Punked GangΟ σκοπός του γρίφου είναι να προσπαθήσετε να ενώσετε όλες τις τελείες χρησιμοποιώντας τέσσερις ευθείες γραμμές ή λιγότερες, χωρίς να σηκώσετε το μολύβι σας από το χαρτί ή να περάσετε πάνω από την ίδια γραμμή δύο φορές.
Το «κουτί» στο οποίο αναφέρεται η έκφραση, είναι το υποτιθέμενο κουτί που σχηματίζεται αυτομάτως στο μυαλό σας όταν κοιτάτε τις τελείες. Για να λύσετε τον γρίφο πρέπει να αγνοήσετε αυτό το υποτιθέμενο κουτί: θα πρέπει, αν ήταν εκεί, να σκεφτείτε έξω από αυτό. (Αν είστε κολλημένοι στο κουτί, πληκτρολογήστε στο google “nine dots” για τη λύση).
Γρίφοι όπως αυτός μας προκαλούν να φθάσουμε σε καινούριες, πρωτοποριακές λύσεις, αποφεύγοντας τον συνήθη τρόπο σκέψης μας. Όπως σκέφτεται όμως κανείς έξω από το “κουτί”, μπορεί επίσης να δοκιμάσει να σκεφτεί έξω από τον εαυτό του. Αυτός είναι ένας άλλος γρίφος, ο οποίος αποκαλύπτει μια συναρπαστική πτυχή της δημιουργικότητας.
Φανταστείτε ότι υπάρχει ένας κρατούμενος που προσπαθεί να ξεφύγει από ένα ψηλό πύργο. Το μόνο που έχει είναι ένα σχοινί, αλλά αυτό έχει μόνο το μισό μήκος του παράθυρου που βρίσκεται από τη γη. Παρόλα αυτά, κατορθώνει να δραπετεύσει από τον πύργο κόβοντας το σχοινί στη μέση και δένοντάς το και πίσω του. Πώς είναι αυτό δυνατόν;
Ελαφρώς διαφορετικές εκδόσεις του τεστ αυτού, δόθηκαν σε συμμετέχοντες σε μια νέα μελέτη από τους Polman και Emich (2011). Στους μισούς δόθηκε αυτή η εκδοχή του τεστ, ενώ στους άλλους μισούς είπαν να φανταστούν ότι οι ίδιοι ήταν αυτοί που είχαν κολλήσει στον πύργο και όχι ένας ανώνυμος «φυλακισμένος». Και οι δύο ομάδες στη συνέχεια έπρεπε να εξηγήσουν πώς ήταν δυνατή η φυγή από τον πύργο.
Αυτό που συνέβη ήταν ότι το 66% των ανθρώπων βρήκαν τη σωστή απάντηση όταν τους είπαν ότι αυτός που είχε κολλήσει στον πύργο ήταν ένας ανώνυμος «αιχμάλωτος». Αλλά όταν τους είπαν να φανταστούν ότι είχαν κολλήσει οι ίδιοι στον πύργο, μόνο το 48% των συμμετεχόντων είχε δίκιο.
(Η απάντηση στο πρόβλημα είναι η εξής: το σχοινί διαιρείται στο μισό κατά πλάτος και όχι κατά μήκος, Έτσι μειώνεται κατά το ήμισυ το πλάτος αλλά διπλασιάζεται σε μήκος).
Σε μια δεύτερη μελέτη, δοκίμασαν το ίδιο πράγμα με διαφορετικό τρόπο. Αυτή τη φορά για να δουν πόσο δημιουργικοί θα μπορούσαν να είναι οι άνθρωποι, όταν σκέφτονται να προσφέρουν δώρα. Οι άνθρωποι κλήθηκαν να σκεφτούν ιδέες δώρων για τον εαυτό τους και για άλλους ανθρώπους. Οι άλλοι άνθρωποι, επίσης, χωρίστηκαν σε δύο κατηγορίες. Μερικοί ήταν άνθρωποι κοινωνικά κλειστοί και άλλοι που ήταν κοινωνικά απόμακροι.
Όταν αναλύθηκαν οι ιδέες δώρων, οι συμμετέχοντες που σκέφτηκαν δώρα για τους κοινωνικά απόμακρους ανθρώπους ήταν οι πιο δημιουργικοί. Οι άλλες δύο προϋποθέσεις υστέρησαν.
Ο λόγος που συμβαίνει αυτό έχει να κάνει με τον τρόπο που το μυαλό παρουσιάζει τα προβλήματα έτσι. Όταν σκεφτόμαστε έναν «ανώνυμο άλλο» ή τον κρατούμενο στο ψηλό πύργο, τα μυαλά μας έχουν την τάση να σκέφτονται πιο αφηρημένα. Σε ένα πιο αφηρημένο πλαίσιο γίνεται πιο εύκολο να κάνει κανείς δημιουργικά άλματα, διότι δεν είναι κολλημένος να σκέφτεται συγκεκριμένες λεπτομέρειες.
Έτσι, ίσως η παλιά και κουρασμένη έκφραση “σκέψου έξω από το κουτί – thinking outside the box» θα πρέπει να αντικατασταθεί με τη νέα, τεκμηριωμένη έκφραση “σκέψου έξω από τον εαυτό σου – thinking outside yourself”.
Πηγή: psychologynow.gr
