Home ΤΑΦΤΙΣΟΥ ΕΔΩ NAI TI; Πριν καλά καλά το καταλάβω, κλείνω τα 40

Πριν καλά καλά το καταλάβω, κλείνω τα 40

Σε ένα μήνα από σήμερα και ενώ θα βιώνω τη δεύτερη καραντίνα της ζωής μου θα κλείσω τα 40. Αν με ρωτήσεις , θα σου πω ότι νιώθω πιο νέα από ποτέ, αν και θυμάμαι πως όταν ήμουν πιο μικρή δεν είχα την παραμικρή ιδέα για το πως θα είμαι σε αυτή την ηλικία. Δεν έκανα ποτέ κανένα όνειρο ούτε για την προσωπική ούτε για την επαγγελματική μου ζωή και δεν έχω καταλήξει αν αυτό ήταν καλό ή κακό: αν είχα κάνει όμως και δεν είχα επιτύχει όσα ονειρευόμουν, πιθανότατα τώρα να ένιωθα απογοητευμένη, ενωώ τώρα δε νιώθω απολύτως τίποτα. Ή μάλλον όχι, νιώθω. Τι νιώθω; Οπωσδήποτε ότι δεν είμαι 40 χρονών.

Δεν έκρυψα ποτέ την ηλικία μου- ή μάλλον το έκανα μονάχα μια φορά, όταν έκλεινα τα 25, κι επειδή ένιωθα ότι δε θέλω να μεγαλώσω έσβησα 24 κεράκια για δεύτερη συνεχόμενη φορά πάνω στην τούρτα μου. Μετά ένιωσα πολύ ανόητη και έκτοτε είμαι ειλικρινής. Μάλιστα επειδή δεν φαίνομαι όσο είμαι, κάθε φορά που αποκαλύπτω τα χρόνια μου προκαλώ έκπληξη και εισπράττω και το κοπλιμέντο μου. Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι μια στερεοτυπική σαραντάρα με ότι αυτό συνεπάγεται: δεν έχω παντρευτεί, δεν έχω παιδιά και κατά τα φαινόμενα δεν προβλέπεται και να κάνω κάτι από τα δυο τουλάχιστον σύντομα. Ίσως γι αυτό και ζω ακόμα ανέμελη σαν έφηβη: αυτό το θεωρώ μεγάλη ευτυχία.

Θυμάμαι πως όταν ήταν να κλείσω τα 18, το περίμενα πως και πως: είχα πάει στο +soda και χόρευα μέχρι το πρωί. Όταν έκλεινα τα 30, νόμιζα ότι άλλαζε η ζωή μου και ως δια μαγείας θα γινόταν πιο σοβαρή, έτσι αντέδρασα κάνοντας μερικές σχέσεις με πολύ μικρότερους από εμένα σε ηλικία άνδρες μάλλον για να επιβεβαιώσω την όποια ανασφάλεια είχα. Τώρα που κλείνω τα 40, ούτε μπορώ να χορέψω σε κάποιο club λόγω του Covid, ούτε χρειάζομαι επιβεβαίωση. Το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι τα 40 ήρθαν πιο γρήγορα από ότι περίμενα. Θα έλεγα πως μοιάζει σαν χθες όταν έπαιζα στις αλάνες στα 10 μου,όταν οδηγούσα παράνομα μηχανάκι στα 15 μου και όταν (ξανά) ήμουν φοιτήτρια στη Φιλοσοφική στα 25.

Έκανα μια γρήγορη έρευνα στο Google για quotes που αφορούν στην ηλικία των 40 και ειλικρινά υπάρχουν πολλά και πετυχημένα. Ο Βίκτωρ Ουγκό είπε πως “Τα σαράντα είναι τα γηρατειά της νεότητας, ενώ τα 50 η νιότη των γηρατειών” κάτι που βρήκα πολύ πετυχημένο, ενώ ο Καρλ Γιουνγκ είχε πε πως “Η ζωή πραγματικά αρχίζει στα 40, μέχρι τότε κάνεις απλά έρευνα” κάτι που θα λάβω σοβαρά υπόψιν μου. Αυτό που θα κρατήσω όμως κυρίως επειδή με συμφέρει είναι η φράση της Maya Angelou “Όταν έκλεισα τα 40, έπαψα να προσποιούμαι, επειδή κατάλαβα πως οι άντρες προτιμούν τις γυναίκες που είναι αληθινές”.

Επειδή αν είχα χιούμορ θα μπορούσα να μου ευχηθώ καλά 40 και όχι επειδή πέθανα αλλά επειδή σκοπεύω τα 40 μου να τα ζήσω πιο έντονα από κάθε άλλη χρονιά, θα το κάνω. Αν κι εσύ που με διαβάζεις είσαι ή κοντεύεις ή έκλεισες τα 40, θα ήθελα να σου πω ότι είμαστε ακόμα εκείνα τα παιδιά που μεγαλώσαμε βλέποντας Thundercats, πίνοντας νερό από το λάστιχο και παιζοντας pacman. Δε μεγαλώσαμε, γιατί ξέραμε ότι είναι παγίδα.