Punked GangΜε τον όρο “τραύμα” ορίζεται ένα ψυχοπιεστικό γεγονός, το οποίο θα μπορούσε να είναι ένα ατύχημα, ένας βιασμός, ένα τροχαίο, ο πόλεμος, μία φυσική καταστροφή. Μία πλημμύρα, ένας σεισμός, μία πυρκαγιά. Πώς θα μπορούσε να οριστεί ένα τραύμα και με ποιους τρόπους θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε κάποιον να διαχειριστεί το μετατραυματικό στρες;
Πριν από ελάχιστες μέρες γίναμε όλοι θεατές μίας τεράστιας καταστροφής στην Αττική. Μία πυρκαγιά που άφησε πίσω της θύματα, καμένες εκτάσεις, καταστραμμένα σπίτια, ανθρώπους που είτε το βίωσαν είτε το παρακολούθησαν στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Όλοι, όμως, επηρεάστηκαν. Τα συναισθήματα ποικίλα, όπως και οι σκέψεις, οι συμπεριφορές και οι ανθρώπινες αντιδράσεις.
Ποιές είναι οι πιο συχνές συμπεριφορές κάποιου που βιώνει μετατραματικό στρες;
- Συχνά αναβιώνουμε ένα γεγονός. Βλέπουμε εφιάλτες και επηρεάζεται ο ύπνος μας, η όρεξή μας, η λειτουργικότητά μας. Μπορεί να αναπαράγουμε εικόνες με όλα όσα βιώσαμε, με τους ήχους, με φωνές που ακούσαμε, με εικόνες που είδαμε.
- Συχνά νιώθουμε έντονη δυσφορία και αποφεύγουμε να ερχόμαστε αντιμέτωποι με όλα τα ερεθίσματα που μπορεί να μας κινητοποιούν σχετικές μνήμες ή μπορεί να αγγίξουμε το άλλο άκρο και να μην φεύγει το μυαλό μας από αυτό το γεγονός.
- Προσπαθούμε να παγώσουμε τη σκέψη μας. Το τραύμα, όμως, είναι τόσο έντονο, που αδυνατούμε να παγώσουμε. Αδυνατούμε να είμαστε λειτουργικοί, κλεινόμαστε στον εαυτό μας, νιώθουμε ότι οι άλλοι δεν μπορούν να μας καταλάβουν.
- Αν έχουμε σωθεί εμείς, ενώ άλλοι όχι, μπορεί να νιώσουμε ενοχές και έντονη θλίψη. Δυσκολευόμαστε να συγκεντρωθούμε, να θυμηθούμε πράγματα. Η καθημερινότητά μας πλέον είναι σαν να επικεντρώνεται μόνο σε αυτό το γεγονός.
- Συχνά μπορεί να νιώθουμε υπερδιέγερση και να συμπεριφερόμαστε πιο επιθετικά από ότι συνήθως. Γιατί η αλήθεια είναι ότι δυσκολευόμαστε πολύ τόσο να αναγνωρίσουμε όσο και να διαχειριστούμε τα συναισθήματά μας και την δυναμική τους.
Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τον εαυτό μας ή κάποιον που πάσχει από συμπτώματα μετατραυματικού σοκ;
1. Πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας ότι θα χρειαστεί χρόνος.
2. Κανένας άνθρωπος δεν είναι ίδιος με τους άλλους, οπότε μην περιμένετε ίδιες αντιδράσεις. Όσο και αν υπάρχουν ομοιότητες, η βαρύτητα των συμπτωμάτων και ο τρόπος που θα επηρεαστεί ο καθένας μας είναι μοναδικός.
3. Η διαδικασία του είναι μία φυσιολογική διαδικασία. Μην ενοχοποιήσετε τον εαυτό σας για τα συναισθήματα και τις σκέψεις.
4. Μοιραστείτε τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας με τους άλλους. Αν πάσχει κάποιος άλλος κινητοποιήστε τον να μιλήσει. Η σιωπή στις περιπτώσεις του τραύματος και του πένθους δεν βοηθάει, καθώς επιδεινώνει την συμπτωματολογία και την βαρύτητα των σκέψεων και των συναισθημάτων μας.
5. Χρησιμοποιήστε διάφορους τρόπους έκφρασης για να εκτονώσετε τα συναισθήματά σας. Γράψτε, μιλήστε, επικοινωνήστε το.
6. Μη φοβηθείτε να εκφράσετε το συναίσθημά σας. Το κλάμα είναι μία μορφή εκτόνωσης. Μη νιώσετε ενοχικά αν θέλετε να κλάψετε.
7. Προσπαθήστε να επαναφέρετε μία ρουτίνα στη ζωή σας και κάποιες από τις παλιές σας συνήθειες. Θα σας βοηθήσουν σταδιακά να νιώσετε καλύτερα και αυξημένο το αίσθημα της ασφάλειας.
8. Αποφύγετε να συζητάτε μόνο για το τραυματικό γεγονός και προσπαθήστε σταδιακά να ενημερώνεστε και για άλλα πράγματα και γεγονότα. Η ένταξη νέων πληροφοριών θα σας βοηθήσει να μην κατακλύζεστε μόνιμα με συναισθήματα όπως μόνιμη θλίψη, αγωνία, φόβος, επίμονη ανησυχία.
9. Προσπαθήστε να τρώτε καλά. Και αν νιώθετε ότι δεν μπορείτε να φάτε, επιλέξτε μικρά και συχνά γεύματα.
10. Προσπαθήστε να κοιμάστε. Και αν δυσκολεύεστε, ακούστε λίγο μουσική και βοηθήστε τον εαυτό σας να προσπαθήσει να ηρεμήσει. Μην νιώσετε ενοχικά, αν προσπαθήσετε να ηρεμήσετε λίγο.
11. Η επικοινωνία στις περιπτώσεις που κάποιος βιώνει ένα έντονο τραύμα είναι απαραίτητος αρωγός στη διαχείριση του τραύματος και του πένθους.
12. Ακούστε τους άλλους, μιλήστε στους άλλους.
13. Και αν νιώθετε ότι δεν μπορείτε να το διαχειριστείτε μόνοι σας, μη φοβηθείτε να ζητήσετε βοήθεια.
14. Μην αφήσετε τον εαυτό σας να νιώσει μόνος σε αυτό τον αγώνα. Αναζητήστε συμμάχους. Τους φίλους σας, την οικογένεια, έναν θεραπευτή.
Πηγή: e-psychology.gr
