Καλό ταξίδι Ζακ...

Υπάρχουν ειδήσεις που σου προκαλούν το ενδιαφέρον, άλλες αδιάφορες, άλλες σε ξαφνιάζουν και κάποιες άλλες που απλά νιώθεις ότι παγώνουν το χρόνο…

Ίσως γιατί ξεκάθαρα μια στιγμή, έφερε όλα όσα δεν θα έπρεπε ποτέ να έρθουν.

Το “λαικό” δικαστήριο ξύπνησε, έδειξε εικόνες που μας σόκαραν και όλοι ελπίζουμε να ξυπνήσουμε μέσα από τον κακό εφιάλτη. Ένα βίντεο παίζει παντού σε μια ασταμάτητη “λούπα”, μας δείχνει έναν άνθρωπο να λιντσάρεται και να βρίσκει άδικο τέλος πάνω σε ένα ψυχρο πεζοδρόμιο. Έφταιγε; Δεν μας λένε τι συνέβη; Μα έχει σημασία; Ένας συνάνθρωπος μας έχασε τη ζωή του και είναι το μόνο, που πρέπει να κρατήσουμε αυτή τη στιγμή.

Για πολλούς εκεί έξω μπορεί να ήταν άγνωστος, αλλά για μια μεγάλη μερίδα κόσμου πρέσβευε το κάτι διαφορετικό. Μια φωνή που αποτελούσε έμπνευση, μια παρουσία που δεν φοβόταν να εκφραστεί και να είναι ο εαυτός του, μέσα σε έναν κόσμο που έχει μάθει να ζεί πίσω από στερεότυπα και τύπους.

Δεν είμαστε εδώ να συζητήσουμε σε καμία περίπτωση ποιός έφταιγε και γιατί. Όλοι έχουμε βρεθεί σε αδύναμες στιγμές και σε στιγμές απελπισίας. Είμαστε εδώ για να αποχαιρετίσουμε έναν άνθρωπο που εκπροσώπησε την Drag σκηνή και της έδωσε μια ξεχωριστή λάμψη και χρώμα.