγει τη δεύτερη πλευρά του Thriller, ενώ η πρώτη έχει ολοκληρωθεί με το ομότιτλο κομμάτι, αναρωτιέσαι πόσο καλύτερο μπορεί να γίνει. Και αντί απάντησης, ακολουθεί το Billie Jean. Πρόκειται για ένα από τα τέσσερα τραγούδια του δίσκου, τα οποία έχει γράψει ο Michael Jackson, μαζί με τα Beat It, Wanna Be Startin’ Somethin’ και The Girl Is Mine. Το τελευταίο είναι το μοναδικό single που κυκλοφόρησε πριν από το άλμπουμ και πρόκειται βεβαίως για εκείνο το οποίο ερμηνεύει μαζί με τον Paul McCartney. Τι είναι όμως αυτό που κάνει τη διαφορά στην περίπτωση του Billie Jean; Ίσως από ορισμένους να μη θεωρείται απαραίτητα το κορυφαίο του δίσκου, αν και την ίδια στιγμή είναι μάλλον προφανές γιατί κέρδισε περισσότερο κόσμο σε σχέση με το Beat It αφενός, ενώ ομολογουμένως και η ενορχήστρωσή του είναι πιο πλουραλιστική συνολικά. Ερωτήματα, για τα τραγούδια ενός δίσκου, ο οποίος πούλησε 32 εκ. αντίτυπα παγκοσμίως μέσα στον πρώτο χρόνο(!), ενώ έσπασε το ρεκόρ των περισσότερων singles στο top 10 της Αμερικής, έχοντας και τα επτά που κυκλοφόρησαν, σε σύνολο εννιά!

Το τραγούδι κυκλοφόρησε ως το πρώτο single μετά το release του Thriller, ένα μήνα αργότερα, 2/1/1983, ενώ τέλη Μαρτίου έκανε ντεμπούτο στο MTV το συνοδευτικό βίντεο, το πρώτο για τραγούδι του άλμπουμ, αλλά όχι πριν από την αρχική άρνηση του καναλιού, παρά την προγενέστερη τεράστια επιτυχία του Michael Jackson. Ο πρόεδρος της CBS Records, μαμάς εταιρίας της Epic, απείλησε ότι, αν δεν προβληθεί το βίντεο, θα καταγγείλει δημοσίως το κανάλι για αποκλεισμό με ρατσιστικά κριτήρια και θα αποσύρει επί τόπου κάθε υλικό που τους έχει παραχωρήσει η εταιρία. Το κανάλι υποχώρησε, το απόστημα έσπασε και το βίντεο του Billie Jean έθεσε τις βάσεις για μια πλήρως ανανεωμένη και ριζικά αναβαθμισμένη προσέγγιση της κατηγορίας «μουσικό βίντεο» στο προσεχές μέλλον. Εν τω μεταξύ το single βρισκόταν ήδη στην κορυφή των charts επί τέσσερεις εβδομάδες και θα συνέχιζε για ακόμη τρεις, επίδοση-ρεκόρ για τον Jackson, που μόνο με το Black Or White (1991) κατόρθωσε να επαναλάβει. Στο Ηνωμένο Βασίλειο έγινε no. 1 μόνο για μία εβδομάδα, εν τούτοις οι αναφορές λένε ότι η προβολή του βίντεο εκτόξευσε τις πωλήσεις του δίσκου.

Το δεύτερο τεράστιο σημείο καμπής προέκυψε στις 16/5/83, όταν προβλήθηκε στην τηλεόραση το Motown 25: Yesterday, Today, Forever, ένα special show με αφορμή τη συμπλήρωση 25 χρόνων από την ίδρυση της Motown, υπό τη σκέπη της οποίας ο Michael ηχογραφούσε έως και το 1975. Ενώ ο καλλιτέχνης δούλευε επάνω στο editing του Beat It, ο Berry Gordy τον προσέγγισε, ζητώντας του να εμφανιστεί στα γυρίσματα του show, τα οποία έγιναν σχεδόν δύο μήνες νωρίτερα από την προβολή του εορταστικού επεισοδίου. Ο Jackson αρνήθηκε αρχικά, και υπέκυψε στον πειρασμό μόνο όταν ο ιδρυτής της Motown συμφώνησε να του επιτρέψει να πει ένα τραγούδι που δεν ανήκε στην εταιρία του. Το τραγούδι αυτό ήταν το Billie Jean. Και η ερμηνεία του, εκείνη στην οποία εισήγαγε για πρώτη φορά το περιβόητο «moonwalk», τη φιγούρα που έγινε σήμα κατατεθέν του Michael Jackson, κατά την οποία όλο του το σώμα υποδηλώνει κίνηση προς τα εμπρός, αλλά ο ίδιος βαδίζει προς τα πίσω! Μπορεί η βασική ιδέα του moonwalk να επιστρέφει μισό αιώνα νωρίτερα, στη δεκαετία του 1930 και τον Cab Calloway, ενώ αργότερα ακολούθησαν και άλλοι, ωστόσο ο «βασιλιάς» οπωσδήποτε τελειοποίησε τη φιγούρα και την έκανε δική του.

Η προβολή του επετειακού happening είχε άμεσο αντίκτυπο στην πορεία του Thriller στη Μεγάλη Βρετανία. Έως εκείνη τη στιγμή είχε καταγράψει μόνο δύο μεμονωμένες εβδομάδες στην κορυφή των charts, ενώ μετά το επεισόδιο βρέθηκε κατευθείαν στο no. 1 για πέντε συνεχόμενες εβδομάδες σε σύνολο οκτώ στο Νησί. Το single του Billie Jean έγινε άμεσα πλατινένιο στην Αμερική και χρυσό στην Αγγλία, ενώ από το 2022 θεωρείται πλέον διαμαντένιο και τρις platinum αντίστοιχα! Μεταξύ των κορυφαίων hits των Ηνωμένων Πολιτειών για το 1983 αναρριχήθηκε στο no. 2, πίσω μόνο από το Every Breath You Take των Police, ενώ στο Νησί περιορίστηκε στο no. 8, αντίστοιχα. Στη λίστα μας καταλαμβάνει την τρίτη θέση μεταξύ των τραγουδιών σε ό,τι αφορά τις προβολές του συνοδευτικού βίντεο στο YouTube, οι οποίες υπερβαίνουν το 1,2 δις(!), περισσότερες από κάθε άλλο τραγούδι του Michael Jackson.

Outro. ABBA – Dancing Queen (1976)

Καθώς σε αποχαιρετώ, ευχαριστώντας εσένα που μοιραστήκαμε το ωραίο ταξίδι, άφησε τους ήχους των ABBA να μας συντροφεύσουν για λίγο ακόμα. Στο Arrival, τέταρτο studio album του γκρουπ, οι Σουηδοί παρουσιάζουν το πλέον επιτυχημένο τραγούδι τους και ένα από τα διαχρονικότερα της διαδρομής τους. Ο δίσκος κατέκτησε σχεδόν ολόκληρο τον κόσμο, ανεβαίνοντας στο top 5 των περισσοτέρων χωρών. Συγχρόνως έγινε το πρώτο no. 1 των ABBA στο Ηνωμένο Βασίλειο, παραμένοντας στην κορυφή για δέκα εβδομάδες συνολικά(!), εννιά συνεχόμενες εντός του 1977, οι οποίες τον οδήγησαν στην κορυφή των best-selling albums για το έτος, κάτι που ίσχυσε και στη Δυτική Γερμανία, αλλά και στην έβδομη θέση ολόκληρης της δεκαετίας! Παράλληλα, στην Αγγλία έγινε άμεσα ο πρώτος πλατινένιος δίσκος των δύο ζευγαριών, ενώ στην Αμερική ο πρώτος χρυσός, πραγματοποιώντας τεράστιο άλμα στα charts σε σχέση με τον προηγούμενο, καθώς, από την 174η θέση, αυτή τη φορά μπήκε στην 20άδα!

Το Dancing Queen κυκλοφόρησε ως lead single δύο μήνες πριν από το Arrival, ανέβηκε στην πρώτη θέση σε πολλές χώρες παγκοσμίως, έγινε το πρώτο και τελευταίο no. 1 των ABBA στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και το πρώτο χρυσό single, σκαρφαλώνοντας στη 12η θέση των κορυφαίων hits του 1977. Στη Μεγάλη Βρετανία το πεπρωμένο του ήταν σχεδόν προδιαγεγραμμένο. Το τραγούδι παρέμεινε στην κορυφή επί έξι εβδομάδες, περισσότερες από οποιοδήποτε άλλο του γκρουπ γενικότερα, αναδείχθηκε το τέταρτο μεγαλύτερο hit της χρονιάς και έγινε άμεσα gold, ενώ από το 2022 είναι πιστοποιημένο ως το μοναδικό δις platinum. Ένα ακόμη ανάλαφρο τραγούδι των Σκανδιναβών, ένας ύμνος αφιερωμένος στο κορίτσι που απόψε θα κλέψει τα βλέμματα όλων και θα γίνει η βασίλισσα της βραδιάς!