Τι είναι η Νέα Υόρκη; Αν όχι, είναι η «Πόλη της Νύχτας», όπως την ονόμασε και ο John Rechy στην κλασσική του νουβέλα το 1963, όπου κατέγραφε τα χρονικά του υπόγειου κόσμου της Times Square, ενός κόσμου γεμάτου από «καταφερτζίδες» και κοινωνικά επικηρυγμένους.
Η φήμη της πόλης χτίστηκε πάνω στους έντονους ρυθμούς της και ακόμα πιο συγκεκριμένα, στη δυναμική queer βραδινή της ζωή. Η ομάδα αποτελούνταν από μία κοινότητα Drag Queens, η οποία περιελάμβανε χορευτές, μπάρμαν, προωθητές αλλά και «περσόνες», οι οποίοι αποτέλεσαν το «άσμα των Σειρήνων», για πολλούς γκέυ σε όλη την υφήλιο.
Φαντάζει αστείο λοιπόν, το ότι η πόλη μοιάζει τόσο “νεκρή”. Η σπίθα φαίνεται πως εξαφανίστηκε από τη Νέα Υόρκη, έσβησε νομικές υποθέσεις από την εποχή του Giuliani, πολεοδομικές υπερτιμήσεις στην εποχή του Bloomberg, και τη γενικότερη δυσφορία κάτω από τον De Blasio.
Ωστόσο, αυτό το παράπονο για τη σαπισμένη καρδιά του «Μεγάλου Μήλου», έχει εκφραστεί από αμέτρητες γενιές πικραμένων Νεοϋορκέζων.
Ποιος θα ξεχάσει το ξέσπασμα της Lexi Featherston για το θάνατο της Νέας Υόρκης, στο «Splat!» ένα επεισόδιο από την τελική σεζόν του Sex and the City; «Η Νέα Υόρκη τελείωσε!» γριλίζει, καπνίζοντας ασταμάτητα δίπλα σε ένα ανοιγμένο πατζούρι, από το οποίο σε μια λάμψη ειρωνείας, πέφτει, έχοντας πει την τελευταία της κουβέντα: «Βαριέμαι τόσο πολύ που θα μπορούσα να πεθάνω!»
Η αναφορά έγινε το 2004, όταν η Νέα Υόρκη ήταν ακόμα κάπως κουλ, σωστά; Τότε, τα σημαντικά πάρτι, ήταν τα νομαδικά «MisShapes» και «Motherfucker», όπου τα αποτελούσαν κυρίως εξημερωμένοι απόγονοι θρυλικών κλαμπ, όπως το «Studio 54», «Limelight» και το «Pyramid», πάνω στα οποία η Νέα Υόρκη έχτισε την αξιοπιστία στη νυχτερινή ζωή της. Μία αξιοπιστία που έγινε αναγκαία , σχεδόν για έναν αιώνα, εξαιτίας ενός νόμου που απαγόρευε τον χορό.
Παρόλα τα αιωνόβια κουτσομπολιά για την κατάντια της Νέας Υόρκης, υπάρχει ένα αντεπιχείρημα, στο ότι δεν έχει σταματήσει να μάχεται σε έναν πόλεμο μέχρι τον τάφο. Έναν πόλεμο που ίσως σήμερα, μπορεί και να νίκησε.
Τον Οκτώβρη του 2017, το συμβούλιο της πόλης κατήργησε έναν μαζικά αντιπαθή νόμο 91 ετών, που επί της ουσίας μετέτρεψε μία από τις πιο διάσημες «Party City» του κόσμου, σε εκείνη την πόλη από το «Footloose» που κανείς δεν χόρευε.
Ο «Νόμος των Καμπαρέ» καθιερώθηκε την εποχή της απαγόρευσης, και περιόριζε τον χορό μόνο σε μέρη που κατείχαν ειδική άδεια για καμπαρέ, πράγμα που σήμαινε πως τα περισσότερα μπαρ στα οποία είχες τη δυνατότητα να πας, θα έπρεπε να διατηρούν μια πολύ πεζή κατάσταση.
Ανακουφισμένη πλέον, η Νέα Υόρκη θα ορίσει έναν νέο διευθυντή για τη νυχτερινή της ζωή. Ίσως τελικά ο θάνατος της Lexi, να μην πάει στράφι τελικά. Εδώ λοιπόν θα συναντήσουμε μία “κλίκα” από Drag Queens της Νέας Υόρκης, όπου είναι πλέον οι ακούραστες Πρέσβειρες της queer νυχτερινής ζωής. Γιορτάζουν τη ζωντάνια και την αντοχή του «γηπέδου» τους, βάφοντάς το κόκκινο, λευκό, μπλε και όλα τα ενδιάμεσα χρώματα. Με τη θρυλική φωτογράφο Ellen von Unwerth να βρίσκεται εκεί για να αποθανατίσει όλα.
Φωτογραφία: Ellen von Unwerth
Styling: Grant Woolhead
Όλα τα ρούχα: Marc Jacobs
Πηγή: Out Magazine