I PortasuΑγαπημένα μου τραγανά ροδάκινακια. Ήρθε ο Αύγουστος, πάμε διακοπές, πίνουμε ποτάρες σε μπαράκια, τρώμε λαδερά σε ταβερνάκια, κουνάμε τον κ@λo μας σε παρτάκια. Εμείς, όσοι μπορούμε, διασκεδάζουμε. Οι άνθρωποι που εργάζονται όμως μπορούν να το κάνουν; Χμμμμμμμ Χμμμμμμμ για σκεφτείτε το λίγο.
Ο σκοπός του food for thought που δίνω (λέγοντας τα αυτονόητα πάλι), δεν είναι για να νιώσουμε τύψεις όσοι μπορούμε να πάμε διακοπές. Είναι για να φερόμαστε με κατανόηση και αλληλεγγύη στα εργαζόμενα άτομα στην εστίαση, στα μπάρ κλπ, ειδικά το καλοκαίρι που υπάρχουν αντίξοες συνθήκες λόγω ζέστης και κόσμου και ειδικά σεζόν στα νησιά.
Προσωπικά έκανα σεζόν για 1μιση μήνα στην Πάρο. Τόσο άντεξα. ΤΡΑΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. Οι άνθρωποι που ερχόντουσαν εκεί που εργαζόμουν, όχι μόνο δεν έδειχναν κατανόηση, όταν ήμουν μόνη μου κι έπρεπε να ετοιμάσω 8 παραγγελίες πρωινού κ.λ.π αλλά είχαν τουπέ, ύφακι και απαιτήσεις.
Ο πελάτης δεν έχει παντα δίκιο οι οποίος το βγάλε αυτό το “ρητό” είναι μ@λ@κ@ς. Μέχρι τότε είχα ενσυναίσθηση αρκετή ως πελάτισσα όπου πήγαινα, αλλά μετά την είδα αλλιώς.
Λέω πάντα ευχαριστώ στο άτομο που μου φέρνει το φαΐ μου ή το ποτό μου ή που με εξυπηρετεί οπουδήποτε. Εύχομαι καλή συνέχεια και δεν το φωνάζω 6887 φορές μια για ένα λεμόνι, μια για το ένα, μια για το άλλο ενώ καίγεται στους 45 βαθμούς και τρέχει.
Εννοείται αν θέλω κάτι θα το ζητήσω αλλά στο σωστό timing. Εντάξει δε θα μου πέσει ο κ@λος αν πιω καφέ με λιγότερη ή περισσότερη ζάχαρη.
Κι εδώ κάποιος κακεντρεχης θα πει: πληρώνεται γι’ αυτό, η δουλειά του είναι. Ναι, το πληρώνεται παίζεται. Και το ποσο πληρώνεται επίσης σε τέτοιες συνθήκες με 12 ώρες δουλειά στην καλύτερη (σεζόν ειδικά). Πολλά παιδιά εργάζονται χωρίς ασφάλιση και εξαντλούνται για ψίχουλα. Και θα μου πεις ναι, καπιταλισμός κοπελιά, τι να κάνουμε; ΝΑ ΔΕΙΞΕΙΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ και να παλέψεις μπας και αλλάξει αυτό για όλους μας. Ότι κάποιος πληρώνεται για να με σερβίρει δεν σημαίνει ότι είναι σκλάβος μου ή κατώτερος μου. Έχετε παρατηρήσει πως μιλάνε σε εργαζόμενους που δεν ειναι λευκοί πχ; Παίζουν πολλά σε αυτό, ρατσισμός κλπ. Για να μην πω για την παρενοχληση που δέχονται κυρίως γυναίκες (ειναι το επόμενο θέμα αυτό, έρχεταιιιιιι).
Ειναι κι αυτό μια σχέση εξουσίας που παίρνει άσχημη τροπή πολλές φορές. Εγώ δεν θέλω να με βλέπει ο σερβιτόρος, ως ανώτερη ούτε εγώ ως κατώτερο. Θέλω να είμαστε ίσοι. Και να αναγνωρίσω ότι εγώ έχω την ευχέρεια να πάω για παράδειγμα στην παραλία να πιω καφέ ενώ αυτός ψήνεται και τρέχει, γιατί προφανώς δεν έχει άλλη επιλογή.
Με λίγα λόγια δεν χρειάζεται να φέρεστε σαν τους Ντοθράκι όταν περιμένετε να εξυπηρετήθειτε. Δε θέλω να σας το χαλάσω αλλά δεν είστε special snowflakes. Δείξτε αλληλεγγύη κι ενσυναίσθηση μωρέ, τι σας κοστίζει;
Καλές βουτιές λοιπόν και όχι μ@λ@κισμενες συμπέριφορες.
I Portasu
