Χρειάζεται μεγάλη γενναιότητα για να τολμάς να είσαι ο εαυτός σου

Κάποτε είχα μια τοξική διευθύντρια η οποία δεν είχε ποτέ επιχειρήματα για ότι παράλογο ήθελε να γίνει, αντ’ αυτών χρησιμοποιούσε μόνο την ιδιότητά της ώστε να επιβάλλει τόσο το σεβασμό προς το πρόσωπό της όσο και το να γίνουν τα πράγματα όπως ήθελε. Δεν μπορούσε να καταλάβει πως ο σεβασμός και ο θαυμασμός εμπνέονται και δεν επιβάλλονται. Έφτανε ακόμα και στο σημείο, να αλλάζει το νόημα σε υπογεγραμμένα δικά μου άρθρα άποψης, διορθώνοντάς τα, και έτσι φαινόταν πως είχα άλλη γνώμη από εκείνη που πραγματικά είχα, κάτι το οποίο ήταν τουλάχιστον εξοργιστικό και αντιδεοντολογικό. Κι ενώ της πρότεινα απλώς να μην ανέβει το θέμα αφού δεν τη βρίσκει σύμφωνη η σκέψη μου ή έστω να μην το υπογράψω, από τη στιγμή που αυτά δεν είναι πλέον τα πιστεύω μου αλλά τα δικά της, αντί να χρησιμοποιήσει την ελάχιστη λογική που απαιτείται για να το καταλάβει, εκείνη εξαγριωνόταν ακόμα περισσότερο.

Μια ημέρα, αποφάσισα απέναντι σε μία ακόμη παράλογη απαίτησή της να πω σθεναρά όχι. Τότε εκείνη χωρίς και πάλι κανένα άλλο επιχείρημα με ρώτησε «Έχεις ακούσει κανέναν άλλον να μου λέει όχι εδώ μέσα;» Και μετά άρχισε να κατονομάζει τους συναδέλφους μου έναν έναν. Τότε κι εγώ, της απάντησα ότι εγώ δεν είμαι οι προαναφερθέντες συνάδελφοί μου τους οποίους επανέλαβα να κατονομάζω έναν έναν, είμαι αυτή που είμαι και δεν πιστεύω στην αυθεντία την οποία η ίδια ένιωθε ότι αντιπροσώπευε: τη θεωρούσα λογική πλάνη. Θυμήθηκα τη φράση του Ντελακρουά ο οποίος είχε πει «Χρειάζεται μεγάλη γενναιότητα για να τολμάς να είσαι ο εαυτός σου». Απολύθηκα. Πολλές φορές το κόστος του να είσαι ο εαυτός σου είναι ο μισθός σου. Η αξία όμως του να είσαι ο εαυτός σου είναι ανεκτίμητη.

unnamed

Κάποια άλλη περίοδο της ζωής μου είχα έναν σύντροφο ο οποίος ήθελε να με αλλάξει, σιγά σιγά, σταθερά και μεθοδικά, όπως κάνουν συνήθως αυτοί οι άνθρωποι: σκάλιζε πολύ το παρελθόν μου, με συνέκρινε υποσυνείδητα και συνειδητά με τις πρώην του και τις συμπεριφορές τους, με κατέκρινε για τον τρόπο ντυσίματός μου και δεν μπορούσε να συνειδητοποιήσει με τίποτα ότι αν δεν δεχτεί ότι πρέπει και θέλω να είμαι ο εαυτός μου και κανείς άλλος δεν θα μπορέσω να είμαι μαζί του. Προσπάθησε πολλές φορές με χειριστικούς τρόπους να με κάνει να νιώσω πως ο τρόπος που σκέφτομαι, φέρομαι και βλέπω τη ζωή είναι λάθος και ότι τον προσβάλλει ή τον φέρνει σε δύσκολη θέση.

Το οξύμωρο δε ήταν πως εγώ είχα ήδη κάνει μεγάλες θυσίες για εκείνον, είχα αλλάξει αρκετά πολλές συνήθειές μου, την καθημερινότητά μου, τον τόπο διαμονής μου ακόμα και τη συχνότητα που έβλεπα τους φίλους μου όχι επειδή αρχικά μου το επέβαλλε, αλλά για να γίνει πιο ‘φιλική’ η δική μου ρουτίνα με τη δική του η οποία ήταν εντελώς διαφορετική. Αυτό όμως τελικά όχι μόνο δεν εκτιμήθηκε αλλά κατακρίθηκε κι από πάνω με το χειρότερο τρόπο, ενώ από τη δική του πλευρά δεν έγινε καμια προσπάθεια αλλαγής ώστε να έρθει πιο κοντά στα δικά μου δεδομένα. Για να διορθώσει δε κάποια δικά του λάθη που έκανε μέσα στη σχέση, ούτε λόγος. Τότε θυμήθηκα μια άλλη φράση που μου είχε κάνει εντύπωση και ήταν της Ελεονώρας Ρούσβελτ: «Κανείς δεν μπορεί να σε κάνει να νιώσεις κατώτερος χωρίς τη συγκατάθεσή σου.» Μάζεψα λοιπόν τα πράγματά μου και πήγα να νιώσω ο ανώτερος εαυτός μου μακρυά του.

unnamed-1

Και η δουλειά που έχασα στην ουσία εξ αιτίας της προσωπικότητας της διευθύντριας και ο σύντροφος που άφησα μου άρεσαν πριν μου δείξουν ότι δεν θέλουν να είμαι ο εαυτός μου, ενώ εγώ αντιθέτως έπρεπε να υπομένω το δικό τους ανυπόφορο χαρακτήρα.

To να θέλεις και να καταφέρνεις να είσαι ο εαυτός σου έχει πραγματικά μεγάλο κόστος γιατί δεν βολεύει και πολύ τους άλλους. Σε προτιμούν να είσαι κάποιος που θέλουν εκείνοι και όχι αυτός που θέλεις εσύ. Ο Γκαίτε βέβαια ήταν κατηγορηματικός λέγοντας πως «Μαγεία είναι να πιστεύεις στον εαυτό σου. Αν μπορείς να το κάνεις αυτό, μπορείς να κάνεις τα πάντα.» Προφανώς, αφού είναι το δυσκολότερο από όλα και ταυτόχρονα οι πάντες θα προσπαθούν να σε πείσουν ότι δεν αξίζεις μία. Εδώ είσαι για να τους διαψεύσεις. Και να βρεις αυτούς που θα σε αγαπούν για αυτό που πραγματικά είσαι.