Ορέστης ΜαλτέζοςΕνα αφιέρωμα σε κυκλώνες, τυφώνες και λοιπούς αέρηδες του κινηματογράφου.
Ο Μάγος του Οζ (1939)
Η γλυκιά χωριατοπούλα Ντόροθι εύχεται να δει τι κρύβεται πέρα από το ουράνιο τόξο και να πετάξει ψηλά σαν τα χαριτωμένα πουλάκια στον ουρανό. Και έμμεσα το καταφέρνει, με τη βοήθεια ενός κυκλώνα ο οποίος χτυπά τη φάρμα της, και οκ, δεν κάνει καμιά τρελή καταστροφή αφού όλοι προλαβαίνουν και μπαίνουν στα καταφύγια, αν εξαιρέσεις την Ντόροθι που τρώει ένα παραθυρόφυλλο στο κεφάλι και παθαίνει καραμπινάτη διάσειση, βλέποντας ενενηντάλεπτο όνειρο τεχνικολόρ όπου καλείται να σώσει τη μυθική χώρα του Οζ από την Κακιά Μάγισσα του Δύσης. Ειδική αναφορά στα καημένα πουλερικά που βρίσκονταν στο ανεμοδαρμένο κοτέτσι και που σίγουρα δεν βρίσκονται πια στο Κάνσας.
Βαθμός επικινδυνότητας: 1 στα 5 (γιατί είδε το καλύτερο όνειρο της ζωής της)
Καταφύγιο στους Αιθέρες (1943)
Ενώ ένας τυφώνας κατευθύνεται προς ένα μπαρ, οι θαμώνες πράττουν το λογικό: τρέχουν να σωθούν. Ολοι; Οχι. Δύο αγριεμένοι τύποι αγνοούν πλήρως τον κακό χαμούλη που επικρατεί και πλακώνονται στο ξύλο. Τοίχοι καταρρέουν γύρω τους και αυτοί δεν παίρνουν χαμπάρι, πετώντας ο ένας στον άλλο συντρίμμια από έπιπλα και στέγες του ιδίου του μπαρ, προτού καταλήξουν σε πυροβολισμούς με αποδέκτη μια γυναίκα που γλίτωσε από τον τυφώνα για να πάει από άδικο βόλι.
Βαθμός επικινδυνότητας: 2 στα 5 (γιατί ούτε την προσοχή τους δεν κατάφερε να τραβήξει)
Twister (1996)
Υπάρχουν και άνθρωποι που δεν τρέχουν να σωθούν από τους τυφώνες αλλά τρέχουν καταπάνω τους, όπως ένα ζευγάρι μετεωρολόγων που θέλει να φτιάξει ένα νέο σύστημα πρόγνωσης. «Αυτή τη στιγμή προσπαθώ να μη μας σκοτώσω» αναφωνεί ο Μπιλ Πάξτον στην Ελεν Χαντ ενώ οδηγεί καρφωτός καταπάνω στον κυκλώνα, χωρίς να έχει αντιληφθεί μάλλον την παραδοξότητα της δήλωσής του. Αποτέλεσμα; Ο κυκλώνας να τους πλησιάζει επικίνδυνα, να γκαζώνουν για να τον αποφύγουν και να εγκαταλείπουν εν τέλει το όχημα, το οποίο ανυψώνεται στους ουρανούς και προσγειώνεται σε κοντινό παράδρομο.
Βαθμός επικινδυνότητας: 1 στα 5 (γιατί πήγαιναν γυρεύοντας)
Μετά την Επόμενη Μέρα (2004)
Μια σειρά από ακραίες κλιματολογικές αλλαγές που μπορεί να επιφέρουν μια νέα εποχή παγετώνων χτυπούν τη Νέα Υόρκη και μέσα σ’ αυτόν το χαμό ο Ντένις Κουέιντ πρέπει να βρει και να κρατήσει ασφαλή τον δεκάχρονο γιο του. Αυτοί οι τυφώνες δεν είναι μόνο εφέ και καταστροφή. Ο σκηνοθέτης Ρόλαντ Εμεριχ θέλει να πονέσεις κι εσύ από τον κίνδυνο, γι’ αυτό και σε χτυπάει στο συναίσθημα. Ανθρωποι να αναφωνούν και να κραυγάζουν βλέποντας τους τυφώνες να έρχονται καταπάνω τους, ένας δημοσιογράφος να γίνεται χαλκομανία από ιπτάμενη ταμπέλα, το κτίριο της Capitol Records να διαλύεται και τα γράμματα στον λόφο του HOLLYWOOD να χάνονται ένα-ένα.
Βαθμός επικινδυνότητας: 5 στα 5 (γιατί κυριολεκτικά δεν αφήνει τίποτα όρθιο)
Sharknado (2013)
Κυκλώνας ρουφάει αμέτρητους ανθρωποφάγους καρχαρίες από τον ωκεανό και τους φτύνει σταδιακά σε μια πλημμυρισμένη Νέα Υόρκη, δίνοντας τους έτσι χώρο να επιτεθούν και να κατασπαράξουν όποιον βρεθεί στο διάβα τους. Στα highlights βρίσκεται μια σκηνή όπου ένας καρχαρίας προσγειώνεται σε αυτοκίνητο εν κινήσει και μασαμπουκώνει την οροφή και το χέρι του οδηγού, και μια άλλη όπου γυναίκα γλιστρά από ελικόπτερο για να αποφύγει επίθεση καρχαρία μόνο και μόνο για να προσγειωθεί στο στόμα ενός άλλου καρχαρία που πετούσε χαμηλότερα. Τόσο ηλιθιωδώς παράδοξη που καταντά διασκεδαστική, η ταινία απέκτησε πέντε (!) sequel.
Βαθμός επικινδυνότητας: 4 στα 5 (γιατί πού ξέρεις ότι δε θα συμβεί αυτό αύριο;)
Geostorm (2017)
Θυμάστε όταν είχε βγει το «Μετά την επόμενη μέρα» και πόσοι από μας το αποκαλούσαμε χαζή αμερικανιά; Ασχετα με το αν είναι ή όχι, βλέποντας το ναυάγιο που λέγεται «Geostorm», το μετανιώσαμε λιγάκι. Γιατί ποτέ άλλοτε το αντίκτυπο μιας φυσικής καταστροφής δε φαινόταν τόσο ηλίθιο στην οθόνη, είτε αυτό είναι κολυμβητές που γίνονται αυτόματα παγάκια λες και είδαν τη Μέδουσα, ή ένα αυγό που σπάει στην άσφαλτο και τηγανίζεται στο δευτερόλεπτο προτού ξεπηδήσει από το έδαφος ένας πίδακας φωτιάς. Και για να λέμε την αλήθεια, οι κυκλώνες που χτυπούν μια υπαίθρια αγορά στη Βομβάη, είναι ίσως οι λιγότερο επικίνδυνοι, καθώς μπορεί να είναι αρκετά ισχυροί ώστε να παρασύρουν λεωφορεία, όχι όμως και το μικροεμπόρευμα το οποίο με κάποιο μαγικό τρόπο παραμένει πεισματικά τακτοποιημένο στους πάγκους.
Βαθμός επικινδυνότητας: 2 στα 5 (ειδικά αν είσαι καπέλο)
Ορέστης Μαλτέζος
