Ο καιρός ανοίγει, η ζεστούλα αρχίζει σιγά-σιγά, τα λουλουδάκια ανθίζουν και τα καντήλια από ‘μας τους αλλεργικούς πάνε σύννεφο. Συνεπώς αποφάσισα να χώσω μερικά κομμάτια από ελληνικές μπάντες τα οποία ξερνάνε τόνους μαυρίλας και ψύχρας, μπας και ο καιρός γίνει λίγο πιο νορμάλ. Το λέω από τώρα δε θα ασχοληθώ με τους συνήθεις καπετάνιους (Rotting Christ, SepticFlesh, Nightfall κ.λπ.), αλλά με μπαντάρες που γ@μ@νε εξίσου και είστε ζώα που δεν ακούτε περισσότερο.
Sombria – Sarcophagus of Roses
Σου έχει τύχει να φαντασιώνεσαι ότι είσαι σε ταινία τρόμου και να φτΧιάχνεσαι μόνος/μόνη σου ή μόνο εγώ είμαι ψυχάκιας; Ναι σου έχει τύχει, παραδέξου το μπ@στη! Κάθεσαι μέσα σε ένα ομιχλιασμένο δάσος και ακούς μια banshee από το υπερπέραν και λες “μ@λ@κ@ θα ψοφήσω και θα μου αρέσει”. 2-3 φορές αυτός ο ύμνος σε λούπα και μετά θα πας με το πιο παγερό βλέμμα έβερ στην πιο κοντινή παιδική χαρά και θα εξηγήσεις στα μικρά γιατί η πιο όμορφη στιγμή της ζωής τους θα είναι όταν οριζοντιωθούν και τα σκουλήκια φάνε τα υπανάπτυκτα κουφάρια τους. Τι κλαίτε ρε μούλικα;
On Thorns I Lay – Erevos
Δε χόρτασες μαυρίλα και ψύχος; Πάρε εδώ τα παλικάρια! Γίνεται έκλειψη ηλίου και προσπαθείς να βγάλεις φωτό με το κινητό σου σαν κλασσικό κ@ράδι των σόσιαλ μίντια; Σκάνε τα παιδιά εδώ και σου λένε “ντεγαμίσ’ κι εσύ” και σε ξαπλώνουν κάτω με μια πέτρα που βρήκαν σε εκείνη την παραλία με την μαύρη άμμο που δε θυμάμαι πώς τη λένε. Το soundtrack για την επερχόμενη έκλειψη ΑΡΧΙΖΕΙ με αυτό το απόσταγμα σκ@τοψυχιάς που σε αφήνει να κοιτάς χαμογελαστός το φως που χάνεται! Τι; Τυφλώθηκες; Μπααα από την μ@λ@κί@ που βάραγες μέχρι τώρα θα είναι.
Christfuck – Infernal King
Όποιος φλώρος έχει πει ότι στην Κόλαση έχει ζέστη, να μην ξεχάσει να γαργαλήσει και τα @ρχίδι@ της καμήλας που θα τον π@πώνει. Στην Κόλαση έχει ΠΑΓΟ, φλώροι θιασώτες του καλοκαιριού. Κάποτε είχε ζέστη, αλλά μια μέρα παίξανε στα μεγάφωνα αυτό το ανχόλι έπος και ο Λούσιφερ ήταν σε φάση “μ@λ@κες βγαίνω σύνταξη”. Τώρα ο π@π@ρας περιμένει το εφάπαξ που του καθυστερούν, ενώ το βασίλειό του απολαμβάνει μόνιμο χειμώνα. “Απολαμβάνει” είπα; Χα! ΕΝΝΟΟΥΣΑ ΟΤΙ Γ@ΜΙΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΙΩΝΑ ΤΟΝ ΑΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΨΥΧΗ ΔΕΝ ΤΟΛΜΑΕΙ ΝΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΘΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΓΓΡΑΙΝΑ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΓΙΑΤΙ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ!
AmongRuins – Wells of War
Όπως όλοι μας, έτσι κι εσείς έχετε ονειρευτεί να μένατε μόνιμα στο σκανδιναβικό ψύχος. ΜΗ ΦΟΒΟΥ ΑΔΕΡΦΧΙΑ! Τα 4 κ@βλοράπανα σου σπάνε την πόρτα σαν τον Kool-Aid Man και σου ψιθυρίζουν διακριτικά “φιλαράκι θα γ@μηθείς” και σε αρχίζουν στο νέο τους πόνημα (φρέσκο-φρέσκο κιόλας, 8 Μάη βγήκε). Μόλις τελειώνουν, το κ@λοχανείο που έχεις για σπίτι μοιάζει με το κάστρο της Elsa από το Frozen, αν το είχε σοδομίσει μια μπουλντόζα! Μετά φοράς το λυκοτόμαρο (αν δεν έχεις, τράβα βρες γόνε της Σάπιας Πατάτας) και βγες έξω να βάψεις το χιονισμένο τοπίο κόκκινο με τη βοήθεια του πιστού σου τσεκουριού. Αν πάλι δεν έχεις τσεκούρι, θα έχει ο γείτονας. ΠΑΡ’ ΤΟ ΑΠΟ ΤΑ ΚΡΥΑ, ΝΕΚΡΑ ΤΟΥ ΔΑΧΤΥΛΑ!
Λοιπόν αυτά και σήμερα. Σταματήστε την κλάψα ότι η Ελλάδα δεν έχει πολλές μπάντες. Έχουμε, απλά εσείς είστε μπαστουνόβλαχοι και δεν τις εκτιμάτε! Πάμε να κοπανηθούμε τώρα!
Jimmy Tsolakis