Πως το drag κατάφερε να μου αλλάξει τη ζωή

Η μανούλα μου έβλεπε ταινίες για drag queens πολύ πριν γεννηθώ. Με δεδομένο το κιτς μακιγιάζ της και τις θεατρικές εκφράσεις της, υπήρχε προφανής επιρροή από κάθε τι queer μικρόβιο στην αισθητική της.

Ήταν μία ξεκάθαρη επιρροή προερχόμενη από drag queens, club kids και όλα τα ενδιάμεσα. Φυσικά, είναι και μία επιρροή την οποία ευτυχώς κατάφερε να μεταφέρει και σε εμένα.

Hedwig3Η αγάπη μου για το drag είναι εδώ, ήταν πάντοτε εδώ, και θα παραμείνει να με συμπληρώνει για το υπόλοιπο της ζωής μου. Ταινίες όπως οι, Wong Foo, Thanks For Everything! Julie Newmar, The Adventures Of Priscilla, Queen of the Desert, Kinky Boots και κάπως πιο πρόσφατες Hedwig And The Angry Inch και το Paris Is Burning. Έχουν όλες τους συμβάλλει στη γυναίκα που είμαι σήμερα. Όχι μόνο στον τρόπο που ντύνομαι, αλλά και στον τρόπο που αντιμετωπίζω τον εαυτό μου και τον κόσμο γύρω μου.

Για πολλούς συμμετέχοντες της drag κουλτούρας αλλά και για μένα, ο τρόπος που εκφραζόμαστε πηγάζει κυρίως από το προσωπικό μας στυλ. Η αισθητική μας είναι το παν. Από το μακιγιάζ, τα μαλλιά μας και τα ρούχα μας (ή της έλλειψης αυτών) μέχρι το πώς συνδυάζονται όλα μαζί και πετυχαίνουμε ένα πλήρες αποτέλεσμα.

to_wong_foo_thanks_for_everything_1469486445Ως λάτρης των μιούζικαλ και του θεάτρου, ήταν πολύ φυσικό για εμένα να μου αρέσουν ταινίες με θέμα το  drag. Αυτό όμως που κανείς δεν περίμενε, ήταν το ότι ανάμεσα τους θα αισθανόμουν σαν το σπίτι μου. Βρήκα πως η ανάγκη μου για έκφραση εμπνεύστηκε από την κουλτούρα των club σε αυτά τα φιλμ. Εντάξει, δεν μπορώ να κάνω διπλό ανάποδο κατακόρυφο και να προσγειωθώ σε σπαγκάτο τραγουδώντας το “I Need A Hero”, αλλά τουλάχιστον μπορώ να καλυφθώ από την κορφή ως τα νύχια με παγιέτες και να αισθανθώ το ίδιο γκλάμουρους, μέσα σε ένα σώμα στο οποίο δεν θα μπορούσα να αισθανθώ αλλιώς άνετα.

Υπήρχε όμως άλλος ένας λόγος πέρα από την ίδια την πράξη του να ντύνομαι σαν κουκλίτσα ζωγραφιστή (κυριολεκτικά πολλές φορές) που αισθανόμουν τόση οικειότητα με το drag. Η κουλτούρα του drag και των club kids, έχουν να κάνουν καθαρά με την  αποδοχή των κατατρεγμένων. Όπως είπε και ο James St. James στο Party Monster «Δεν έχει σημασία με τι μοιάζεις! Θέλω να πω, αν έχεις καμπούρα, απλά πασπάλισε λίγο γκλίτερ πάνω της, γλυκιά μου, και τράβα χόρεψε!».

Η μάχη που δίνουμε για να αποδεχτούμε και να αγαπήσουμε τον εαυτό μας, για πολλούς από εμάς δεν σταματάει ποτέ. Αλλά είτε είσαι σε μια πόλη με ενεργή drag σκηνή, είτε κλειδωμένος στο δωμάτιο σου, είτε στο σπίτι των γονιών σου, υπάρχει γαλήνη για να κερδίσεις μέσα από αυτές τις ταινίες.

Ας τις αφήσουμε να λειτουργήσουν ως παραδείγματα του καλού σινεμά. Όπου και να βρίσκεσαι, σε μεταφέρουν σε έναν εντελώς καινούριο κόσμο, και σε γεμίζουν με την αίσθηση ότι ανήκεις κάπου.

Τουλάχιστον σε εμένα δημιούργησε μια τελείως διαφορετική ομορφιά οικογένειας.

Άρθρο: Gina Tonic                                                                                                              Επιμέλεια/ Ελεύθερη απόδοση: Θάνος Βαρνάβας

 

 

 

Previous Story

Summer nail art 2018: Φτάσε στα άκρα!

Next Story

Σύγχρονα πορτρέτα μόδας εμπνευσμένα από αφρικανική κουλτούρα

Latest from Blog

Επίσημο μουσικό βίντεο από τους Behemoth για το τραγούδι “The Thousand Plagues I Witness (Live From XXX Years Ov Blasphemy)”

Οι Πολωνοί γίγαντες του extreme metal, Behemoth ανακοίνωσαν πως στις 25 Οκτωβρίου πρόκειται να κυκλοφορήσουν, σε τριπλό CD + BluRay, τριπλό LP και ψηφιακά, την μνημειώδη επετειακή συναυλία από ρο 2021 “XXX…
Punked
Go toTop